His Howling Voice (Gazellian Series #1)

Chapter 18

Chapter 18

Kasalukuyan na akong naliligo sa malalim na ilog habang nasa likuran ng punong hindi kalayuan si Adam. Hindi magandang ideya na makita niya akong walang saplot sa katawan.

It will just ignite the longing flame on our body and we'll end up being discovered. Everything will be ruined with our single mistake. At ayokong mangyari ito sa amin, ang tuluyan na kaming magkalayo.

"Lily, please. I want to watch you. I'll be good, I won't do anything unnecessary sweetheart.." napangisi na lang ako nang marinig ko ang mahinang boses ni Adam na parang nagmamakaawa sa akin.

I wanted to show him my everything but this is not the right time. We need to hurry, bago pa magising mula sa pagkakatulog ang mga kasamahan namin.

We can't handle Orion, kahit nasabi ko na sa kanyang si Adam ang lalaking nakatakda sa akin alam kong hindi niya ito tanggap. Yes, I did love him, siguro? Pero ibang iba sa pagmamahal na nararamdaman ko sa lobong nasa likuran ng puno. He's my everything, na parang kapag dumating sa puntong siya ang mawawala katulad ng biglang pagkawala ni Orion noon ay talagang ikamamatay ko.

Akala ko magagawa kong mabuhay na wala si Adam, nakapagdesisyon na ako sa loob ng kubon pero mukhang gumuho na rin ito kasabay ng mahiwagang kubon. Nang sandaling haplusin at halikan niya ang aking mga balat, nang sandaling matikman ng aking mga labi ang kanyang dugo at nang sandaling ibulong niya sa akin kung gaano niya ako kamahal mukhang handa na akong pagtaksilan ang sarili kong lahi.

Pero sa pagkakataong ito higit naming kailangang itago muna ang aming sitwasyon dahil alam namin sa mga sarili namin na wala pa kaming magagawa. No one from our clans will ever approve our situation. That's a goddamn never.

"Sweetheart, please? I want to atleast watch you this bad.." muling sabi ni Adam mula sa likuran ng puno.

Maaari ko bang bawiin ang aking sinabi? Masasabi kong tanging ako na lamang ang nagpipigil sa mga oras na ito at alam kong sa isang salita ko lamang ay muli siyang magkukumahog saluhan ako sa napakalinaw na ilog na ito.

Ipinagpatuloy ko na lamang ang paghaplos sa aking mahabang buhok na unti unti ko nang binabasa mula sa sinasalok na tubig ng aking mga kamay.

"Adam, stay.." kagat labing sabi ko. Gusto ko nang matawa dahil sa dalawang salitang nasabi ko.

"What the fvck? What am I a pet? A dog?" kahit hindi ko siya nakikita alam kong mukha na siyang iritado dahil sa sinabi ko.

"Hind ba? Werewolves are dogs Adam with four legs" pagbibirong sabi ko.

"We're so different sweetheart. At alam kong alam mo 'yon, paalala mahal na prinsesang bampira. Hindi mahilig makipagbiruan ang mga lobong katulad ko.." umarko ang kilay ko sa narinig ko.

"Alpha Adam, are you threatening the Gazellian's Princess?" sinimulan ko nang ihiga ang sarili ko sa napakalamig na tubig at hinayaan kong banayad na tangayin ang katawan ko nang marahang pag agos nito.

Hindi ko maiwasang hindi itaas ang aking kanang kamay na parang inaabot ang malamlam na sinag ng araw na lumalampas sa nagtatayugang mga puno ng kagubatan. Kaiba ang sinag ng araw sa mundong ito, it won't burn our skin na siyang pinaniniwalaan ng mga tao.