Toen de de jongen van de aller eerste ontmoeting toen ik hier aan kwam naar me toe kwam lopen en me vroeg hoe het nu met me gaat gaf ik niet veel antwoord ik was verre weg van de wereld ik stond vol vragend om me heen te kijken. Aarde aan het meisje zei hij met een scheve glimlach. Ik schudde een keer met mijn hoofd en sorry ik was even weg. Ja dat merkte ik zei de jongen. Ik ben Newt zei de jongen. Hoi Newt zei ik zacht ik ben Liz. Hoi Liz zei hij. Ik glimlachte verlegen.
Er kwam een jongen aan lopen met een donkerdere huid dan de meeste jongens die hier rondlopen. Hey ik ben Alby. Hoi ik ben Liz leuk Kanis te maken zei ik. En stak mijn hand naar hem uit. Hij pakte heb aan en schudde die. Nou, Newt ga jij haar even rondleiden? Vroeg Alby. Ja zei Newt, ga je mee? Ja, ik kom al en ik liep hem gauw achter na.
*na de rondleiding*
Kun je me misschien wat dingen duidelijk maken? Vroeg ik. Ow ja zo ver dat kan wel ja zei hij. Waarom ben ik hier? Vroeg ik. Nou dat weet niemand hier, we weten eigenlijk niets als onze namen meer mogen we niet weten van ze. Zei Newt. Wie zijn ze? Vroeg ik verbaasd. Ow de mensen die ons hier hebben neer gezet. Zei hij fronsend. Blijkbaar was aan mijn gezicht te zien dat ik het niet helemaal op een rijtje had. Och ja genoeg voor vandaag, morgen zul je wel te horen krijgen waar je als eerste gaat mee lopen, maar nu eerst eten. Zei Newt.
*na het eten*
Ik liep naar mijn slaap hutje zeg maar. Omdat ik een meisje ben wilde ze me ook een eigen plek geven. Ik trok me om, om te gaan slapen toen er op de deur werd geklopt en ik open deed. Hoi zei de donkere jongen Alby weer morgen moet je bij Gally te zijn hij komt je ophalen geen zorgen daar over. Zei hij. Oké dankjewel. En hij liep weg. Ik maakte de deur dicht en ging in bed liggen om te gaan slapen en morgen af te wachten.
