salamat sa pag iintay ng update guys ^_____^
pls vote comment po.....
pabasa na din sana ung one shot ko na DI KITA CRUSH!!
chapter 28
mike's pov
"brad alam mo, ngayon ko lang napansin ah, sarap palang halikan ng lips ni rowena" pinipilit ko ung sarili ko na idilat ung mga mata ko pero parang napakahirap, kahapon ko pa sila naririnig pero hindi ko alam kung anong nagyayari sakin kung bakit maririnig ko sila tapos biglang nawawala, di ko mapaliwanag, alam mo ung pakiramdam na para kang multo na bulag naririnig mo sila, may sasabihin ka pero di ka nila naririnig
"at ang katawan, weeew ang yummy"
"ang puti pa, sarap sigurong amuyin ng buong katawan nun,, sisilipan ko nga un minsan" napadilat ako bigla, walangyang kurt to kaya pala dikit ng dikit kay rowena, gusto ko sana siyang sipain pero di ko magalw ung mga paa ko at kamay.
"at grabe brad ung leeg niya, parang inaakit ako na kagatin tsk"
"sorry mike pero pakiramdam ko, mahal ko na si rowena" gusto kong magsalita pero halos walang boses na lumalabas sa bibig ko, at higit sa lahat uhaw na uhaw na ako,
"ngayon pa lang sinasabi ko na sayo, baka pag gising mo, kami na" sila? buhay pa ako at pag kaya ko na mapapatay ko to kahit pa bestfriend ko siya, huminga muna ako ng malalim at
"TARANTADO!" O_O mata yan ni kurt nung bigla siyang lumingon sakin, dahan dahan kong ginalaw ung kmay ko at hinawakan ko siya sa baraso, gusto ko sanang pigain ung braso niya kaso parang wala akong lakas..
"water pls" ayan na lang ung nasabi ko tapos bigla nang tumakbo si kurt sa labas. naguguluhan ako, alam ko na nabundol ako ng sasakyan pero kung ilang araw na ako dito aun ang hindi ko alam...
pero natatandaan ko pa ung panaginip ko na kinakausap ako ni rowena at sinasabi niya sakin na mahal niya ako, gusto ko nun na nakapin siya kaso, ayaw makisama ng katawan ko sa isip at puso ko, ang dami niyang sinabi nun pero ung sinabi niya na mahal niya ako ang natatandaan ko lang, asan kaya siya? bakit di niya ako dinadalaw? wag nman sana masama ung lagay niya, dahil pag nagkataon sisisihin ko ung sarili ko kung bakit pinilit ko pang gumising, kung makikita ko lang nman si rowena na nag susuffer.
"oh my god!" ngumiti ako kay mama, habang nakita ko siya na pumasok sa kwarto at my hawak na pagkain, pero nalungkot din ako bigla dahil, parang napakalaki ng pinayat ni mama, ung mga mata pa nya maga na tpos ang laki pa ng eyebags niya...
inalalayana ko ni jr at kurt para makainum ng tubig, nahihirapan pa din kasi akong igalaw ung katawan ko, nung naubos ko ung tubig, bigla naman naglapitan ung mga doctor sakin, check dito, check dun, nung sinabi nila na stable na daw ung lagay ko, at konting masahe lang sa muscles ko makakagalaw na din daw ako ng maayos, kaya daw di ko magalaw ngayon dahil masyado na daw narelax ung mga muscles ko.
"si rowena?" tanong ko agad yan kay mama, habang sinusubuan ako ng lugaw -_- sana nman masarap kaso hindi, gusto ko nga sanang isuka kaso parang kailngan kong lumakas.
"kakalabas lang din niya kahapon dito anak, araw araw siyang pumupunta dito kahit na nakasimento ung kaliwa niyang paa" O_O mata ko yan. nasaktan din pala si rowena, kala ko pa nman naligtas ko na siya, hindi pa din pala, pero nabawasan ung kaba ko dahil nakalabas na siya ibig sabihin, nasamaayos na si rowena, aun lang nman importante sakin ung asa maayos siya.
" mga brad i have a plan!"
rowena's pov
O_O mata ko yan nung pagtangal ko ng kumot ni mike sa muka, at pakiramdam ko lahat ng luha ko nagbalikan sa mga mata ko, nakakainis lang ahh halos mamatay na ako dahil sa sikip ng dibdib ko kanina tapos ngyon ganito?
