Sessizliğin En Büyük Yankı Ruhumda

10. Bölüm ( Ben Geceden Kalmayım )

Bakma ben geceden kalmayım. Sen ise sabahtan kalma. Böyle bir imkansızız işte...

En derinleştirdiğin yüreğim bile , ruhuma kısa kaldı. Nasıl oldu bilemedim işte. Ben sana , seni sen yapan duygularına  kapıldım.... Kabul etmeliyim ki , beni yok bildin. Ben ise bir türlü koy veremedim...

Kalemim satırlara dur diyemedi. Halime o kadar acımış ki , yalnızlığıma haykırması gecelerce sürdü...

Ben geceden kalmayım. Yıldızlar yokluğunu kapatır , ay en derin duygularımı sürgün eder     geceye... Sen yokken ayrı bir boşluktayım işte... Ben geceden kalmayım. Kadehler sabaha karşı, acılarım tarafından en karanlık kederime çarptırıldı... O kadar sarhoş ki gündüzüm , güneşi ısıtırken görmemiştim.

Bakma ben geceden kalmayım.
Sabaha karşı bir ayrıdır yalnızlık.
Rüzgar ise ısıtır sana kalan umutlarımı.......