Without Control

Κεφάλαιο 39ο

Στέφανος POV (Oh yeahh!)

"Ξέρεις μήπως που βρίσκονται τα μάλλινα πουλόβερ που φορούσα όταν πρωτοήρθα και έκανε κρύο;" την άκουσα να λέει, σπάζοντας την ησυχία τόσων λεπτών..

"Ίσως στο βάθος κάποιου συρταριού.."απάντησα ξερά, έχοντας στηρίξει το σώμα μου στο σκληρό τοίχο με τα χέρια σταυρωμένα..

Έγνεψε καταφατικά και πήρε κάποια τζιν που βρίσκονταν πάνω στο κρεβάτι στα χέρια της..

Σε άλλη περίπτωση βλέποντας με έτσι, θα είχε ήδη ρωτήσει τι έχω.. Όμως τώρα ήταν απασχολημένη με το να φτιάχνει την βαλίτσα της..

Λες και αν πετούσε όπως να ναι τα ρούχα μέσα, θα είχε διαφορά..

Ξεφύσησα αγανακτησμένος..

Ήταν γελοίο πως μέχρι και ο τρόπος που τα δίπλωνε με εκνεύριζε..

Βασικά από τη στιγμή που ξύπνησα όλα μου την έδιναν στα νεύρα.. Όπως νιώθουν τα κορίτσια όταν ανακαλύπτουν πως τους ήρθε η περίοδο για αυτό το μήνα.. Ναι, κάπως έτσι πρέπει να είναι..

Ήξερα πολύ καλά τι ήταν αυτό που με ξίνιζε..

Σε λίγες ώρες θα ερχόταν η μάνα της και θα την έπαιρνε από εδώ.. 

Και μετά τίποτα πια δεν θα ήταν το ίδιο..

Το ωραίο της υπόθεσης ήταν πως πριν από μια εβδομάδα, όταν και το είχαμε μάθει, εγώ ήμουν ο χαλαρός που ισχυριζόταν πως τίποτα δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο..

Όμως έκανα λάθος.. Έστω και για πρώτη φορά στη ζωή μου..

Φαντάζομαι όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη..

"Ούτε τις παντόφλες με αυτιά λαγού δεν μπορώ να βρω! Και έχω ψάξει παντού!" δήλωσε με παράπονο χωρίς να μου ρίξει ούτε μια ματιά..

Ας παν να γαμηθούν οι παλιοπαντόφλες! Λες και τις είχε φορέσει ποτέ της αυτούς τους τρεις μήνες..

"Ξέρεις, δεν είναι να ανάγκη να μαζέψεις όλα τα ρούχα σου σήμερα! Μπορείς να αφήσεις κάποια εδώ και να έρθεις μια από τις επόμενες μέρες για να τα πάρεις.." είπα τη γνώμη μου προσπαθώντας να παραμείνω ψύχραιμος..

Δεν έφταιγε καθόλου και το ήξερα.. Θα ήταν ηλίθιο εκ μέρους μου να υποστεί αυτή τα νεύρα μου..

"Δεν το βρίσκω καλή ιδέα.. Ντρέπομαι να έρθω επίσκεψη.." απάντησε και άνοιξε ένα άλλο συρτάρι από τη ντουλάπα της, μάλλον για να ελέγξει αν ξέχασε τίποτα..