DETECTIVE FILES. File 3 (COMPLETED)

CHAPTER 46: VICTORIA'S SECRET

Chapter 46: Victoria's Secret

Napakabilis ng mga pangyayari. Kung kanina ay naghihilahan pa lamang kami, ngayon ay isinugod na si Math sa ospital. She was hit in the leg and the one who fired the gun was one of the police officer. Kahit ilang beses ko nang pinatay sa isipan ko si Math, I cannot think of it to happen for real.

Fine, magyabang na siya hanggang sa abot ng kanyag makakaya. Mas kakayanin ko pang makita na ipangalandakan niya sa buong mundo ang lahat ng angking talino niya kaysa makita siya na nakahiga at walang malay. The bullet in her leg wasn't fatal pero ayaw ko pa ring maranasan niya ang madaplisan ng bala. The whole hostage taking was a mess and I tried to forget its details at mas inisip na muna si Math.

Nakaupo ako sa labas ng ER at naghihintay ng balita kay Math. I wiped my palm to my face to calm myself. Pilit kong sinasabi sa sarili na hindi ko iyon kasalanan. Math always do this heroic stunt at ngayon ay umabot na iyon sa sukdulan.

I felt someone sat beside me at hindi na ako nag-abalang tingnan kung sino iyon.

"Bestie, Math will be fine," Jeremy said. It was a simple statement yet it was reassuring. Hindi ko maiwasang ngumiti kahit na nakayuko. "Nasa presinto pa si Gray at tinutulungan ang hostage taker na maabswelto sa murder na hindi niya ginawa. Sa ngayon ay ang ginawang panghohostage na lamang ang kailangan niyang harapin."

"Who killed the man?"

"Inspector Marjun did. Ayon kay Gray, his alibi checks out but he found a hole. Bumalik pala siya doon upang patayin ang biktima at itago lahat ng ebidensya sa kanya. He also kept the cup at the garage pero nabasag iyon at hindi niya namalayang may naiwan doon. For now, he's charged for what he did."

"Mabuti naman kung ganon", komento ko.

Bigla na lamang bumukas ang pinto ng ER at iniluwa doon ang doktor. Tumayo ako at agad na sinalubong ito.

"Dok, kumusta na po ang kaklase namin?"

"She's fine. Maya-maya ay ililipat na natin siya sa private room para sa further test. For now you can cast all your worries dahil malayo na siya sa kapahamakan."

Nagpasalamat kami sa doktor at agad itong umalis. Lumabas muna kami ni Jeremy upang bumili ng prutas. Nang makabalik kami ay nailipat na si Math sa private room niya. Nagkamalay na siya nakahiga lamang sa kama. Napakagat siya sa kanyang pang-ibabang labi nang makita kami ni Jeremy.

"How's the case?" tanong niya. Sa halip na sagutin iyon ay mas pinili kong tanungin din siya.

"How are you?"

"Alive. Who did it?"

I pulled a chair near the bed samantalang naupo naman si Jeremy sa kama.

"What you did was not right."

"Amber, I know you will do the same if you were in my situation. So now tell me how's the case."

Bigla na lamang sumingit si Jeremy. "Hindi no. Pababayaan ka lamang ni Bestie at-" he stopped when Math and I both threw a glare at him.

"It's being handled now. Nandoon pa si Gray, trying to clear the name of the hostage taker." I saw her smiled in assurance. "Pero Math, akala ko ba matalino ka? What you really did was suicide! The moment you volunteered yourself to be a hostage, isa na iyong pagpapatiwakal!"

She made a face pero hindi nagkomento sa sinabi ko. This time, it was Jeremy who was scolding him.

"Ang tanga-tanga mo!", he said at bahagyang kinatok ang ulo ni Math. "It was a dumb stunt o baka naman bet mong mamatay sa pinakatangang paraan? Edi sana pumili ka na lang sa dumb ways to die! You can set fire to your hair or poke a stick at a grizzly bear... Pero I highly recommend to use your private part as piranha bait- Aray!"