De bouwers.

3 1 0
                                    

Ik werd wakker en klere me aan, trok mijn schoenen aan. Toen er op de deur werd geklopt.  Ik deed open. Ik ben Gally, ga je mee? Vroeg hij. Ja, ik kom eraan. Snel liep ik hem achterna. Hier gebeurt alles zei hij.  Oké en wat doen jullie dan? Vroeg ik. We maken of repareren dingen. Ow zei ik lachend mijn sterkste punten. Hoezo niet? Vroeg Gally verbaasd. Op de eerste plaats ben ik heel lomp ten tweede ik kan het gewoon niet.  Ow, maar ik ga je helpen. Straks mag je je eigen groep kiezen zei hij. Ik keek naar mijn armen. Die krassen. Ik heb hiervoor met planten gewerkt riep ik uit het niets. Ow sorry ik herinnerde me dat ineens. Zei ik.  Ow dat is knap de meeste hier herinneren zich niets buiten hun naam. Zei hij. Ow zei ik schamend. En keek weg. Geen zorgen je zal niet buiten de groep vallen, je bent een aardige meid dus zei hij terwijl hij rood aanliep. Bloos je nou. Zei ik plagend. Ja, joh zei hij lachend. Jij bent ook een aardige jongen zei ik met een glimlach. 
Ja, kom we gaan beginnen zei hij. Oké, en ik liep met hem mee. Hij legde me alles uit. We hadden veel gelachen over mijn lompheid.

*aan het einde van de dag*

Pff ik ben kapot zei ik tegen Gally terwijl ik naar mijn vingers keek waar pleisters op zaten. Gally keek me verbaasd aan. Ik bakte er niets van he. Zei ik tegen hem nee sorry zei hij. Je hoeft geen sorry te zeggen het is de waarheid. Zei ik lachend. Eet nou maar krijg je wat energie binnen.

*na het eten*

Nou het eten gaf me echt veel energie zei ik lachend. Ik ben echt kapotie. Kom ik breng je wel naar je hutje zei Newt. Oké is goed ik kom mee. Morgen ga je in de keuken meelopen vertelde Newt. Oké. Hoe was het vandaag bij de bouwers? Goed nou ja ik was niet heel goed en liet mijn vingers zien met de pleisters. Doet het veel pijn vroeg hij? Nee, het zijn gewoon simpel sneetjes zei ik. Nou zei ik we zijn er. Ik ga lekker slapen ben moe. Bedankt voor het thuis brengen zei ik lachend en gaf hem een knuffel. Graag gedaan zei Newt. Maar slaap lekker. Dankje tot morgen zei ik. Ik liep naar binnen. Plofte op het bed neer. Wat een dag bedacht ik me. Ik stond op en trok me om.  En dook het bed in.

*de volgende dag*

Er werd op de deur geklopt.  Zo verloopt het iedere dag.

*na twee weken*

We zaten met zijn alle aan het onbijt als een groot gezin. Alby kwam langs me zitten en vroeg of ik mijn keuze al gemaakt had. Uhm ja. Nou wie ga jij bijdragen vroeg hij? In de tuinen ik deed het hier voor ook al en het voelt zo vrij als ik er mee bezig ben. Oké zei Alby. Newt zal het weten en je kunt vandaag al beginnen. Oké bedankt. En hij liep weg zonder nog een woord te zeggen. Ik stond op en liep in de richting van de tuinen. Newt was er zo te zien al.  Alby rende naar me toe Liz morgen om 7 uur vieren we feest voor jou meer zie je morgen wel. Ik liep verder.  Ow liz je bent er. Fijn dat je ons wilt helpen zei hij.  Je mag daar beginnen zei Newt. Oké ik zal daar beginnen zei ik. En liep er maar toe. Na het werken gingen we eten. Ik hing tegen Newt aan en viel zo in slaap terwijl het eten werd op gediend. Ik werd wakker in de armen van Newt. Die me langzaam optilde en me naar mijn hutje bracht. Hij legde me in bed gaf me een kus op mijn voorhoofd en zei Welterusten Liz tot morgen. Slaap lekker Newt zei ik zacht bedankt voor het brengen en voor ik het wist viel ik weer in slaap.

Maze runner.Where stories live. Discover now