"ဘာ မီ ဒါပူ.. က်ိ..က်ိ... ဘာမီဒါ...ပူ..က်ိက်ိ.."
"အင္...."😮
စာလုပ္ေနတ့ဲစားပြဲကေန ေဘးဘက္စားပြဲကို ဟန္ေလး လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ အေကာင္ေပါက္က အရပ္မမွီေတာ့ ထိုင္ခုံေပၚမတ္တပ္ႀကီး။ ဖြင့္ထားတာက ဟန္ေလးဆီက လုသြားတ့ဲ ပုံဆြဲစာအုပ္။ ခဲတံႀကီးကိုပါးစပ္က ကိုက္ၿပီး ပူက်ိက်ိခ်ည္းရြတ္ေနတာ အခြန္းေျခာက္ဆယ္ေလာက္႐ွိၿပီ။
"ဘာေတြဆြဲေနတာလဲ အိုဟြန္းနီ"
"အာ...အီေကာယား......."
ခဲတံကိုပါးစပ္ကေန ပလြတ္ကနဲထုတ္ၿပီးပုံမွာ အေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းတပ္လိုက္ေသး၏။
"ပူက်ိက်ိေလ....ဟြန္းနီရဲ႕ေခြးေလး"
ဒုေကၡာ
"ေခြးနာမည္လား ပူက်ိက်ိက"
"အြန္းအြန္း...ဟြန္းနီေခြးေလးေမြးရင္ပူက်ိက်ိလို႔နာမည္ေပးမလို႔။ ဒီမွာေလ....."
ေထာင္ျပေသာစာအုပ္မွာ အလုံးႏွစ္လုံးႏွင့္ အေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းပုံက အထင္းသား။
"ပူက်ိက်ိက မ်က္လုံးမပါဘူးလား"
"ကိုကိုးကလဲ...ျပံဳးေနေတာ့ ဟြန္းနီလိုပဲ မ်က္လုံးေလးကေလ။ ဒီမွာ ဒီမွာ ေကြးေကြးေလး မေတြ႔ဘူးလား။ "
ေအာ္ေအး.ေအး....ေခြးျပံဳးေနတ့ဲပုံ။
"တူသားပဲ ဟြန္းနီနဲ႔...အခစ္"
ႏႈတ္ခမ္းေလးမ့ဲၿပီး ဟြန္းနီ လွ်ာထုတ္ျပလိုက္၏။
"ဟန္ေလးအရြယ္ကိုဟြန္းနီေရာက္ရင္ေလ...ဒီ့ထက္လွေအာင္ဆြဲျပမယ္။ အ့ဲဒီအခါက်ရင္ေလ..အခစ္ လို႔မရယ္နဲ့သိလား ကိုကိုး...ဟြန္းနီကိုက္ခ်င္လာလို႔"
ေျပာၿပီးသြားစိျပေတာ့ မေပါက္ေသးသည့္သြားေနရာေလးေတြမွာ ထြက္လက္စ သြားငုတ္စိခြၽန္ခြၽန္ေလးမ်ားကိုေတြ႔လိုက္ရ၏။ ဟန္ေလးအသားေတြ က်ိန္းကနဲ။
ျဖဲျပထားသည့္မ်က္ႏွာကို ကုတ္ကပ္တြန္းဖယ္၍ ေရးလက္စအိမ္စာကိုျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လုပ္ရ၏။ ကိုက္ခံရတာကေနာက္ အျပစ္ေပးခံရမွာကအရင္ 😩။
အိမ္စာေတြကိုဟန္ေလးမုန္းပါသည္။ အိမ္မွာပဲလုပ္လို႔ရတာမွန္ရင္ ေက်ာင္းေတြပိတ္လိုက္တာပဲေကာင္းမည္။ အလကား လက္ေညာင္း၏။ ဦးေႏွာက္လဲပူ၏။ 😩။ မထင္ရင္မထင္သလို ေခါင္းေခါက္က ခံရေသး၏။ 😩
YOU ARE READING
ပေါက်စတို့အိမ် 😎
Fanfictionေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အတိၿပီးေသာ... ျမတ္ႏိုးဖြယ္အတိၿပီးေသာ..... ခ်စ္ျခင္းတို႔ျဖင့္အတိၿပီးေသာ.... လိုအပ္ခ်က္ကင္းမ့ဲဇုန္...... ေပါက္စတို႔ရဲ႕ အိမ္ ပျော်ရွှင်ဖွယ်အတိပြီးသော... မြတ်နိုးဖွယ်အတိပြီးသော... ချစ်ခြင်းတို့ဖြင့်အတိပြီးသော.... လိုအပ်ချက်ကင်းမဲ့ဇုန်.... ပ...
