Book 2 : Forget The Cold Prince

Chapter 31 . TRUTH

*Ryle POV*

"We're here!" sigaw ni sab. Wala sa sariling napangiti ako nang makita ang lugar. Maganda pala 'tong place na nakuha nila.. maaliwalas at mukhang madaling mag tayo ng tent.

Napatingin ako kay Luke. Tinapik ko ang balikat niya ng bahagya.

"Baba mo na ko" sabi ko sakanya at inalalayan niya akong bumaba.

"Thanks" sabi ko. Ngumiti lamang siya sa akin. 

Umiwas ako ng tingin at hinanap ang mga kaibigan ko. Naglakad ako papunta sakanila kahit nahihirapan ako.

"Sis.. okay ka na ba talaga?" tanong sakin ni Tin. Tumango naman ako.

Biglang may humila sakin at inupo ako sa isang portable chair. Napaawang ang labi ko at nag-angat ako ng tingin. Sinalubong ko ang tingin niyang naka tutok lamang sa akin.

"Luke.. okay na ako" sabi ko sakanya pero wala.. binalutan parin ng panyo yung paa ko. May nilagay din siyang pangpatigas para i-deretso ang paa ko.

Hindi ko alam kung saan ko itutuon ang atensyon ko. Hindi ko maiwasang mapansin ang mainit niyang palad sa paa ko. Damn. I should be focusing on the fact that I'm injured.

"Thank you.." sabi ko sakanya at tumayo na.

Hinawakan niya ako sa braso kaya marahan akong ngumiti. Tinanggal ko 'yon at humawak kay Sab.

Pinanuod ko silang ayusin ang tent. Boys naman ang nagtayo so it wasn't really a problem. Tinulungan ako ni Sab para maipasok ko ang mga gamit ko. Luke was checking on my once in a while kaya hindi ako mapakali kapag nagkakamali ako. Pakiramdam ko ay lagi siyang nakatingin.

This is bad..

Nakaupo kami ngayon sa mga logs at nakapaikot sa bonfire..

"Ryle oh.. nahulog mo ata?" biglang lumapit sa akin si Charles at binigay sakin ang isang picture ko.

Kumunot ang noo ko dahil doon. What is this? I mean.. 

"Hah? Hindi naman ako nag dala ng picture ko.. and besides tinapon ko na yung picture ko dati. Because for me its not the real me.." napatingin ako kila sab.

Nagkibit-balikat sila. I know wala naman silang pictures ko pero sino pa ba ang pwedeng magdala nito dito?

"Oh? Hindi kami ah.. alam naman naming ayaw mong makakita ng memories mo dati" sabi nila.

"Bro" napalingon ako at nakita kong tumayo si luke.

Namilog ang mata ko nang kinuha niya yung picture kay Charles at pumasok sa tent niya. Siya 'yon? I mean, bakit may dala siyang picture ko? Sobrang dami ng tanong sa isip ko.

Natigil lamang ako sa pagiisip nang lumabas siya ulit at umupo sa harapan namin na parang walang nangyari.. ngumiti naman ang mga kaibigan ko. Pinanlakihan ko sila ng mata.

"Lets play a game!" sabi ni ailee. 

"Ano naman?" tanong ni sab.

"Speak out the truth" sabi ni ailee.

"Mechanics?" tanong ni tin.

"Ganito yan.. lahat tayo tatalikod tapos magsasabi tayo ng katotohanan na hindi pa alam ng iba.. hindi pwedeng mag react and don't worry if tungkol sa isang tao ito, hindi naman kailangan sabihin yung pangalan." sabi ni ailee. Tumango at sumang-ayon ang iba. Sabay sabay silang tumalikod, wala naman akong magagawa kaya tumalikod na rin ako.

I don't feel good about this. Pag dating sa katotohanan ay natatakot na ako. I've hurt truths that can kill you in an instant.

"I think I want to be the first one" sabi ni james. Napabuntong hininga ako. Buti naman at si James ang mauuna.

"Okay" sabi naming lahat.

"I've never stop loving ailee" lahat naman kami napa hagikgik. Pati ako ay natawa at napatakip ng bibig. That was obvious!

"BAWAL MAGREACT" pagbabawal ni Ailee pero if I know, nahihiya lang siya.

"I'm not happy with what is happening to Ryle and Luke's relationship" sabi ni ailee pero tahimik parin lahat. Napayuko nalang ako at pinaglaruan ang jacket ko. Sino ba ang matutuwa sa nangyayari sa amin.

I tried getting back my old self pero wala talaga, I was changed. He changed me.. kahit anong gawin ko, wala na ang masungit at matigas na Ryle. He can always melt me.. he can always make me feel things that I wouldn't be able to feel from other people.

"I'm not really seloso" pag-aamin ni Charles. Napa ngiti ako sa sinabi niya. Ibig sabihin kay tin lang talaga siya seloso? Sweet.

"I really want to be fashion designer" sabi ni tin.. naawa nga ako sakanya kasi kailangan niyang sundin ang parents niya. Pero I'll help her. If kailangan ko siyang turuan sa free time niya ay gagawin ko. She has a great potential, even Sab and Ailee pero ito ang napili nilang kapalaran.

Naisip ko tuloy, if hindi nangyari ang nangyari years ago.. katulad din nila siguro ako.

"I'm not really talkative" sabi ni Nico. Tumaas ang kilay ko. So dahil kay sab kaya siya naging talkative?

"I'm not really pikon" sabi naman ni sab.

Love really express everything..

"I'm sorry for eveything" biglang nagsalita si luke. Naramdaman ko ang pagkirot ng puso ko sa munting paghingi niya ng tawad. Naramdaman kong nangilid ang luha ko.

"Hindi ko sinasadya ang lahat.. hindi ko akalain na aabot sa ganito, pero wag mo sanang pagdudahan ang pinakita kong pagmamahal sayo Ryle, because it's just what I believe in." Doon na nagpatakan ang mga luha ko. Napatakip ako sa bibig ko para hindi ako mapahikbi.

Lumapit sa akin sila Sab at yinakap ako. Umiling ako at pinusan ang mga luha ko.

"Pasok na ako sa tent ko.."

Hindi ko na sila hinintay pang sumagot at dumiretso sa tent ko. Pagkapasok ko.. napaupo ako at yinakap ang tuhod ko.

Napalingon ako sa tabi ng bag ko. Nakita ko yung picture na binibigay sa akin ni charles..

Ito yung picture ko nung nasa states ako at nag graduate ako. Nandoon siya?

Tinalikod ko yung picture.. hindi ko mapigilang mapahikbi sa nabasa ko.

I am sorry

and I still love you.. I never stopped and I never will..

-Luke