Verliefd op mijn beste vriend

Chapter 1

Irene's P.O.V

"Irene, kom nou uit bed! Tim is hier over een half uur" roept Kim van onderaan de trap. Meteen zit ik recht op want had me weer eens verslapen. Ik stap uit bed en loop naar de spiegel. Ik kijk in de spiegel en schrok van mezelf. Mijn haar zit alle kanten op. Meteen pak ik mijn borstel en doe mijn haar weer een beetje fatsoenlijk. Daarna heb ik mijn haar gestijlt en mijn make-up op gedaan. Ik loop naar de badkamer en poets nog even snel mijn tanden. Ik loop naar mijn kast en trek er wat leuke kleren uit. Ik doe ze aan en ren de trap af naar de keuken. Ik kijk op de klok en zie dat ik alles in 20 minuten heb gedaan. Sow... nieuwe record. terwijl ik een broodje wil gaan maken gaat de deurbel al. Die is vroeg. Ik loop naar de deur. Ik doe de deur open en zie Paris huilend voor de deur staan. Meteen trek ik haar in een knuffel en neem haar me naar binnen. We gaan op de bank zitten. "Mopp, wat is er?" vraag ik aan haar. "D-Dave..." zei ze. Als hij haar iets aan heeft gedaan hé... Oei dan krijgt hij met mij te maken. "Wat heeft die gedaan?" vraag ik een beetje streng. "H-hij h-heeft het u-uitgemaakt" stotterde ze. "Wat?! Hoezo?!" Ze haalt haar schouders op. "Geen idee, hij zei dat ik teveel met mezelf bezig was" zegt ze. "Waar slaat dat nou weer op!?" "Weet ik niet, maar ben ik echt teveel met mezelf bezig?" vraagt ze voorzichtig. "Nee, helemaal niet! Je hebt dyslexie waardoor je wat meer moet doen maar teveel met jezelf bezig... dat zeker niet!" Ze glimlacht er een beetje om. Op dat moment gaat de deurbel weer. OH ja... even vergeten. Tim zou vanmiddag komen. Ik sta op en doe de deur open. "Irene!" zei Tim en gaf me een knuffel. Ik maakte me los en zag dat er nog iemand naast hem stond... Dave. "En wat doet hij hier?" vraag ik nogal kortaf. "Oh sorry, je vindt het toch niet erg dat hij er is? Het is net uit met Paris dus hij kon wel wat afleiding gebruiken" zegt Tim. "Dat vindt ik wel erg!" zeg ik iets te hard. Ik loop naar buiten en doe de deur op een kier. Ik stap op Tim af en fluister iets in zijn oor: "Paris zit hier binnen helemaal overstuur, dus of je komt alleen binnen of je gaat weer weg met je vriend en komt vanavond of morgen alleen terug" zeg ik in zijn oor en hoop dat Dave het niet heeft gehoord. hij knik. "Ik kom vanavond wel terug" zegt hij en knipoogt. De tintelingen gaan weer door mijn lijf. Hij draait zich om en zegt 'doei'. Ik zwaai nog even en ga snel weer terug naar binnen. "Wie was dat?" vraagt Paris toen ik weer naast haar neer plof. "Oh dat was Tim... Ik heb hem weggestuurd. want ik wil jou nu even steunen" zeg ik. Ik zeg maar niet dat Dave er ook bij was want wie weet hoe ze dan zou reageren. "Dank je" zegt ze en geeft me een knuffel. "Geen probleem mopp" zeg ik en wrijf met mijn hand over haar rug. "Zullen we een filmpje kijken?" vraagt ze. "Is goed, welke?" "We doen Harry Potter marathon!" schreeuwt ze. "Is goed, ik ga ze ff halen." Ik loop naar boven en pak alle delen van Harry Potter. Meestal als een van ons verdrietig is gaan we een Harry Potter houden. Daar vrolijken we meestal van op, geen idee hoezo maar ja het is nou eenmaal zo.

Ik doe de DVD in de dvd-speler en klik op play. Paris heeft ondertussen al chips en cola gehaald uit de keuken dus kunnen we meteen beginnen.

Meteen nadat we het eerste deel hebben gekeken. Gaan we deel 2 kijken, 'De geheime kamer'. Paris was al helemaal opgevrolijkt door het eerste deel. Nou ja helemaal is ook weer overdreven. Ze denkt te minste even niet meer aan hem en dat wil ik ook zo houden. Ik hoor mijn mobiel afgaan en vis mijn mobiel uit mijn broekzak. Ik zie Tim op het beeldscherm staan. Ik zucht een keer en neem op. "Met Irene" "Irene... Kan je hier heen komen, Dave is helemaal aan het doordraaien!" schreeuwt hij door de telefoon. "Waarom moet je mij dan bellen, bel Daan of zo!" schreeuw ik door de telefoon en hang op.

Tim's P.O.V

"DAVE, WAAR SLAAT DIT OP!" Schreeuw ik naar hem als ik hem met de tuinstoel zie gooien. "Aargh! Hoe heb ik zo stom kunnen zijn!" Schreeuwt die terwijl die nog een tuinstoel op de grond slaat. Gelukkig zijn we bij hem thuis want anders had ik echt grote problemen gehad met mijn ouders. "Dave, door dit te doen los je niks op!" Schreeuw ik als ik hem met de tafel zie gooien. Oké dit gaat echt te ver. Ik bel Irene om te vragen of ze hierheen komt met Paris want anders komt dit nooit goed. Ik pak snel mijn mobiel en tik het nummer van Irene in. "Met Irene" "Irene, kan je hier heen komen, Dave is helemaal aan het doordraaien!" Schreeuw ik om boven het lawaai van Dave uit te komen. "Waarom moet je mij dan bellen, bel Daan of zo!" Schreeuwt ze terug zonder reden. "Ire-" voordat ik mijn zin kon afmaken hangt ze al op. Verdomme! Dan wordt het misschien toch maar Daan bellen. Hij is best sterk, sterker dan mij al zeg ik het zelf. Hij kan Dave denk ik wel kalmeren. Ik tik het nummer van Daan in en hou mijn telefoon aan mijn oor. "Daan?" schreeuwde ik weer. "Jow Tim, Whats up?" "Dave is een beetje door gedraaid omdat het uit is met Paris. Zou je me misschien kunnen helpen?" "Jow is goed, ben er in 5 minuten" en hij hangt op.

------------------

heeeeii

eerste hoofdstuk is af, hopelijk een beetje leuk

ik wilde eerst meteen beginnen met Irene en Tim maar toen kwam dit idee in me op waardoor ik dit maar eerst heb gedaan ;p

Read, Vote & Comment
xxxxx