Friends

25

Να ο Άλεξ,για να μην τον ξεχνάμε.👆

Ο Γιαννης 👇

Ο Γιάννης μπήκε στο σπίτι και πήρε το βιβλίο που ήθελε ο κολλητός του.Χαιρετησε την Χριστίνα με μια αγκαλιά και έπειτα ανέβηκε στη μηχανή του Άλεξ.Τοποθετησε το κράνος και αστραπιαία εξαφανίστηκε από το οπτικό πεδίο της.

Μετά από δύο ώρες ταξιδιού μπήκε μέσα στην πόλη και έψαχνε την περιοχή και την οδό που θα συγκατοικούσε με τον Άλεξ.

Είχε χαθεί.Σταματησε να οδηγεί και κατέβηκε από τη μηχανή.Εβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα του και άναψε ένα.Αγναντευε το Αιγαίο.Του είχε λείψει το γαλάζιο,του είχε λείψει η Ελλάδα.

Οι λόγοι που έφυγε από εδώ και είχε πάει Ιταλία είναι πολλοι.Τα σκεφτόταν και πονούσε,πονούσε γιατί θυμήθηκε.Εδω σε αυτή την πόλη είχε γεννηθεί η μητέρα του,αυτή η μέθυση γυναίκα που δεν έχανε ευκαιρία να τον χτυπήσει.Εφερνε άντρες στο σπίτι τους και ο Γιάννης ήταν υποχρεωμένος να ακούει τι γινόταν στην κρεβατοκάμαρα της μητέρας του.Ηταν μόλις 11 ετών.Για καλή του τύχη ο πάτερας του τα έμαθε και τον πήρε μαζί του.

Η έκφραση του σκλήρυνε ,θύμωσε στις αναμνήσεις,μα πως μπορούσε μια μητέρα να συμπεριφέρεται έτσι στο παιδί της;

Ρουφιξε μια τελευταία τζούρα από το τσιγάρο του και το πέταξε κάτω με θυμό,το πόδι του προσγειώθηκε πάνω στο τσιγάρο και η φωτιά έσβησε.

Σε δευτερόλεπτα  είχε ήδη ξεκινήσει για να ρωτήσει κάποιον περαστικό για πληροφορίες.

Πάτησε φρένο,σήκωσε το τζαμί του κράνους και σταμάτησε δίπλα από ένα κύριο μεγάλης ηλικίας.

-Καλησπερα.

-Καλησπερα

-Να σα πω πως μπορώ να πάω εδώ;Είπε και του έδειξε ένα χαρτάκι που έβγαλε από την τσέπη του τζιν του.

-Να βλέπεις αγόρι μου εκείνο το φαρμακείο στο τέλος του δρόμου;

-Ναι το βλέπω.

-ΕΜ μετά το φαρμακείο θα μετρήσεις τρεια στενά ,το τρίτο είναι η οδός που ψάχνεις.

-Σας Ευχαριστώ.

Ξεκίνησε και έφτασε σε λίγα λεπτά στον προορισμό του.
Χτύπησε το κουδουνι.

-Παρακαλω;Ακουστικε η φωνή του Άλεξ.

-Αστυνομια.Ειπε με χιουμοριστική διάθεση ο Γιάννης .

-Ποιον θέλετε παρακαλώ;Ρώτησε ο ευκολόπιστος Άλεξ.

-Ανοιξτε κύριε, κουβέντα από το θυροτηλεφωνο θα κάνουμε;

Ντρίιιιν

Ακουστικε το κουδουνι.

-Εσυ είσαι ρε μαλακα;Είπε ο Άλεξ.

-μπρο μου.

Αγκαλιάστηκαν.

-Έλα έχουμε πολλά να πούμε, του λέει ο Άλεξ.

-Ναι αγορίνα μου έχουμε πολλά να πούμε.

-Παμε να τακτοποιήσεις τα πράγματα σου και εγώ θα φτιάξω καφεδάκια.

-Κομπλε.Φραπε μέτριο φίλε μου.

-Οπως εγώ ρε.

Οσο ο Άλεξ έφτιαχνε τους καφέδες ο Γιάννης πήγε στο δωμάτιο να τακτοποιηθεί.

-Βλεπω διαλέξαμε δωμάτιο,με θέα το απέναντι σπίτι,και εμένα ρε Ντολμά με έβαλες να βλέπω τοίχο.

-ααα ας ερχόσουν πρώτος.Απαντησε γελώντας.

Καθώς άνοιγε την βαλίτσα του το πρώτο πράγμα που έβγαλε από την βαλίτσα του ήταν μια κορνίζα.Την πήρε στα χέρια του και κάθισε στο κρεβάτι.Η φωτογραφία απεικονίζει τη μητέρα του.Την αγαπούσε ακόμα,μητέρα του ήταν εξ άλλου.Δακρυσε,εσφυξε τις γροθιές του.Θυμωσε με τον εαυτό του που λύγισε,μπορεί να την αγαπούσε αλλά δε έπαυε να έχει και θυμό μέσα του.

-Εισαι καλά ;Ρώτησε ο Άλεξ που ακουμπούσε τον ώμο του στην πόρτα.

-Ναι καλά είμαι.Ειπε και με το μανίκι της μπλουζας του σκούπισε βιαστικά το δάκρυ που είχε κυλήσει νωρίτερα.

-Θες να μου πεις;

-Δεν η κατάλληλη στιγμη ρε φίλε,θα σου πω όμως μια μέρα.Ευχαειστω για το ενδιαφέρον.

-Ειναι εδώ για εσένα ρε ,κολληταρια.Ελα τα καφεδάκια είναι έτοιμα έχω να σε πω.......

************************************

Αλοχααααα ❤🖐

Ελπίζω να σας άρεσε το παρτ.Σε αυτό έδειξα λίγο τον Γιάννη αλλά και το παρελθόν του..Μην ξεχάσετε να βάλετε ένα ⭐ αν σας άρεσε
Ββ.