Bir ZeyKer hikayesi...
~Yüzünüzü güneşe çevirirseniz, gölgelerin karanlığını göremezsiniz.~
Akademiyi birincilikle bitirip hayatını mesleğe adamış genç bir kadın.. Hayatı boyunca yaşadığı, gördüğü, deneyimlediği şeyler ona kend...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kerem'in dudaklarından öpüp arabasından indim ve koşar adımlarla eve girdim. İçim içime sığmıyordu. Bu mutluluğumu biriyle paylaşmam lazımdı, hemen Gizem'i arayıp çağırdım. Koltuktan bir öbür koltuğa zıplıyordum. Daha sonra koşarak odama çıktım. Bu sefer de yatağın üzerinde zıplamaya başladım ve bağırarak şarkılar söyledim. Delirmiş gibiydim. Kendimi ilk defa bu kadar enerjik hissediyordum. Ama bu benim hakkımdı. Hayatım boyunca ilk defa bu kadar mutluydum. Evlenme teklifi almıştım, hem de sevdiğim adamdan. Hayatlarımızı birleştirecektik. Her sabah uyandığımda ilk onun yüzünü görecektim. İstediğim zaman sımsıkı sarılacak, yanaklarına kocaman öpücükler bırakacaktım. Bana ve Kerem'e benzeyen boy boy çocuklarımız olacaktı. Onları da en az Kerem kadar sevecektim. Çok acı çektik, çok üzüldük. Ama sonunda bu kadar mutlu olacağımı bilsem hiç sızlanmazdım, hiç üzülmezdim.
"Zeynep ablacım bir otur ya. Başım döndü yemin ediyorum."
"Evvvleeeniiiyoooruuuumm! Aşk meleğim nerelerdeydin? Tam zamanında geldin süper süper!" şarkı söylemeye devam ettim, kahkahalar atıyordum.
"Bi otur şuraya." kolumdan tutup beni oturttu. "Nasıl oldu anlat bakayım?"
"Şimdi.. Bu turuncu kafalı adam var ya. Dünyadaki en yakışıklı ve en karizmatik, yemyeşil gözlü, canım adam. Birkaç gündür aşırı garipti. İşte bu bana 5-6 kere evlenme teklifi etmeye çalıştı."
"Çüüş.. O ne ya? 1. teklifte anlamadın mı da adamı o kadar zorladın? 5-6 kere ne demek ya?" dedi gülerek.
"Ya anlamaz mıyım hiç? Ama biraz uğraşsın istedim. O kadar komikti ki. Anlamadığımı sanıp morali falan bozuldu."
"Ay Zeyneeep.. İnanamıyorum sana ya. Sen de az değilsin, biliyorsun dimi?"
"Hoşuma gitti işte uğraşması, ne yapayım?" kahkaha attım. "Gizem.. Bir şey diyeyim mi? Bu adam beni seviyor ya. Öyle bir bakıyor ki bana. Bir bebeğe dokunur gibi nazikçe seviyor yanaklarımı. Otururken bile bırakmıyor ellerimi. Hani filmlerde olur ya böyle adamlar. Hep o aşk filmlerini izler, kıskanır dururdum. Gerçek olmadıklarını bilirdim. Ama gerçekten varmış öyle sevenler. Hayatımda ilk defa sevildiğimi hissediyorum. Bunun verdiği mutluluk paha biçilemez." o sırada gözyaşlarımı tutamadım.
"Aaa.. Neden ağlıyorsun şimdi ya?"
"Çok seviyor beni."
"Sevildiği için ağlayan ilk insan sensin herhalde." gözyaşlarımla beraber kahkaha atmaya başladım.
"Canım benim ya. Her şeyim.." dedim parmağımdaki yüzüğe bakarak.
**
~Zeynep~
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
