Faith | ✔

chapter 18

Pov. Faith

We komen aan bij een huis. Waarschijnlijk Lars zijn verblijfplaats

"Dus.. Hoe komt het dat je mij kent?" vraag ik

"wij zijn magiërs. Sommige kunnen toekomst voorspellen"

ik kijk verbaasd naar Lars terwijl Cassedy het huis aan het afscannen is

"Oké.. Als jullie de magiërs zijn heb ik jullie hulp nodig. Ik moet mijn krachten leren beheersen en kunnen zwaardvechten" Lars knikt

"Inderdaad daar heb je onze hulp nodig. We zouden zo rap mogelijk willen beginnen aan de eerste trainingen"

"wat houden die trainingen in?"

"Nou,we gaan beginnen met het ondervinden van je krachten. Jij zal alle vier de elementen kunnen beheersen. We gaan kijken hoe ver je krachten zich gevorderd hebben"

Cassedy komt zich opeens in het gesprek mengen door te zeggen:"En wat moet ik hier dan in de tussentijd doen?" Lars grinnikt en wijst naar de deur

"Je kan de stad gaan verkennen en nieuwe mensen ontmoeten" zonder iets te zeggen loopt Cassedy naar de deur en loop naar buiten. Het gesprek van mij en Lars gaat verder.

Pov. Camille

We komen aan bij de grot. De packleden stoppen even.

"Wat denken jullie te doen? We moeten hier wel door he" ik krijg geen antwoord totdat iemand naar voor stapt

"We zijn uitgeput mevrouw"

"Wat is je naam jongeheer?" antwoord ik

"James, mevrouw"

"Ik heb je nog nooit eerder gezien?"

"Ik ben ook niet een bekend roedellid Luna.. Maar wel een onderzoeker van de pack" Ik knik

"we nemen effen pauze dan" De roedelleden zuchten van blijdschap. Ik loop richting de half verborgen grot
"Ik ben onderweg.. Ik zal jullie snel weerzien" fluister ik zodat niemand het hoorde.

Pov. Tyler

Eindelijk komen ze terug! De pack is ongerust. Ze hebben hun al lang niet laten zien! Op dit moment wacht ik op de komst van mijn alpha en mijn beta.
De rogue's zijn op een vreemde manier verminderd. Er zitten er maar een paar nieuwe gevangenen bij. Ikzelf had niet veel tijd voor mijn mate. Wat haar echt lastig viel. Ik kreeg het alpha werk, beta werk en daar bovenop mijn gammawerk. Dan moest ik ook nog roedelrondes houden. Ik heb het echt druk gehad.. Ik hoop dat ze mij nu laten rusten.

~

"Eaden! Welkom terug!" zeg ik terwijl ik hem een box geef

"Hoe verliep het hier Tyler?" vroeg hij ongerust

"Wel goed. Maar nu ben ik uitgeput..."

"Je krijgt genoeg rust, bedankt Tyler" ik kijk hem dankbaar aan

"Eaden? Waar is Jesse?"

"Hij is wat achter, hij komt er zo aan" ik knik geruststellend en begeleid Eaden terug naar zijn gewende omgeving

"De roedel was ongerust over jullie"

"Kan ik begrijpen, maar we zijn terug nu. Je bent vrij voor een week, ga maar naar je mate"

bij het woord mate zag ik dat hij gelijk een steek in zijn hart kreeg. Wat is er soms mis? Ik wou zijn terugkomst niet verpesten dus liet het rusten