4. Bölüm

17 6 0
                                    

Satırlar bitmezken , mazi gelir aklıma. Oturup ağlarım gizlice ,  günlerce , senelerce.... Geçmiş , geçip gitmiştir aslında ama , tek gelmesini istediğim gidenlerden biriydi . Geleceğe bile bu umutla bakmazken , çürüyüp gitti bedenim bu acıların arasında... Mazinin izini sürerken en derin dostluklarımı buldum. Yıllarımı geçirdiğim okulumu gördüm. Bensiz bir solgun , bensiz bir başkalaşmıştı.... O kadar dertlerim vardı ki , yaramazlığa vurardım işte. Aslında en masum kötülük onca kadehe rağmen. Her sınıfa girdiğimden beri gün yeni doğardı benim için. Dostlarımla koşup oynadığım günler gelir aklıma. O  yükseklerde olan duvarlar , bana bir başka özgürlük.... Arka bahçe zihnimin kör labirenti. Her servise bindiğim zaman bir hüzün sarardı içimi. Tabi evde de başka hayatım vardı elbet. Sokaklar arasında çocukluğuma baş kaldıran o hüznüm gelir. Gelir gelmesine de aklıma gelir sadece..... GİDEN SADECE AKLIMA GELİR.........

Sessizliğin En Büyük Yankı RuhumdaOnde histórias criam vida. Descubra agora