'BE' nakasulat sa noo ni mike
'MY' sa ilong nman niya
'GIRLFRIEND' nakalagay nman yan sa maliit n papel na korteng heart sa labi ni mike,
"wagggggggggggggggggg" sigaw lahat yang nga mga tao sa paligid ko habang pinipigilan ako sa pag sakal ko kay mike, tarantadong ungas na to!!! di ba niya alam kung anong kagaguhan ung ginagawa niya, halos hindi ako makakain, hindi ako makahinga at pakiramdam ko namatay ako nung nakita ko na nakabalot siya sa kumot! at ang nakakainis pati pamilya ko kasabwat pa niya!!!!!!!
"pigilan niyo ako tutuluyan ko yan!!!" sabi ko habang pinipigilan ako ng mga tao sa ospital, aminin ko masaya ako ngayon dahil buhay si mike, nabuong akala ko patay na kanina,pero dahil sa kaimpaktuhan niyang idea na magpangap na patay, eh ako na mismo papatay sa kanya.
"sanggol sandali di kita mahahabol" sabi ni mike habang naglalakad ako palayo sa kanilang lahat na alam mo na pinipigilan na tumawa, ramdam ko din sa boses ni mike na nahihirapan pa din siyang magsalita pero di un nakakatuwa, kasi ang sakit sakit!
"mamatay ka na!" sabi ko habang pinapapatuloy ko ung paglalakad ko, pero bigla akong natigilan dahil sa sinabi ko, talga nman tong bibig ko nakakainis na din minsan!
"nga pala" bigla akong hmarap sa kanilang lahat na nakapalibot sa kama ni mike, habang pinipigilan si mike na tumayo.. pinahiran ko ung mga luha ko tumingin ako sa mga mata ni mike.. dub.dub.dub ayan gnyan ung puso ko kaya napahawak ako sa chest ko, pakiramdam ko kasi nakikita ko ung future ko sa mga mata ni mike, o.a ba? ewan pero aun ung nakikita ko ngayon...
"yang nakalagay sa muka mo. OO ang sagot ko diyan"
mike's pov
"yang nakalagay sa muka mo. OO ang sagot ko diyan"
"yang nakalagay sa muka mo. OO ang sagot ko diyan"
"yang nakalagay sa muka mo. OO ang sagot ko diyan"
"yang nakalagay sa muka mo. OO ang sagot ko diyan"
parang na LSS ako sa sinabi na un ni rowena sakin bago siya umalis kasama ung pamilya niya, pakiramdam ko nagboost lahat ng lakas sakin nung narinig ko un, gusto ko sanang sundan si rowena nun kaso pinigilan ako ni mama dahil makakasama daw sakin, gusto ko nga sanang akapin ung girlfriend ko tapos hayss,,,
"kailan ako lalabas ma?" tanong ko kay mama habang nagbabalat siya ng mansanas sa gilid ng kama ko, nakakainip nman kasi dito tska gusto ko ng makita si rowena ang tagal ko na din kasi siyang hindi nakikita,,
"micheal!!!! 1000 times mo na yan tinanong sa loob lang ng 30 minutes!" naiiritang sagot sakin ni mama..
"miss ko na kasi ung girlfriend ko mama" nagpout pa ako para lang maawa sakin si mama, syempre pag naawa siya sakn, gagawa siya ng paraan para makalabas na ako dito, ok na nman ako e, di ko nga maintindihan bat ayaw pa akong palabasin dito.
"wag kang ungas brad, 30 minits pa lang nakakaalis sila rowena dito" epal na kaibigan talga tong kurt na to e. pero laking pasasalamat ko sa kanya, dahil dun sa sinabi niya na mahal na niya si rowena, talgang pinilit ko ung sarili ko na magising..
"intayin mo lang lumakas ako, bugbog ka sakin, kala mo nakalimutan ko na ung pangmamanyak mo sa girlfriend ko ah" sabi ko sabay smirk kay kurt,
"kumain ka na nga muna ang daldal mo" biglang sinubo sakin ni mama ung masanas na kanina pa niya binabalatan, grrr pag ako nainis mamaya tatakas talga ako dito.
"eh kailan nga kasi ako lalabas dito" sabi ko habang nginunguya ko ung mansanas na asa bibig ko, naiirita na din kasi ako sa ospital, alam nman ni mama na ayaw ko talga sa ospital dati pa, tpos dagdag mo pa na gusto ko ng makasama si rowena,
"MATATAGALAN PA MR. QUIAMBAO"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
