In the Vampire's Territory

Eighteen Step in their territory

Chapter 18
The Frame

****

Para akong natulos sa kinatatayuan ko ngayon dahil pa rin sa naging pag uusap namin ng ama ni Wizus. He just say that indirectly ay hindi kami pwede ng anak niya.

Nandito ako sa veranda, the wind is freely swaying my hair. Habang ang balat ko ay nagiging komportable sa lamig na nanunuot dito. Napahinga ako ng malalim at tinanaw ang langit.

Suddenly, something came popped out to my mind. Biglang pumasok ang ama ko sa isipan ko then I suddenly asked myself unconsiously if how's my father. I may not close to him but he is still my father, I wonder what is he doing, if he is fine, and if what happened to my stepsister with her mom.

"What do you think about the king?" napatalon ako sa gulat ng may magsalita mula sa likod ko. I turned around only to see Lara, she walk near me then close her eyes as she felt the wind traveled to her face.

Hanggang sa makabawi ako mula sa pagkagulat ko, napabuntong hininga. Hindi ko alam kung ano bang isasagot ko kaya napakibit balikat na lang ako.

"Do you like Wizus?" napalingon ako sa kanya sa sinabi niya hanggang sa unti unti itong nagproseso sa utak ko.

"I.." nagaalinlangang sagot ko, "yes, I like him" and that was, automatically came out from my mouth.

Napalingon sya sa akin at mapait na napangiti tsaka napatingala sa buwan. Tumikhim ako dahil paunti unti ay nararamdaman ko ang awkwardness. Hanggang sa narinig kong nagpakawala siya ng isang buntong hininga.

"Well, it isn't hard to like him" napalingon naman ako sa kaniya ng nagsalita siya, at napatikhim ako.

"Do you like him, too?" I asked.

"Yes" mapait na ngiting sabi niya. "Before, when I was still kid who used to be his bestfriend" napanganga naman ako sa sinabi niya at halos hindi makapaniwala sa narinig ko. I never thought the she and Wizus once became a best friend.

"Woah, wow!" I am speechless. "Pero bakit parang, iba na ata ngayon" pinolit kong itago ang pagkasarcastic ng boses ko, and I think I succeed.

"Well, people change. Basta isang araw, nagbago na ang lahat kasama siya. And I am happy that finally, he met someone like you" I can feel the sincerety of her voice. "But as early as possible, better stay away from him"

"Lara?" nagtatakang tanong ko sa kaniya at iling lang ang tanging naging sagot niya.

"His father is right, habang maaga pa ay lumayo ka na. Hindi mo pa siya gaanong kilala---"

"Gezeth"

Hindi na natuloy ni Lara ang balak niyang sabihin ng biglang sumulpot si Wizus. Mabilis ko siyang nilingon at isang yakap ang agad na bumungad sa amin, mas humigpit pa ang yakap nito kaya wala akong nagawa kundi yakapin rin siya pabalik.

"What are you guys talking about?" he asked then broke our hug moment and he faced us.

"Nothing, nonsense stuffs" mabilis na saad ni Lara, "Anyway, I have to go. Nice having a conversation with you Gezeth" paalam niya at yumuko tsaka umalis.

Silence filled the air between us, hanggang sa pinaharap ako ni Wizus sa kaniya. "Sorry about what happened awhile ago" nakayukong sabi niya tsaka hinalikan ang pisngi ko at nanatili lang iyon kaya ramdam ko ang hininga niya sa tenga ko.

"It's fine, wala naman siyang ginawang masama eh" mahinahong sabi ko at hindi alam kung anong gagawin ko dahil nanatili pa rin ang halik niya sa pisngi ko.

"Don't leave me, please" and there I was caught off guard. Napalayo ako sa kaniya ng isang hakbang at maagap niyang nakuha ang dalawang kamay ko tsaka umiling na parang nagmamakaawa.