I'm Just His Wife

Pain

                                     ~*~

Nandito ako ngayon sa Garden. Hindi alam kung saan ako matutulog mamaya. Ang tanging iniisip ko lang ngayon ay nasasaktan ako. Ang sakit sakit.

Iyak lang ako ng iyak namamaga na nga mata ko e. Parang mabubulag na ako. Kasi naniningkit na lalo ang mga mata ko.

Nakakapagod din palang umiyak noh?

"I already told you. You will never be happy with me."

Nakatalikod lang ako Ayaw kong makita niya akong ganto.

"Ginusto ko ito." I said.

"I know, and i know someday you'll gonna blame me for hurting you. I already warned you about this. So don't cry as if you've suffer alot."

Nakatalikod parin ako. Tinatakpan ko pa yung bibig ko. Ayaw kong marinig niya ako.

"You know what? Wala pa yan sa sakit na naramdaman ko before Mira. Kaya wag kang umarte diyan. Hindi bagay sayo mukha kang tanga. Wag ka ngang painusente dyan."

"W-wala a-akong alam sa sinasabi mo."

"Talaga? Oh! Sadyang malande ka lang talaga at hindi mo na matandaan lahat ng naging lalaki mo."

"H---------"

"Shut up" he cut me off.

Tumakbo nalang ako sa loob ng bahay. Nasasaktan na ako sakanya. Sa mga sinasabi niya.

"Does it hurt?"

Napatingin ako sa nagsalita at ito ay si Veronica.

"Well...you deserve it"

Sabi niya saakin.

"Masaya ka na? Nasasaktan na ako masaya ka naba?"

"Hindi pa hahaha actually hindi pa talaga."

*Pak

Sinampal niya ako.

"Hindi mo siya pinahalagahan, kaya you deserve all the pain. Kulang pa yang sakit na nararamdaman mo, bitch!"