When everyone thought that they figured out all the puzzling mysteries that surround them and that everything has its own scientific explanation, Colbie Corryl Quizon came to prove them wrong.
Bizarre and horrifying events will give everyone an enig...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Baby Don't Cry (Part 3)
GIREELTFHHAERNOMRLEGMOOEESTTFV
1 3 4 5 2 B I R T H G R E E T I N G S F R O M T H E M O T H E R O F A L L E V E
I rewrote it in sentence form sa maliit kong memo notebook and read it this way. GREETINGS FROM THE MOTHER OF ALL EVE.
I absentmindedly tap the tip of my pen on my notebook as I let myself drown in thoughts. Who is Eve? Anong kinalaman niya sa kasong to? Posible bang siya ang nagpalit ng mga bangkay ng dalawang sanggol?
"Sabihin niyo nga saking hindi kayo natatakot pumasok dyan."
Nabalik lamang ako sa reyalidad nang magsalita si Tobbie. Nahinto na pala siya sa pagmamaneho. Tinapunan ko ng tingin ang tinitignan nilang dalawa ni Taki. Pinagmamasdan nila ang bahay ng mga Dela Vega. Unlike a few hours ago, their house was enclosed with darkness and its aura emits terror.
Kahit na nasa isang subdivision sila ay may kalayuan ang bawat mga bahay na naririto. Tanging ang tanglaw lamang ng mga ilaw sa lamp posts ng labas ng bahay ang nagbibigay liwanag sa paligid. There were nothing else inside the house aside from that. Nasaan na ang mga taong nakatira rito?
Bahagya akong nangilabot nang marinig ang tahol ng mga aso na nasa tapat lang ng bahay. Napatingin ako kay Taki nang buksan na niya ang pinto ng kotse sa gawi niya.
"Ang tapang ah." Komento naman ni Tobbie.
"I need to save my friend." Mababakasan ng lungkot at pag-aalala ang tono ng boses niya.
I always admire those people who would truly gave up and do everything for friendship. Friends who stay by our side in times of trouble are valuable and I do believe on that but meeting someone like Taki who could risked and put herself in danger just to save her dear friend is incredibly unbelievable and fascinating.
Nang makalabas na siya ay saka naman kami sumunod ni Tobbie. Kinuha muna ni Tobbie ang flamethrower at gas sa compartment ng sasakyan saka kami binigyan ni Taki ng isa-isang flashlight. Pinangunahan kami sa paglalakad ng nag-iisang lalaki. Aaminin kong natatakot ako pero hindi para sa sarili ko kundi para sa mga kasama ko.
"Maghanda na kayo ah. Magbibilang ako ng is- ano ba Taki! Kj nito!" Naputol ni Tobbie ang sasabihin dahil nauna nang maglakad sa amin si Taki papunta sa bahay.
Mabibigat ang bawat hakbang ni Tobbie habang sinusundan namin siya kaya sa tingin ko ay naiinis itong bespren ko dahil nasira ang dramatic scene na gagawin niya sana para sa isang horror movie. In observing him, I atleast know how he was feelings. Funny but until now, I still couldn't feel the emotions that Tobbie are having and I started to wonder why.
