To Live for Love [Book 2]

Chapter 4

DESA FRANCO

HINDI PA ULIT kami nagkikita ni Baron pagkatapos naming magkasama ro'n sa club ni Arkhe. Hindi ko pa tuloy natatanong sa kanya kung ano bang ibig sabihin ng Third Base.

Si Koko kasi. Ayaw pang sabihin sa akin. Minsan tuloy, napapaisip ako kung ano ba talaga 'yon.

"Desa," biglang tawag ng ka-opisina ko. "May nagbigay nga pala sa 'yo nito. Sorry, ngayon ko lang naiabot. Busy, e."

Hindi ko naman agad siya nalingon kasi may kinukuha pa akong mga paper dito sa pedestal.

"Sige, thank you," sabi ko na lang. "Pakilagay na lang diyan."

Pagkaayos ko ng upo, isang box pala ng cake ang pinatong niya rito sa table. "Uy! Kanino galing 'to?"

Kaso hindi na niya ako nasagot. Nakalabas na siya rito sa maliit naming office sa loob ng bangko.

Tiningnan ko 'tong kahon pero wala rin namang nakalagay kung kanino galing.

Naisip ko na lang agad si Baron. Parang kagabi lang kasi n'ong tinext niya 'ko para itanong kung birthday ko ba talaga no'ng February. Ang sweet niya pa rin talaga, may pa-cake pa.

Nilabas ko ang cellphone ko mula sa bulsa ng dark gray kong blazer para tawagan siya.

Ilang beses nag-ring, saka siya sumagot. "Kuting?"

"Hello, tigre ko! I love you!"

Parang natawa pa siya sa kabilang linya. "I love you. Ba't tumawag ka, hindi mo pa uwian, ah? Miss mo na 'ko?"

Nagpigil ako ng ngiti. "Opo, miss na. Thank you sa cake. Sobrang nagustuhan ko."

Ang tagal bago siya nakasagot. "Anong cake?"

Natawa ako. Umaarte na naman siya. "'Yong cake na pinadala mo rito sa bangko? Natanggap ko na. Excited na akong kainin!"

"Wala akong binibigay na gan'yan."

Ngumuso ako. "Si Baron, binibiro na naman ako."

"Tsk. Wala nga akong binibigay na gan'yan! Kanino galing 'yan, ah?"

Do'n na ako natauhan. 'Yong boses niya kasi, bigla talagang sumeryeso.

"H-hindi po sa 'yo galing 'to?" tanong ko.

"Hindi. Sino'ng nagbibigay sa 'yo ng mga gan'yan? 'Yong Evo na 'yon?"

Kinabahan na 'ko!

Taranta akong lumabas dito sa maliit na opisina nang hindi binababa ang tawag para puntahan 'yong officemate ko na nag-abot sa 'kin n'ong cake. Pero ang naabutan kong nakaupo rito sa labas e, si Evo!

Nanlaki ang mga mata ko. Hala, sa kanya nga talaga galing!

"Hello?" galit na tawag pa ulit ni Baron sa kabilang linya. "Desa?"

Napapikit na lang ako nang madiin. "S-sorry po."

"Ayoko niyang sorry mo. Ang gusto kong marinig, kanino galing 'yang cake na sinasabi mo?"

Hindi ako makasagot nang maayos. Kagat-kagat ko lang ang ibaba kong labi. "Baron . . ."

"Sige, h'wag mong sabihin!" Tapos bigla na niya 'kong binabaan ng phone!

Sobra akong pinanghinaan! Sinubukan ko siyang tawagan ulit pero hindi na niya sinasagot.

Nilapitan naman agad ako ni Evo na nakasuot ng puti niyang uniform. "Hey, why, what happened?"

Tumingala ako sa kanya nang hindi mapakali. "Sa 'yo ba galing 'yong cake?"

"Oo. Pinaabot ko na lang sa kasamahan mo kasi sabi sa akin, busy ka raw sa loob."