#5

1.8K 371 26
                                    

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Όσο και αν ήθελα να απολαύσω την θέα του κορμιού της που λικνιζόταν πάνω στις σέξι ψηλοτάκουνες γόβες της καθώς έφευγε, ο θυμός μου δεν με άφησε. Ήθελε να μάθει ποιος της έστελνε τα λουλούδια λες και ήταν κάτι τόσο σημαντικό. Εάν ο τύπος ήταν εντάξει τότε θα υπέγραφε με το δικό του όνομα. Όλα αυτά τα χρόνια είχα δει πολλά... ο τύπος είτε ήταν κάποιος που δεν είχε καμία ελπίδα μαζί της, είτε ήταν παντρεμένος. Όποιο και να συνέβαινε, σίγουρα της άξιζε κάτι καλύτερο... κάθισα μπροστά από τον υπολογιστή και προσπάθησα να βρω το όνομα που αντιστοιχούσε ο αριθμός της κάρτας. Μπορεί να μην της αποκάλυψα ποιος κρύβεται πίσω από τις ανθοδέσμες αλλά ήμουν σίγουρος από το λίγο που την γνώριζα ότι σύντομα θα επέστρεφε με το ένταλμα και θα απαιτούσε να μάθει. Ο Άκης με πλησίασε και στάθηκε δίπλα μου.

«Ώστε αυτή ήταν η Ελίνα...» τον κοίταξα και κατάλαβα ότι δεν θα σταματούσε «Ωραία γυναίκα...» έπαψα να πληκτρολογώ και έκανα την καρέκλα λίγο πίσω για να μπορέσω να τον κοιτάξω καλύτερα.

«Τι θες Άκη; Είπαμε αυτή ήταν η Ελίνα! Σε αυτήν πάω τις ανθοδέσμες τις τελευταίες μέρες και ναι αυτή είναι που με πρόσβαλε χθες και αναγκάστηκα να την φιλήσω για να της αποδείξω ότι κάνει λάθος!»

«Αναγκάστηκες καημένε μου... φαντάζομαι ότι ήταν μαρτύριο!» έπρεπε να τον κάνω να σωπάσει μια και καλή.

«Αναγκάστηκα να το κάνω και χαίρομαι πολύ για αυτό! Μου άρεσε να την αγγίζω, να την φιλάω και να την γεύομαι! Θα μπορούσα να το κάνω συνέχεια! Εντάξει;» ήξερα ότι ακουγόμουν θυμωμένος, από το ύφος του Άκη κατάλαβα ότι είχε πάρει το μήνυμα. Σήκωσε τα χέρια ψηλά αμυντικά.

«Κατάλαβα... χαλάρωσε δεν είπα κάτι κακό!» συνέχισα να πληκτρολογώ «Ψάχνεις να δεις ποιος τα στέλνει;»

«Ναι... πρέπει να περιμένω μερικά λεπτά για την έγκριση...»

«Πήρε τηλέφωνο ο Σωτήρης, είπε ότι περάσαμε πολύ ωραία χθες και σύντομα πρέπει να το επαναλάβουμε! Ο καημένος από τότε που ξανά βρεθήκαμε πριν έξι μήνες ανυπομονεί για τις εξόδους μας. Του είχαν λείψει οι τρέλες μας αν και όπως λέει με την γυναίκα του δεν βαριέται ποτέ!» ο Σωτήρης ήταν φιλαράκι από το στρατό και τα τελευταία χρόνια είχαμε χαθεί. Πριν έξι μήνες ήρθε τυχαία να αγοράσει λουλούδια για την γυναίκα της ζωής του, όπως μας είπε και από τότε έχουμε βρεθεί αρκετές φορές. Θυμάμαι ήθελε να μου προξενέψει την κουνιάδα του αλλά δεν τον άφησα, του ξεκαθάρισα ότι μπορώ μόνος μου να βρω την γυναίκα της "ζωής μου"... δεν χρειάζομαι βοήθεια καμία.

Άγιε Βαλεντίνε... ευχαριστώ δεν θα πάρω!!Where stories live. Discover now