☕
☕
☕
လွသည္......
လွသည္ထက္ပို၏......
အိမ္ဝင္းထဲမွ..ေဒလီယာပန္းေလးေတြ....
အိမ္ေလးကတစ္ထပ္တိုက္ပုပုျဖဴျဖဴေလး....
ဆင္ဝင္လမ္းသြယ္တစ္ေလွ်ာက္..
ေဘးကပ္ရပ္ပ်ိဳးခင္းတန္းေလးမွာ...
သစ္သားေဘာင္တန္းေလးေတြၾကား...
ယိမ္းေနေသာ..ေဒလီယာပန္းေတြ......
ဟန္ေလးမ်က္ႏွာမွာ..အျပံဳးအႀကီးႀကီးျဖစ္ထြန္းသြားသည္
ဆတ္ကနဲ....
ဘယ္သူမွမျမင္ေလာက္ပါဘူးေလ.....
ဟီဟိ....
လက္ထဲပါလာေသာ..
စြင့္စြင့္အာအာ..ပန္းႀကီးႏွစ္ပြင့္ကိုၾကည့္ကာ..
ဟန္ေလးပါးစပ္ႀကီးၿဖီးလာသည္....
ဒန္႔ဒန္.......
ဒါနဲ႔ဆိုေျခာက္ပြင့္.....
ပန္းႀကီးေျမာက္ကာဘုတ္ဘတ္ဘုတ္ဘတ္ႏွင့္..
ေျပးထြက္သြားေလေသာ..အႏွီလူသား......
..................
ဒုန္း........
"အီးဟီး.........."
ပါးစပ္ျပဲႀကီးႏွင့္စူးကနဲေအာ္ငိုသံႀကီးက
လွ်ံထြက္လာသည္......
မိုးဖိုေခ်ာင္မွာထမင္းအိုးေရေဆးေနရင္း
အငယ္ႏွစ္ေကာင္အခန္းကိုအေျပးအလႊား.....
ျမင္လိုက္ရတာပက္လက္ႀကီး.....
"Yah...အိုဟန္နီ..."
အငယ္တစ္ေကာင္က
ပက္လက္ႀကီးကို
ပါးစပ္ထဲထိုးသြပ္ထားေသာ
ေပါင္မုန္႔အစအနေတြကထြက္ေနေသး..
ဒါကိုေအာ္ငိုေနေသးတာမၿပီးႏိုင္မစီးႏိုင္.....
လက္ထဲမွာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္ထားတာက..
ပန္းပြင့္ကိုမွ...႐ိုးတံေတြခ်ည္း......
ဟိုတစ္ေကာင္လက္ထဲမွာက..
ဘဝပ်က္ေနေသာ..ပန္းအပြင့္ေတြ......
"အငယ္ေလးကိုဘာလို႔လုပ္ရတာလဲ.."
ဝင္ထူေတာ့.ပက္လက္ကေနငုတ္တုတ္ေတာ့ျဖစ္ပါရဲ႕
ပါးစပ္ထဲကေပါင္မုန္႔ေတြသီးၿပီး
ဖြတ္ကနဲမႈတ္ထုတ္ပစ္တာ...
ေ႐ွ႕တည့္တည့္က...ဟန္ေလးမ်က္ႏွာကို....
"အီး....ဟီး......မာမား...ရား........"
ေႂကြေနေသာပန္းပြင့္ေလးေတြကို
ႏွေမ်ာတသစြာတယုတယ...ပြတ္သပ္ရင္း
ေပါင္မုန္႔ေပမ်က္ႏွာႀကီးႏွင့္....
ဟန္ေလး...
YOU ARE READING
ပေါက်စတို့အိမ် 😎
Fanfictionေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အတိၿပီးေသာ... ျမတ္ႏိုးဖြယ္အတိၿပီးေသာ..... ခ်စ္ျခင္းတို႔ျဖင့္အတိၿပီးေသာ.... လိုအပ္ခ်က္ကင္းမ့ဲဇုန္...... ေပါက္စတို႔ရဲ႕ အိမ္ ပျော်ရွှင်ဖွယ်အတိပြီးသော... မြတ်နိုးဖွယ်အတိပြီးသော... ချစ်ခြင်းတို့ဖြင့်အတိပြီးသော.... လိုအပ်ချက်ကင်းမဲ့ဇုန်.... ပ...
