Gördüm;
Çok değişmişsin. Şu sensiz geçen lanet günler , yağmurlu yaz gibi. Sensiz bir başka sessizlik var içimde... Ben o sessizlikte kaybolur giderken sen nerdesin ? İsyana vurmuyorum merak etme. Derdi veren de o alan da. O yüzden gözyaşlarımı içime döküyorum , sen görme diye. O kadar sessiz haykırıyorum ki sırf sen duyma diye... Belki şu boş suskunlukta sağır olmuştum bilemiyorum... Bir ayrı değişmişsin. O gülücük satan suratın dükkânı kapatıp gitmiş çoktan. Siyah ile beyazın savaştığı sakallarını , beyaz kazanmış... Kemiklerin artık sahnede ! Arka planda acılar saklı. Bir ayrı değişmişsin işte. Beni de değiştirmişsin... Beni de içindeki dertle dolu denizlere sürgün etmişsin , onca çöle rağmen... O çocuk yok içinde artık. O kadar acıyla baş edememiş , belli. Ben bu dertleri anlatırken nerdesin ?
Söyle baba sen ayrı değişmişsin işte... De ki hayat yendi yine. De ki ;
Ben ölümü şeçtim , o da olmadı işte......
![](https://img.wattpad.com/cover/102745216-288-k575758.jpg)
YOU ARE READING
Sessizliğin En Büyük Yankı Ruhumda
Short StorySev derler , ömrünce sev ! Yalnız kalanlardır o kimseler....... Batuhan Öner