Ya birgün olmasını umarak kurduğumuz tüm hayaller kararırsa...
Ölümden bahsetmiyorum. Çünkü o zaman zaten ölmek isteyeceksiniz...
♡♡♡♡♡♡
Kahramanlarımızın hayatları çok normal giderken hiç umulmadık bir felaketle kendilerini hiç b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multimedya: Burak ve Alaska
(Burak'ın Ağzından)
"Alaska'nın burada ne işi var."
"Bizim gibi gelmiştir o da belki."
"Peki biz nasıl geldik?.."
İşte bu konu hakkında hiçbir fikrimiz yoktu. Ama ben az önce Alaska'yı gördüğüme eminim. Arda araya girdi.
"Buradan çıkmanın bir yolunu bulmalıyız."
"İyi de nasıl. Gördünüz, şu kapıdaki bela lazerler insanları bayıltıyor ya da öldürüyor."
"Ya etrafımızda gizli bir geçit varsa?"
"Sinan, fazla bilim kurgu izliyorsun."
"Başka bir fikriniz var mı acaba Serenay Hanım?"
Ezgi, aklına bir şey gelmiş gibi parmaklarını havada şıklattı.
"Hayır hayır. Sinan doğru söylüyor. Bütün izlediğim filmlerde bu vardı."
"Ama kendin söyledin filmlerdeymiş."
"Dur bir dakika, dinle Taner. Bütün filmlerde bu böyle olunca ben de araştırdım. Gerçekten böyle bir şey varmış. Yani her mahzenin içinde bir çıkış kapısı vardır. Ama nasıl bulacağımız hakkında bir fikrim yok. Çünkü çıkışlar şifrelidir. Belki bir sesli komut, belki bir el hareketi ya da duvarlara dokunma..."
"O zaman bize düşen iş bunun ne olduğunu bulmak."
"Aynen öyle. Şu anlık bizim yapabileceğimiz ilk şey duvarlara dokunarak bir çıkış aramak."
"E hadi, neden duruyoruz!"
Hepimiz bir anda duvarlara yöneldik. Neyle karşılaşacağımızı bilmiyorduk ama hepimiz bir çıkış yolu umuyorduk. Her bulamayışımızda hepimizin ağzından bir lanet sözcükleri dökülüyordu.
Saatlerce aradık. Sonuç nafile. Bunu bize yapanlara teker teker cezalarını vermek istiyorum. Ben özgür ruhlu biri olarak tutsaklığa dayanamıyorum. Ya Alaska? O bizi görmüştü. Ama neden yardım etmemişti. Üzerinde çok güzel kıyafetler vardı. Ve yanındaki adam onu elinden tutup götürmüştü. Yoksa... O adam Alaska'nın... Hayır, asla! Şuradan bir kurtulalım o ite cezasını vereceğim.
"Aaaahh!"
Resmen kükremiştim. Ama içimdekileri tutamıyordum. Çilem yanıma gelip elini omzuma koydu.
"Sakin olmalısın Burak. Unutma, sabrın sonu selamettir. Hepimizin isteği buradan çıkmak."
"Dayanamıyorum Çilem. Anlıyor musun dayanamıyorum Alaska'dan ayrı kalmaya! Alaska'yı çok seviyorum."
Son cümlem fısıltı gibi çıkmıştı. Ama içimdeki enerjiyi atmak adına bağırmalıydım.
