To Live for Love [Book 2]

Chapter 2

BARON MEDEL

"A-ARAY, BARON!" REKLAMO nitong si Desa. "H'wag mo na 'kong hilain, natatapilok ako."

Binitiwan ko siya pagkalabas na pagkalabas namin sa club, tapos tumingin mula ulo niya hanggang paa.

Dapat talaga galit ako, pero tangina, dahil sa ganda ng itsura niya ngayon, parang nawawala bigla ang sama ng loob ko.

"Hindi ko in-expect na magkikita tayo ngayon. Pero sobrang masaya ako," sabi niya pa sabay hinaplos bigla ang mukha ko. "Ano'ng nangyari sa 'yo? Bakit ang dami mong galos sa mukha?"

Umiwas lang ako. "Wala. Ikaw, ba't nandito ka? Hindi ka pa pala bumabalik ng Cebu."

"Hindi na ako babalik do'n. Dito na ako nakatira at dito na rin ako nagtatrabaho."

"Kailan pa? Saka kailan ka pa natutong magpunta sa ganitong klase ng lugar?"

Napayuko siya sabay kagat sa ibaba niyang labi. "First time ko nga, e. Sinama lang ako ng kaibigan ko."

"Sinong kaibigan?"

Bigla na lang may babaeng lumabas galing sa loob ng Third Base. Tinawag pa siya pero natigilan din agad no'ng nakita akong nandito. Nagpalipat-lipat ito ng tingin sa aming dalawa.

"Tsk." Hinila ko na lang ulit 'tong si Desa at dinala sa medyo malayo. Ayoko ng may asungot 'pag may kinakausap ako.

Pagkalayo namin, hindi ko maiwasang hindi ulit mapatingin sa suot niya.

"Ba't gan'yan itsura mo?" Nakasalubong ang mga kilay ko. Tangina kasi, ang iksi ng shorts!

Para naman siyang nahiya. Pasimple niya pang tinakpan ang tiyan niya na kita rin sa suot niyang pantaas. "Pinagamit lang din 'to sa 'kin n'ong kaibigan ko."

"Pinapayagan ka ng bago mong boyfriend na manamit ng gan'yan?"

Bigla siyang umiwas ng tingin. "Bakit po hindi mo 'ko tinext? Naghintay ako."

"Tangina, h'wag mo ngang ibahin ang usapan."

"Hindi sa iniiba." Binalik niya ang tingin niya sa akin. "Gusto ko lang malaman kung bakit hindi mo ako tinext. Binigay ko sa 'yo ang number ko."

"Ba't naman kita ite-text pa? Wala naman na 'kong kailangan sa 'yo."

"Baron!" Pinalo niya 'ko sa dibdib. "Bakit ka gan'yan?"

"Pinagpalit mo 'ko tapos itatanong mo kung bakit ako ganito?"

Napaatras siya sa gulat.

Ako naman, napaiwas na lang din ng tingin. Tsk, hindi ko sinasadya. Nadala ako ng init ng ulo.

Narinig ko na lang siyang bumuntonghininga pagkatapos. "Kaya gusto ko sana na ako mismo ang magsasabi sa 'yo, e. Kasi kapag galing sa ibang tao, ang makakarating talaga sa 'yo ay 'yong hindi totoo."

Doon ako napabalik agad ng tingin sa kanya. "Ano?"

Malungkot ang mukha niya. "Bakit kasi hindi mo ako binigyan ng pagkakataon na magpaliwanag? Kaya ko nga binigay sa 'yo ang number ko . . .

. . . Hindi ko po talaga boyfriend si Evo. Bakla siya. May ka-long distance relationship nga siyang lalaki sa Japan, e. Pinagdududahan na siya ng parents niya at natatakot siyang mabuko dahil siguradong itatakwil siya, kaya sinabi niya na lang na girlfriend niya ako para matigil na ang pagdududa sa kanya. Nagalit ako sa kanya no'ng una dahil nagsinungaling siya. Pero nangako siya sa akin na bilang kapalit, tutulungan niya akong makabalik sa 'yo."

Humawak siya sa akin. "Baron, handa akong gawin kahit na ano makita ka lang ulit. Kaya kahit na ang pangit tingnan at alam kong magagalit ka, tinanggap ko pa rin ang alok niya. Miss na miss na kasi kita at gusto na kitang makasama ulit."