Take Me With You (RASTRO STORY)

Fighting!

Rhian's POV

Hindi ko na alam kung ano ang dapat kong gawin I know that it was right to choose Glaiza over my family, nakikita ko naman na kahit nahihirapan na kami ay hindi parin niya ako sinukoan. Nakaramdam naman ako ng takot ng maalala ko ang mga pangyayari noong nakaraang araw.

(Flashback)

Habang nakayaka ako kay Glaiza ay bigla naman kaming nakarinig ng malakas na pag katok sa condo ko, noong una hindi pa namin iyon pinansin baka kasi nagkakamali lang sila ng kinatok na pintuan ngunit makalipas ang ilang sandali ay kumatok uli ito.

BG 1: Ms. Howell! Buksan niyo po ang pinto. Bigla naman akong kinilabutan ng marinig ko ang tinig na iyon , alam kong isa ito sa mga tauhan ni dada.

Rhian: Love? Natataranta kong yakap sa kanya.

Glaiza: Hey it's okay I'm here don't worry hinding hindi kita iiwan we will face this together. I just nod and followed Glaiza making her way to the door.

Pagkabukas na pagkabukas namin ay agad namang pumasok ang mga tauhan ni dada at ipinasok sa maleta ang aking mga damit na aking lubos na ikinabahala.

Rhian: Hey what are you doing with my things?! Hey stop it that is mine! You know this is tresspassing I can file a case to you! Sumbat ko sa mga tauhan ni dada habang si Glaiza naman ay nasa aking likod at umaalalay sa akin. Hey!! That's my bag what are you doing you bunch of stupid! Sabay hampas ko sa kanila habang sinusundan ko sila palabas dala dala ang aking maleta.

Glaiza: Rhian love kalma ka lang muna. Hinaplos naman ni Glaiza ang aking likod habang pinapakalma niya ako. Hindi  talaga ako mapakali sa mga ginagawa ng mga tauhan ni dada.

Nag init naman ang ulo ko ng marahas nilang inilapag ang aking maleta na naging dahilan para bumukas ito at masira. Agad ko naman isinugod ang tauhan ni dada.

Rhian: Hey! You hypocrite what have you done?! You just damaged my maleta what kind of tauhan are you huh? Did dada told you to put my bag harshly? Tell me did da-. Hindi ko na natapos ang aking sinabi ng marinig ko ang tinig ng nag iisa kong dada.

Dada: Yes I gave them order to pack all your clothes and throw it out of the condominium from now on you will never be able to occupy THE CONDOMINIUM THAT I BOUGHT. And starting from this very day itinatakwil na kita bilang anak ko. Sigaw sa akin ni dada na nagdagdag sa bigat ng emosyon na aking naramdaman kaya naman hindi ko napigilang umiyak.

Glaiza: Rhian t-tara na love. Sabay hila sa akin ni Glaiza habang bitbit niya ang maleta ko.

Habang pasakay kami ng elevator ay hindi ko na napigilan pang umiyak ng todo dahil sa ginawa ni dada.

Glaiza: Shhh love everything will be fine soon. Sabay halik niya sa noo ko na nagparamdam sa akin ng kanyang pagmamahal.

Rhian: I-I never thought na totohanin ni dada ang sinabi niya I-I thought hindi niya yun gagawin I am so scared love. Sabay akap ko sa kanya ng mahigpit.

Glaiza:Shh tahan na halika na ng makauwi na tayo sa condo ko simula ngayon ay sa condo na kita maninirahan. Tinulungan ko naman siya sa pagdala ng aking maleta at pinagbuksan niya ako ng pinto sa car ko sa passenger seat dahil sinabi niya siya muna ang magmamaneho.

Habang patungo kami sa kanyang condo ay nakatunganga lang ako sa labas. May naramdaman akong nakahawak sa kamay ko, gumaan naman ang aking pakiramdam sa kanyang ginawa kahit papano ay naiibsan niya ang aking nararamdamang lungkot at sakit.

Glaiza: Love anong iniisip mo? Tanong niya sa akin habang magkahawak kami ng kamay na ikinangiti ko naman.

Rhian: Wala I was just thinking that I am so damn lucky to have a girlfriend like you na hindi ako iiwan kahit na wala akong pera. Binigyan naman ako ni Glaiza ng mapang unawang tingin.

