Chapter 1-Avalora Academy

7.8K 160 4
                                    

Lily POV

Hi! Ako si Maine Lily Calena. Call me Lil. 16 years old, i have blue hair and eyes since birth.

Isa akong estudyante sa golden heart university dito sa Las Piñas. Ako ang student council president dito at HALOS lahat ng studyante dito... Well, takot saken. Lahat ng bully dito sa school tapos na rin maliligayang araw. I'm a simple girl na masayahin pero nagbago ugali ko nang mamatay mga inaakala kong magulang ko.

Marami pa akong mga misteryo na dapat malutas dahil hindi ko pa alam ang nakaraan ko.

Bakit kaya blue ang buhok ko at ang mata ko din? Hindi naman ako dugong bughaw.

Heto ang story...

"Magandang umaga po miss president and happy birth day."Sabi ni Mark, dating gangster, ngayon student council secretary. Oo B-day ko.

"Magandang umaga din." Nakangiti kong sabi sa kanya.

"Lil pahiram naman ng notes mo nawawala yung akin eh."Sabi ni Cassandra, best friend ko. Siya lang ang taong sa tingin ko ay hindihindi ako sasaktan. She has red hair, Red eyes and fair skin. Ganda niya noh? Pero mas maganda parin ako hahahah.

"Oh heto susi ng locker ko kunin mo dun."

"Miss Lily."Sabi ni prof Jason.

"Bakit po?"

"Nagkaroon ng car accident nahulog daw sa bangin at nakasama ang mga magulang mo sa mga nadamay. You are excused in class maaari mo silang puntahan sa st. Anthony hospital."Nawala ang ngiti sa mukha ko.

"Ano po!?" Naluluhang sabi ko.

biglang nabitawan ni Cassandra ang susing hawak niya.

Nagsimula na akong umiyak. Saktong birthday ko ito sasalubong sa akin!?

"I-coconsider na rin namin na pwede sumama sa iyo si Cassandra dahil best friend mo siya since childhood. You need peer support."

"Thank you po." Sabi ni Cass.

Si Cass na ang naging kasandal ko simula pa noong grade 1 kami. Lagi niya akong dinadamayan pag may problema ako. Swerte ko talaga kay Cass.

Sa hospital...

"Miss asan po ang kwarto nila Kenneth Greg Calena at ni Kreizel Sam Calena?" Tanong ko sa nurse sa counter.

"Kaano-ano mo po sila?"

"Parents po."

"Nasa room 204 sila."

pagdating sa room 204...

"Mama! Papa!" Yayakapin ko na sana sila ngunit pinigilan ako ng doktor.

"Wag mo muna sila yakapin ija. Baka madagdagan injuries nila."

"Kamusta na po sila?"

"Marami po silang natamong injuries on the skull, abdomen and spinal cord."

"Magkano po ba ang pang opera?"

"Sadly, Hindi na natin sila kakayanin operahan dahil durog na halos lahat ng parte sa skull nila, 1 week na lang at mamamatay sila.. Himala nga at nabuhay pa sila... I'm sorry ija."

Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang sabihin niya yon.

Matapos ang isang linggo...

Nandito ako sa burol nila mama at papa.. Hindi ko ito matanggap dahil naging mabuting tao sila noong nabubuhay pa sila. Hindi pa dapat sila namatay.

"Lily..Nakikiramay kami."Sabi nila Cass at ni Mark. Tinanguan ko lang sila.

Third person POV

World Changes: The lost princess of VaporiaWhere stories live. Discover now