Verliefd op mijn beste vriend

chapter 27

Irene's P.O.V

De hele les zit ik voor me uit te staren. Volgens mij hebben we Engels maar het kan ook heel goed Duits zijn... Eigenlijk boeit het me ook niet. Het enige wat me nu boeit is Cody, Waarom heb ik dit gedaan? Omdat ik dronken was, duh! Waarom twijfel ik eigenlijk om het uit te maken, ik kan toch gewoon tegen hem zeggen dat het een misverstand was en dat we vrienden kunnen blijven. Dat lijkt me het best.

Iedereen op mijn school weet al dat ik met Cody heb, dus als het uitgaat wat zullen ze wel niet gaan zeggen?! 'he daar is dat sletje weer' of 'he daar is die bitch die Cody dumpte' of nog erger 'daar is die bitch die Cody heeft gebuikt' Ow help! dit wordt nog wat!

"Ben je er al uit" fluistert Anne. Ik haal mijn schouders op. "Ik denk het wel maar als ik het uitmaak, dan gaat iedereen over me roddelen en daar heb ik geen zin in" "Daar zorg ik anders wel voor" zegt Anne en ik grinnik. "Ann, je weet dat je kan dreigen wat je wil maar slaan kan je niet" "he! oke, je heb gelijk" zegt Anne. "Dames! kunnen jullie ook even opletten!" "Sorry mevrouw" zeg ik en kijk meteen serieus naar voren. "Nou Irene dan kan je meteen ook wel vertellen wat de 4de naamval is?" Oke, toch Duits.

"uhm... Ik heb geen idee" zeg ik. Ze zucht. "Anne?" vraagt ze. "Dat is het lijdende voorwerp" zegt ze. Oh mijn god! Hou weet zij dat?! "Goed zo Anne" zegt ze en gaat weer verder met de les. Weet je dat ik eigenlijk helemaal geen idee heb hoe ze heet. Ik meen het! of het nou Wiffers of Neiland is... ik heb geen idee. Het enige wat ik weet is dat ze ons geen les meer wilt geven om een of andere reden.

De bel gaat en het is pauze. Ik heb besloten om het uit te maken en te zeggen dat het een misverstand was. Samen met Anne en Laura loop ik naar Paris en Femke. Cody en Koen zie ik ook lachend naar ons toe komen. Oke, nu of nooit. "Cody" zeg ik. "Heei babe!" zegt hij en zoent me, om een of andere reden zoen ik terug. Onze lippen laten elkaar los en hij kijkt me aan met een glimlach. "Weet je dat ik eigenlijk al best lang een oogje op je had" zegt hij en kijkt verlegen naar de grond. Zie ik dat nou goed?! En van de populairste jongens van de school bloost?! Door mij?! Wat schattig!

Ik weet eigenlijk niks meer te zeggen waardoor ik hem een kusje geef op zijn wang. Hij glimlacht naar me en ik ga naast Anne zitten die me verbaasd aankijkt. "Wat?" vraag ik. "Je zou het toch uitmaken?" fluistert ze. "Ik kan het niet" zeg ik. Ze kijkt me niet begrijpend aan. Inplaats van dat ze doorvraagt trekt ze me mee naar de wc's.

"Hoezo 'ik kan het niet'?" vraagt Anne. "Gewoon, hoe hij naar me kijkt en hij heeft al best lang een oogje op me zei hij" "Ir, kom op! geloof je dat nou echt?! Je weet hoe hard hij Chantal heeft laten vallen" zegt Anne. "Ow Chantal kan me helemaal niks boeien" zeg ik. "Maar straks gebeurt dat ook met jou!" Ik zucht. "Je heb gelijk" zegt ik en loop de wc uit meteen naar Cody toe. "Cody, ik moet je spreken" "Ja babe. Wat is er?" "Onder vier ogen" zeg ik en loop weg. Cody hoor ik achter me aankomen en ik loop een verlaten lokaal in. "Wat wil je zeggen babe" zegt Cody terwijl hij tegen me aan komt staan en zijn handen op mijn heupen legt. Ik zucht. "Ik was gisteren dronken" zeg ik. "Ja dus, ik toch ook" zegt hij schouderophalend. "Ja, maar ik al iets eerder denk ik want ik kon me vanochtend niks meer herinneren wat er na onze kus gebeurde..." zeg ik terwijl ik mijn hand door mijn haar haal. "Dus je wilt zeggen dat je eigenlijk helemaal niet wist dat wij samen iets hebben" zegt hij. Ik knik. Ik zie hem zuchten. "Dus je zegt eigenlijk dat het allemaal een misverstand was" zegt hij en ik knik weer. "Het spijt me Cody maar ik ben op iemand anders" zeg ik. Cody zucht en haalt zijn handen door zijn haren. "Dus toch" "Wat 'dus toch'?" vraag ik terwijl ik een stap naar achteren zet. "Je vindt Tim leuk" zegt hij. "Hoe weet je dat?!" vraag ik verbaasd. "Irene, kom op. Ik weet dat jullie al heel lang beste vrienden zijn maar zoals je naar hem kijkt hoor je niet te doen als hij alleen maar je 'beste vriend' is" zegt hij. Ik zucht. "Hoe kijk ik dan naar hem?" "Je begint te stralen als je hem ziet en je krijgt een nog grotere glimlach op je gezicht" zegt hij. Ik denk aan Tim en begin te glimlachen. "Zelfs nu je aan hem denkt krijg je al een grotere glimlach op je gezicht" zegt hij. Oke, hij heeft gelijk. Ik ben stapel op Tim.

"Maar wat gaat er dan gebeuren met ons?" vraag ik. "We laten dit als een groot misverstand en zie mij maar als een goede vriend die helpt om  Tim aan jou te koppelen" Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan. "Wat? Jullie zijn een leuk stel samen" zegt hij. Echt waar? Tim en ik een leuk stel? Ik hoop het. "Maar je zei dat je al best lang een oogje op me heb?" Cody knikt. "Klopt. Daardoor weet ik ook dat je Tim leuk vindt en ga ik je helpen" zegt hij.

Zonder wat te zeggen geef ik hem een knuffel. Ik hoor hem zachtjes grinniken en slaat dan zijn armen om me heen. Zo staan we totdat de bel gaat wat maar een minuutje later was. "Dankje, en ik spreek je nog wel!" zeg ik als we het lokaal uitlopen. "Is goed" zegt hij en geeft me nog snel een knuffel voordat hij weg loopt naar zijn les.

Oke, die had ik dus niet zien aankomen.

---------

Sorry dat ik al zo lang niet meer heb geupdate maar ik wilde 'Ontvoerd door One Direction' af krijgen en die is nu af! ;) -happydance-

Ik probeer weer zo snel mogelijk te updaten maar ik wil eerst weer een nieuw hoofdstuk van 'That moment...'  erop zetten, alleen mijn inspiratie is een beetje op voor dat verhaal.

En nu ga ik jullie slecht nieuws meededelen en dat is dat dit boek al naar zijn eind loopt :(

Read, vote & comment

xxxxxx