Silver Strings II

Kabanata II

Melancholy

The next day, I really tried my best not to affect my work because of her. For the first time in my life, nasabi ko rin sa sarili ko na Shes the One na after all those emptiness eh nakita ko na rin yung taong magbubuo ulit sakin. I want her. I want to know her. I want to be close to her. I want her to know me. I just want her. I dont know why pero I feel like ang tagal tagal ko ng naghihintay para sakanya.

****

The next night, bumalik ulit ako dun sa Aria. ( Underground Classic Restaurant) hindi ko na sya ulit nakita pa. I know, masyadong imposible na bumalik ulit dun ang isang sikat na Violinist sa lugar na yun. Masyado yung unappropriate para sakanya. But still, hindi ko pa rin naiwasan ang umasa.

Tinamad na ako nung gabi na yun at naisipan ko na lang na umuwi, Nang bigla akong magulat sa makita ko. Andito sya. Nasa labas at paikot ikot sa harap ng Aria. Pero bakit? Bat ayaw nyang pumasok sa loob? And not to mention na naka Eyeglass pa rin sya.

"Miss? May Problema ka ba?" tanong ko naman sakanya.

"Ah kasi.. Ano wala naman. Wag mo na lang akong pansinin siguro? sagot naman nya sakin pero nakayuko.

"Kanina ko pa kasi kita nakikitang paikot ikot dito eh. Sigurado ka bang okay ka lang? Di ka ba papasok sa loob? tanong ko naman sakanya. And yeah, I need to act generous para sakanya. Chance ko na to !

Ah kasi.. Nahihiya kasi ako. Mag-isa lang kasi ako ngayon eh. sagot naman nya.

Ah right. Wala nga yung babaeng nasa 30s na kasama nya nung isang gabi. Kaya pala sya natatakot.

"Dont worry. Pwede kitang samahan kung gusto mo? sagot ko naman. Yes! And thats what you called The Moves.

Eh pauwi ka na right? at napatingin siya ng diretso sa mukha ko. Tapos bigla syang natigilan na parang nakakita ng multo.

I-Ikaw! sigaw nya agad sabay turo sakin.

Ako? natanong ko naman sabay turo din sa sarili ko.

Anong meron sakin? tanong ko pa ulit.

"Wala naman. Wag mo na lang pansinin. at ngumiti na lang sya. So, Tayo na sa loob? aya niya.

Sure. naglakad na ulit kami papasok dun sa Aria.

Kilala pala ako ng babaeng to eh. Pero pano? Well. Isa akong sikat na businessman, ano pa bang aasahan ko diba? Ugh Jace. Masyado mong inaangat ang sarili mo, Nakakaawa ka na.

Madalas ka ba dito? tanong nya bigla habang nanunuod kami dun sa nagsho-showdown ng Cello.

Hmm. Yep. Since College pa. sagot ko naman habang pasimpleng nakatingin sakanya.

Ah.. sagot lang nya habang tumatango.

Eh ikaw? Mukhang bago ka lang dito ah? sabi ko naman sakanya para hindi mahinto ang usapan namin.

"Ah Oo. Actually, Nung isang gabi lang talaga ako nakapunta dito. Bumalik lang ako kasi somehow, nag-enjoy na rin ako sa mga nakikita kong tao rito. sagot naman nya sabay ngiti. Oh My Heart Melts!

Ah. So youre a Music lover huh? Napanuod kitang tumugtog. Grabe, pang world class ka. puri ko naman sakanya. Hindi yun bola kasi totoo naman talaga na pang-world class siya.

"Thanks. Actually, matagal ko ng mahal ang musika. I love playing violin. I also love listening to piano and other musical instruments. Pero may special place talag sakin ang Cello. Ang weird no? Isa akong Violinist pero mas gusto ko yung cello. At nagweak smile lang sya.