Being Me... : Final

224 17 0
                                    


Chapter Ten

Love has no age, has no time, has no limit and has no gender that makes us all free to love, to fall in love, to be love and to feel love all over.

~~~o~~~ - ~~~o~~~

Maaga siyang inihatid ni Veron sa airport dahil maaga ang flight niya pabalik ng Germany.

"Now your living me again," it sadly stated.

"Ay, as if naman hindi ka puwedeng magbakasyon sa Germany." Sagot niya rito.

"Weh! As if naman madali sakin ang makahingi ng bakasyon, alam mo naman dito sa pinas, kompetisyon ang imiiral at siyempre pati na rin ang edad. Mas bata mas gusto nila kesa sa mas maraming experience sa trabaho, so it won't be easy on me to take a long live." it answered.

She laughs on it. "Come on! You can easily find work at my place." She suggested.

"Well, I already thinking of that since that I have a friend that could back me up." It answered bluntly.

"Sie hat keine Angst!" she answered in German.

(She has no fear at all.)

"Haist! I'm getting sick of it!" it irritably commented that she just laughs off.

"Anyway, asan nga pala si Jackson? Akala ko ba sasamahan ka niya sa paghatid sakin rito?"

"Well, wala eh, may kailangan daw siyang asikasuhin sa office nila lalo na at wala rin si Dex kaya solo lang niya ang lahat ng trabaho."

"Oh," tanging nasagot niya rito dahil alam rin niya ang tungkol sa pag-alis ni Dexter ng bansa dahil may kinailangan daw itong asikasuhin sa Singapore at kahapon lang ito umalis kung kailang nasa Laguna siya para sa huling pagbisita niya sa kanila. Since that it would be long to come and visit them because of her work. "Okay! Mukhang kailangan ko nang umalis," agad niyang sagot rito matapos niyang marinig ang flight number ng sasakyan niyang eroplano.

Veron sighs. "Aren't you disappointed that Dex won't even seeing you before you live?" it asked out of the blue instead of saying goodbyes.

"Ha? And where do you get that idea?" she smugly asked.

"Come on! Kitang-kita naman na may feelings ka para sa kanya eh," deretsa nitong sagot sa kanya.

She laughs on it. "Come on! Wala namang masamang magkaroon ako ng feelings sa kanya but it doesn't mean that he has to feel the same. Come on! Watashitachiha, kare ga massuguda to shitte imasu. And it won't change a thing between us, we just should stay friends and that would be enough." She sincerely answered though it hurts.

(We both know that he's straight.)

"Hay! Parang sinabi mo na ring wala kang karapatang gustuhin o ibigin," malungkot nitong hayag.

"Wala naman akong sinabing ganoon, ah! Saka, for your information, there might be someone else that is right for me. So, we never know!" she shrugs. "Baka maunahan pa kitang magka-boyfriend," pabiro niyang dagdag rito.

"Wow! Nagpapatawa ka ba!? Grabe ha!"

"Bakit?"

"Well, as you can see, me and Jack was already in mutual understanding at konti na lang magiging kami na rin, noh! Kaya huwag ka nang mangarap na mauunahan mo pa ako!" mayabang nitong hayag.

"Huh! Ano kayo mga bata? MU talaga ha!" sabay tawa rito.

"Bakit masama ba iyon?" galit nitong puna. "Saka, nakakatampo ka naman, oh!" dagdag nito na medyo ikina-guilty niya.

Being Me...Where stories live. Discover now