To Live for Love [Book 2]

Chapter 8

DESA FRANCO

| BWAKANABITCH NAMAN DESA!!! BA'T NANDITO YANG SI ARKHE??? SINABI NG WAG NGAYON, HAGGARD AKO!!! PERO PAKSHET ANG GWAPO NIYA TALAGA BA'T SIYA GANYAN HUHUHU!!! |

Ang sarap ng tawa ko sa text ni Koko na naka-all caps pa talaga!

Mula nga rito sa four-seater naming table, sinilip ko agad siya ro'n sa pwesto niya sa may counter. Hindi na maipinta ang mukha niya. Para niya na akong sasakalin sa gigil! E wala naman akong kasalanan. Hindi ko naman alam na biglang magyayayang magkape rito 'tong si Arkhe.

"Kuting." Biglang inangat ni Baron ang baba ko gamit ang daliri niya. "Ano'ng gusto mong inumin?"

"Wala po. Kaiinom ko lang ng iced coffee bago ka dumating, e."

"Pagkain na lang?"

"Hmm . . . okay. Cheesecake na lang."

"Sige."

Pagtayo niya, sabay nagsalita naman si Arkhe na nakaupo sa tapat namin. "Ako, brad, hindi mo 'ko tatanungin kung ano'ng gusto ko?"

"Bakit? Kuting ba kitang tangina mo ka?"

Tinawanan siya nito. "Tingnan mo 'tong gagong 'to. Magpakabait ka nga. Nandito si Desa, o."

"Tsk." Napakamot si Baron sa ulo niya. "Ano ba kasing gusto mo?"

Ako naman 'tong natawa. Si tigre talaga. Napopogian ako sa kanya kapag bigla-bigla siyang umaamo nang gan'to.

"Yong matapang na kape lang," sagot naman ni Arkhe. "Libre mo na, 'no?"

"Tangina, nakaisa ka sa 'kin ngayon, ah. Pasalamat ka nandito 'tong mahal ko. Kung wala, tangina mo, paduduguin ko talaga 'yang bibig mo." Tumuloy na ng alis si Baron pagkatapos.

Sinundan ko lang siya ng tingin. Nakakatawa siya. Manlilibre na lang, may pagbabanta pa.

"Buti naman at nagkaayos na ulit kayong dalawa," biglang sabi sa akin ni Arkhe.

Napalipat tuloy agad ako ng tingin sa kanya. Tumango ako. "Nawala agad 'yong galit niya no'ng pinuntahan ko siya sa apartment."

"Ah. Sigurado, do'n ka niya pinatulog."

Sumimple lang ako ng ngiti.

"Tama, 'no?" Sabay ngisi niya. 'Yong ngisi niya, may laman din. Parang alam ko na tuloy kung ano'ng iniisip niya, katulad din ng kay Koko.

"Wala kaming ginawang iba, ah," inunahan ko na lang.

Natawa siya. "Bakit? Wala naman akong sinasabi."

Sumimangot na lang ako at binalik na ang atensyon ko rito sa cellphone ko. Nag-type na lang ako ng ire-reply ko kay Nikola.

"Alam mo bang no'ng nagkahiwalay kayo ni Baron, kahit isang beses, hindi siya nambabae?"

Napaangat ulit ako ng tingin sa kanya. Kumunot ang noo ko. "Bakit mo sinasabi 'yan?"

"Wala naman." Sumandal siya sa upuan niya at inayos ang kwelyo ng dark gray niyang polo shirt. "Gusto ko lang malaman mong tapat siya sa 'yo. Hindi kasi gano'n ang pagkakakilala ko sa kumag na 'yan. Mabilis 'yang magpalit ng babae, mabilis magsawa. Pero pagdating sa 'yo, nagtagal siya. Ngayon ko lang nakitang nagkagan'yan 'yan. Balik Pinas na nga si Leila, pero puro ikaw lang talaga ang bukambibig niya."

Natigilan ako. "Si Leila?"

"Oo. Kilala mo siya? Best friend ni Baron." Nagpakawala siya ng buntonghininga. "Ang daming naging babae ni Medel dito sa Maynila pero ni isa, wala siyang nilandi ulit no'ng nagkalayo kayo. Patay na patay sa 'yo ang gunggong." Natatawa-tawa pa siya. "Nakailang balik din pala siya no'n sa Batangas para lang malaman kung nasa'n ka. Alam mo ba 'yon?"