Music Academy

Chapter 6 "Fate or War?"

After the orientation ay dumaan ang sabado't linggo ng normal. Dahil nga first week of the class ay walang ibinigay na mga assignments ang mga teachers namin... Which is a nice thing dahil nakauwi naman ako sa amin pero kailangan ko rin bumalik ng school bukas.

"Oh anak kamusta ang unang linggo mo sa Music Academy?" Pagtatanong sa akin ni mama habang nasa hapag-kainan kami upang salo-salong maghapunan.

"Naku mama! Si ate pa ang tinanong mo, paniguradong nahihirapan 'yan dahil wala namang kaalam-alam sa mga music 'yan!" Pagsisimula ng kapatid kong mabg-asar at inirapan siya. 'Totoo ang sinabi ni Caleb huhu' pero hindi ko dapat ipahalata na nahihirapan ako.

"Mama 'wag kang maniwala diyan kay Caleb. Okay lang naman ako doon tsaka mama may mga bago na akong mga kaibigan" Pagkukwento ko dahil minsan na lang naman kami magkakasabay-sabay sa hapunan at paniguradong nag-aabang sila ng kuwento sa akin.

"Mabuti naman anak at may mga kaibigan ka doon. Hindi ka namin mababantayan kaya't parati kang mag-iingat," Sabj sa akin ni papa at napatango-tango naman ako bilang tugon. Iba talaga ang care ng isang ama. "At yung parati kong bilin sa iyo anak baw--"

"Bawal mag-boyfriend. Opo 'pa, gets ko naman po! Kailan ba sumuway 'tong anak noyo sa utos niyo?" Natatawa kong tugon at napatawa si papa dahil hindi ko pa rin naaalala ang parati niyang paalala. Ginulo-gulo ni papa ang buhok ko sabay halik sa buhok ko.

Sobrang swerte ko talaga sa pamilya ko dahil sobrang mapagmahal at suportado nila ako. They are the best!

"Ay Caleb fan ka ng Tuxedo 'diba?" Pagtatanong ko sa kanya.

"Oo naman! Sino ba namang hindi magiging fan nila eh sobrang tagos sa puso ngmga kanta nila! Iyon nga labg ang the best na banda rito sa Pilipinas and the rest puro ka-corny-han na" Seryosong sabi ni Caleb, bihira lang kasi magka-idol si Caleb. Sa Tuxedo talaga siya naaadik.

"Kapatid pala ng kaibigan ko sa Music academy ang vocalist no'n" Casual kong pagkukwento dahil sa akin ay hindi naman big deal iyon. I'm a fan of Tuxedo pero hindi naman ako obsess unlike my brother.

"Ah okay--- TALAGA ATE!" Napakalampag pa ng lamesa si Caleb kaya naman nagula't sina mama't papa. Haha! Ang epic ng reaction nilang tatlo.

"Caleb! Nasa harap tayo ng pagkain!" Malakas na saway ni papa kaya dahan-dahan na napaupo si Caleb sa kabyang upuan. Iyan kasi, kung makagawa ng eksena akala mo namang nanalo sa lotto.

"Sorry po 'pa. Ate! Seryoso ba 'yan! Baka naman niloloko mo lang ako para makaganti ka sa mga sinabi ko sa iyo!" Sabi sa akin ni Caleb at sumubo ng adobong luto ni mama.

"Bakit naman ako magloloko? Pinapaalam ko nga sa iyo kasi alam kong sobrang fan ka ng banda na 'yon. 'Diba coincidence lang na maging kaklase ko yung bunso nil--"

Hindi ko na natapos ang aking sinasabi ng biglang lumuhod sa harap ko ang kapatid kong lalaki. Kahit ang mama't papa ko ay nagulat, paano ba naman kasi, nasa harap ng pagkain pero puro kalokohan ang ginagawa ni Caleb. "Ate ihingi mo akong autograph" Halata ang lambing sa boses ng kapatid ko. Ang plastik ng loko.

"Caleb tumayo ka nga diyan. Kumakain tayo" Saway ko sa kanya. "Tsaka hindi naman mismo si Kevin Reyes yung kaklase ko, yung kapatid lang niya okay? Hindi rin ako makakahingi ng autograph" Pagpapaliwanag ko sa kapatid ko. Biglang nagbago ang ihip ng hangin nung yung Tuxedo na ang pinag-uusapan. Palibhasa ay paborito niya kasing banda.

"Ate please. Eh yung kapatid niya, baka magawan ng paraan. Minsan lang ako humiling tapos ganyan ka pa sa bunsong kapatid mo? Wala ka ba talagang puso ate?" Napairap ako sa ere dahil sa panunumbat na ginagawa ni Caleb. Tsaka wow! Gaano kadalas ang minsan niya? Weekly niya yata sinusumbat sa akin na minsan lang siya humiling sa akin, tibay din ng apog nitong kapatid ko.