Under Pleasure ( TBS 1 - Book 1 )

CHAPTER 9

Chapter Nine

History

Buong gabi akong hindi pinatulog ng konsensiya ko. As if like I did an unforgivable crime! Hindi na ako magtataka kung ngayong pagpasok ko ay laman na ako ng mga usap-usapan sa University!

The Abarca's were the one who basically put Buenavista on the map. Ang kwento sa 'kin noon ni Papa ay ang pinakamagaling daw na naging leader ng aming lugar ay ang huling Mayor na si Mr. Belarus.

Hindi lang dahil sa malasakit nito sa aming lugar, kung hindi dahil sa mga charity works nito.

He also built Costa del sol, ang pinakamalaking hospital sa aming lugar na hanggang ngayon naman ay pinangangalagaan ng bunsong anak nitong si Ms. Wernadeth na siyang nag-iisang doctor sa kanilang pamilya.

Ang panganay namang anak ni Mr. Belarus na si Dimitri ay nasa America dahil sa business nito. That's why I wonder where his grandson came from, and what is he doing in our school yesterday?

Abarca's are well respected all over the town and even the towns surrounding us. At 'yan din ang dahilan kung bakit ako nahihirapan at naguguluhan ngayon.

"Juliana, sasabay ka ba sa 'kin?" tanong ni Papa habang kumakain ng umagahan.

"Hindi na po, Papa, mamaya pa po ang klase ko eh. Sabay na lang po siguro kami ni Cheyenne."

"Gano'n ba, Oh sige, mag-ingat ka, anak, at umuwi ka nang maaga."

Tinanguan ko si Papa bago nagpatuloy sa pagkain.

"Uhm, Pa," nahihiyang pagkuha ko sa kanyang atensiyon. This is just weird but I want to know how doomed I am.

Nag-angat siya ng tingin sa 'kin matapos uminom ng kape.

"Nandito na po pala sa Buenavista ang apo ni Mr. Belarus?" panimula ko.

"Ay oo. Iyong Donovan, hindi ba? Kahapon lang, bakit?"

Napangiwi ako sa sinabi ni Papa. So all these time, ako lang pala ang walang ideya sa pagdating ng Donovan na 'yon?!

"Ang balita ay gusto raw rito mismo sa Buenavista mag-aral," aniya.

Halos mabulunan ako sa huling sinabi niya. What?! Bakit dito? Hindi siya bagay rito! Pwede namang sa Manila na lang siya! Mas maraming choices ng kurso roon! O kaya sa Cebu? O sa Mindanao! Kahit saan, huwag lang dito!

"Bakit mo natanong?"

Pinilit kong ngitian ang tanong ni Papa. Panigurado akong mukha akong naipitan ng ugat dahil sa hitsura ko. Muling nag-playback ang nangyari sa school kahapon.

"W-Wala, Pa! Natanong ko lang po."

Ngumiti pa ako para hindi na siya muling magtanong. Natawa na lang si Papa sa ginawa ko at ginulo ang aking buhok.

"Huwag kang magpapabola roon. Ang sabi eh napakagwapo daw ng apong 'yon ni Mr. Belarus kay Dimitri. Huwag magpapabola, anak, ha?"

Napakagat ako sa aking pang-ibabang labi at tulirong tumango na lang. Sana pala, hindi na lang ako nagtanong kay Papa. Lalo lang kasi akong kinabahan sa mga nalaman ko.

Paano ko siya maiiwasan kung sa Unibersidad de Buenavista na rin siya mag-aaral? Paano ako magiging invisible kung kitang-kita niya ang kabuuan ko kahapon?!

Si Nesca ang may kasalanan ng lahat ng ito! I will blame her if I die! Siya ang unang-una kong mumultuhin kapag natagpuan ang bangkay kong palutang-lutang sa ilog!

Nakayuko akong pumasok sa gate one. Kahit na mainit ang panahon at tirik ang araw ay nakasuot ako ng jacket na may hood para takpan ang mukha ko.

I can feel my sweat falling from my face. Mahigpit ang kapit ko sa aking sling bag na para bang maraming magnanakaw sa paligid.