Know The Number #SM

Falling

P.o.v Laura

Ik opende deur en zie helemaal niets.
Alleen meubelen.
Ik loop naar de keuken.
Daar staat hij dan. De persoon die ik niet wou zien.
Hij ziet me en wilt naar me toe lopen. Ik zeg niks en loop weg naar de slaapkamer.
Ik sluit de deur en ga op bed liggen. Er wordt geklopt. "Laura, het eten is kaar."
Ik sta op en open de deur.
Ik kijk diep in zijn mooie bruine ogen. Hij kijkt in de mijnen waardoor ik weg kijk. Ik loop snel naar tafel en begin te eten. Shawn komt er bij zitten en staart me aan. Ik kijk even in zijn ogen en ga weer verder met eten. Ik sta op en ruim de tafel af en ga afwassen. Ik begin alles in te zepen als er opeens iemand de keuken in loopt. Ik kijk niet en ga gewoon verder. "Laura kunnen we praten?" Ik wil mijn hoofd schudden maar ik knik toch. "Kijk ik hou van je. Ik miste je en zocht afectie. Ik weet niet waarom maar dat was Maya. Het spijt me zo erg. Ik hou van jullie allebei." Ik ben inmiddels beginnen huilen. "Shawn, misschien is het beter dat we uit elkaar gaan. Ik wil niet met het gevoel leven dat mijn beste vriendin en m'n vriendje van elkaar houden. Ik hou van je maar ik wil jullie geluk niet verpesten."
We huilen nu beiden ik nog wat harder dan net. Hij wilt me knuffelen maar ik ren weg. Ik wil dit niet maar het moet. Het liefst zou ik nu in slaap vallen in zijn armen maar dat gaat niet. Niet na alles wat gebeurt is. Ik mis hem zo hard. Ik weet dat iedereen nu denkt van neem hem terug maar dat an ik niet. Ondertussen heeft Maya me al 24 keer gebeld maar ik heb echt geen zin om op te nemen. Ik beluit om op het balkon te gaan zitten tegen de beroeste railing. Na een half uur zak ik wat meer onderuit. Ik hoor gekraak. Opeens val ik maar kan me net vastgrijpen aan een dikke naald die uit de muur steekt.