Unexpected Love (girlxgirl)

Ch.33 flashback3 *edited

Nika Mercado Pov flashback 3

"Nika? Nika!!!"

"Please no!no!"

"Please... wake up!"

"Wake up nika!"

"The Paramedics will come here soon! Please Nika! Please naman wake up!!"

"No!!"

The last voices i've heard, before it all turns black..

Wait..

Wait?.

Patay naba ako?

Ito naba ang langit?..

Bakit parang ang dilim?

Feeling ko ilang oras na akong naglalakad sa kadiliman..

"Hello?!" Sigaw ko... "is anybody here?!"

Wala man lang sumagot kung hindi ang echo ko na parang boomerang na pabalik-balik.

Pagod na pagod na ako sa kakalakad..

Ang dilim...

Sobrang dilim ng paligid..

Unti-unti narin nababalutan ng takot ang sistema ko..

Ano na? Susuko naba ako?

"Fel?!! Do you here me?! Fel?!" Hindi ko na napigilang tumulo ang mga luha ko..

Pero naisip ko,

Mas kakayanin ko pa atang mag-isa sa malawak na kadiliman na ito,

Kesa sa pag-iwan at pagsuko ni Fel sa mga pangako namin sa isat-isa..

Ang sakit eh. Sobra..

After ko kasing nalaman yung about kay Fel, dali-dali rin akong bumalik ulit dito sa U.S, 

Pinakalma ko lang muna ang sarili ko, i isolated myself on my own room, ayoko munang may makakakusap..

I thought, i will be ok, i thought i will be fine.

Na makakayan ko ang lahat,

na makakaya ko ang lahat.

But this fvcking and excruciating pain in my heart, grabe lang talaga..

Para bang,it shredded into a million pieces.
Na malabong-malabo ng mabuo.

Parang ang sakit-sakit na ng nararamdaman ko. Feeling ko parang may mga maliliit na bubog na paulit ulit na bumabaon sa dibdib ko..

Pero diba dapat maging masaya na rin ako para sakanya?

Masaya narin naman siya? Tama lang naman ang naging desisyon ko na

'Palayain na siya diba?"

Tama lang na ibaon ko nalang sa limot ang mga pangako at pagmamahal na yun diba?

Pero bakit ganun? Bakit sa loob-loob ko ang sakit parin?

Bakit sa loob-loob ko hindi ko parin ito matanggap?