80

12 7 0
                                    


bir insanın kendine üzülmesinden kötüsü yok. kendime tahammül edemiyorum. insanlara tahammül edemiyorum. annem hep "yokluk insan yokluğudur, unutma sakın." der. kimseyi kırmak istemiyorum ben de, o yüzden herkesten uzak durmaya çalışıyorum. kendimle yalnız kalıp üzülüyorum, üzüldükçe yalnızlaşıyorum. Sanki bunun sonu yokmuş gibi. her şeye aşırı tepkiler veren ben, günlerdir tepkisiz yaşıyorum. söylenen hiçbir şey beni üzmüyor, hiçbir şey güldürmüyor. insanlar bozuluyor, umurumda olmuyor. en çok kendimi kırıyorum sanırım, bilmiyorum. yapamıyorum sadece. hiç.

Kelimelerin Fısıltısı-2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin