သုံးရက္။
သုံးရက္႐ွိၿပီ။
မနက္ဆို အစာလာေတာင္းတတ္တာ။
မည္းတူးေနေသာ ႏွာေခါင္းေလးကို ဟန္ေလးေသခ်ာၾကည့္ေန၏။
အေမြးေလးေတြက လွခ်င္ေပမ့ဲ ညစ္ပတ္ေနေသာေၾကာင္ေလး။ ဘုတ္စုဘုတ္စု အေမြးေလးေတြႏွင့္ မလွမပ ေၾကာင္ပိန္ေညာင္မည္းသည္းေလး။
"ဟြန္းနီ.......ဟြန္းနီေရး..."
ဖင္ကုန္ၿပီးၾကည့္ေနရင္းကေန အၾကည့္မလႊဲပဲ ေခၚလိုက္၏။
"ဘာလဲကိုကိုး..."
အိမ္ေနာက္ေဖးကေန အိမ္ေ႐ွ႕အထိ အသံစူးစူးကလႊမ္းသြားကာ အ႐ုပ္ပိုက္လ်က္ေျပးလာ၏။ တဒုန္းဒုန္းေျခေဆာင့္သံေၾကာင့္ အိုယြန္း႐ွင္းတို႔နားေတြႀကိမ္းကနဲ။
အက်ႌအဝါေရာင္ခ်ိဳင္းျပတ္စြပ္က်ယ္ခါး႐ွည္ႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုဒူးအထက္ကေလးႏွင့္ ဟြန္းနီကလုံးတစ္ေနသည္။ ပါးစပ္မွာက ဆီေတြေဝ့လ်က္။
"ငါဟင္းခိုးစားလာတာကိုကိုး..ဟီး"
သူ႔နားမွာ တ႐ွံု႔႐ွံု႔အနံ႔ခံေနေသာ ဟန္ေလးေခါင္းကိုတြန္းဖယ္ကာ ျပံဳးရီရီေလးေျပာ၏။
"ေၾကာင္ေလး!"
အခုမွဟန္ေလး ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲညႇပ္ထားေသာ ေၾကာင္ကိုေတြ႔ကာ ထေအာ္၏။
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးေခါင္းကိုပြတ္ေတာ့ ေၾကာင္ကဇိမ္ခံေန၏။
"လွလဲမလွဘူး..ညစ္ပတ္ေနတာပဲ"
"အြန္း....ေရခ်ိဳးေပးလိုက္ရင္လွသြားမွာ..."
ေၾကာင္ကိုေပြ႔ကာေျပာေနေသာ ဟန္ေလးကိုၾကည့္ကာ ဟြန္းနီေခါင္ေလးတၿငိမ့္ၿငိမ့္။
"အရင္ေရထည့္"
ဇလုံထဲကို ေရပုံးေသးေသးႏွင့္ခပ္ထည့္ၿပီး ဆပ္ျပာျမႇဳပ္ေတြဖြလိုက္သည္။ ကံေကာင္းတာ ေၾကာင္ကမ႐ုန္း။
"မာမာႀကီးေတြေနာ္..ဘာႀကီးေတြလဲကိုကိုး"
ဘာျပန္ေျဖရမလဲဟန္ေလးမသိ။ မာတာတာေလးေတြ...
"ေခ်းေတြေနမွာ ကုတ္ခြာလိုက္.."
ကုတ္ၿပီးပြတ္ေတာ့ ေၾကာင္ကခံေကာင္းေကာင္းႏွင့္ၿငိမ္ခံေနပုံရသည္။ ေခါင္းေလးေမာ့လ်က္။
YOU ARE READING
ပေါက်စတို့အိမ် 😎
Fanfictionေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အတိၿပီးေသာ... ျမတ္ႏိုးဖြယ္အတိၿပီးေသာ..... ခ်စ္ျခင္းတို႔ျဖင့္အတိၿပီးေသာ.... လိုအပ္ခ်က္ကင္းမ့ဲဇုန္...... ေပါက္စတို႔ရဲ႕ အိမ္ ပျော်ရွှင်ဖွယ်အတိပြီးသော... မြတ်နိုးဖွယ်အတိပြီးသော... ချစ်ခြင်းတို့ဖြင့်အတိပြီးသော.... လိုအပ်ချက်ကင်းမဲ့ဇုန်.... ပ...