Glaiza: Love I didn't love because of your wealth I fell inlove with you and the whole thing about you even if it is good or bad I just don't know why I fell inlove with you this bad and I am sorry love hindi ko pinagsisisihan na ikaw ang napiling mahalin ng puso ko. Na touch naman ako sa sinabi ni Glaiza.

Rhian: Love I am sorry hindi kita matutulungan sa pagpapalago ng business mo I am sure na pinaclose ni dada ang credit cards ko. Napayuko naman ako dahil sa hiyang nararamdaman ko.

Glaiza: Hey ano ka ba it's okay I'll try to double my efforts para ma revive ang RK, don't blame yourself it is okay love I understand.

Rhian: Thank you love and I love you.

Glaiza: I love you too love and please remember that you will never face this problem alone, it is you and me against the world.

(End of Flashback)

Glaiza's POV

Ilang araw narin ang nakalipas ng nagsama kami ni Rhian I know that our life will never get easy because of problems but I will try my very best to solve it.

Bigla naman akong napayuko ng maalala ko na nalulugi na ang RK I don't have any choice but to sell it tapos ang perang maitatabi ko naman ay gagamitin ko para sa pang araw-araw naming pangangailangan.

Hindi ko alam na dumating na pala si Rhian galing sa kompanyang ina-apply yan niya  kasi sabi niya sa akin na magta trabaho na muna siya para naman makatulong sa mga gastosin namin sa pang araw-araw kahit na ayaw ko ay sinuportahan ko nalang siya dahil practically speaking we are losing lots and lots of money and we need to work for it to fulfill our needs.

Rhian: Love!. Malungkot na tawag sa akin ni Rhian agad ko naman siyang pinuntahan sa pintuan.

Glaiza: It's okay love kaya natin to.

Rhian: Dada is so powerful he even influenced other company to reject my resume, Glai ayukong maging pabigat sayo kaya ko ginagawa ito. Malumanay niyang sabi sa akin habang nakayuko.

Glaiza: Love ano ka ba? Hindi ka pabigat tignan ko ako oh? Alagang alaga mo ako tapos pag may free time ka ikaw ang nag se-serve sa foods ng mga costumer, Rhian wag na wag mong iisipin na nagiging pabigat kana sa akin because that won't happen. Binigyan naman niya ako ng matipid na ngiti na tinugunan ko ng masiglang ngiti. Kaya natin to fighting dba? Napatawa naman siya ng ginawa ko ang gestures ng fighting.

Rhian: Thank you love sa pagmamahal mo at pag unawa mo sa akin.

Glaiza: I love you Rhian.

Rhian: I love you too Glaiza.

INT : HOWELL MANSION

Dada's POV

Hindi ko alam na magagawa ni Rhian na piliin ang babaeng iyon ang gusto ko lang naman ay ang mapabuti ang kanyang kalagayan bago pa ako mawala sa mundo. Oo, you heard it right nabibilang nalang ang pamamalagi ko sa mundong ito I have a Stage 3 Lung Cancer and I just wanna make sure na magiging komportable si Rhian sa kanyang buhay.

Kaya nga naman ng inalok ako ng kumapare ko na e arrange marriage ang mga anak namin ay agad akong pumayag dahil alam kong mabait at matalino ang magiging asawa ni Rhian. Alam kong mali na ipagpilitan ko ang aking kagustuhan pero kung ito ang dahilan para magpapabuti ang buhay ni Rhian ay gagawin ko, ipapakasal ko si Rhian sa anak ng kumpare ko sa ayaw man niya o hindi.

BG 1: Sir, andito na po ang bisita niyo. Bigla naman akong nabuhayan ng marinig ko iyon, nandito na ang anak ng aking kumapare dumating na sa Pilipinas ang anak ng aking kumpare.

Dada: Sige papasukin niyo na at siguraduhin niyong iingat niyo siya dahil kung hindi mamanagot kayo sa akin. Natakot naman ang aking mga tauhan at umalis na sa aking harapan. Sumilay naman ang ngiti sa aking labi ng nakita ko siya. Iha welcome home!

Hmmmmm sino kaya ang anak ng kumpare ng dada ni Rhian.

Please vote and comment.