SAKLI DENİZ

''Tatlı İntikam''

keyifli okumalar...😇

ELA'DAN..

   Sabahın erken saatlerinde kaldırılmıştım yine. Bugün büyük gündü. Kına gecem için organizasyon ayarlamıştık evde.

   Ve şu an oldukça kalabalık bir ortamın içinde sağa sola bakmaktan başım aşırı derecede dönmüştü. Etrafta koşuşturan kadınlara yetişmemin mümkünatı yoktu..!

Evlenecek olan bendim; ama bunlar benden daha heyecanlıydı.

Bıkkın bir şekilde oturduğum koltuktan kalkıp, odama doğru yol almıştım ki önüme aniden birinin geçmesiyle durmak zorunda kaldım. 

''Nereye kızım.?'' 

Sorunun kaynağına doğru başımı kaldırıp baktığımda Azra'nın annesi ile karşı karşıya geldim. Düğün için Antalya'dan gelmişlerdi. Bir kaç eski dostla beraber..

Yüzüme hemen bir gülümseme yerleştirdim. Şu an ki ifademi görse evlenmek istemediğimi falan zanneder, büyük bir yaygara koparırdı kesinlikle. Derin bir nefes alıp, üzerimdeki baskıyı azaltmak adına masum bir şekilde cevapladım sorusunu..

''Üzerimi değiştirmeye gidiyorum, Ayten annem. Hemen gelirim.'' 

Kesinlikle yalandı.! Tek amacım bu ortamdan, elimden geldiği kadar uzaklaşmak.!
Allah aşkına kimse bana evlenmenin bu kadar zor olduğundan bahsetmemişti. İşin hep eğlenceli tarafını anlattıkları için Deniz'e o kadar şey yapmıştım. Bilseydim bu tempoda bir hazırlık yapılacağını, sesimi dahi çıkarmadan, paşa paşa kocamın evine giderdim.

Ayten annemin önümden çekilmesiyle, adımlarımı hızlandırıp, odama doğru yol almaya devam ettim. ''Çabuk gel.! Fazla oyalanma odanda, gelin hanım bir işin ucundan tutmuyor dedirtme elaleme.!''

Ah tabi ki arkamdan seslenmeyi ihmal etmemişti.Daha doğrusu söylenmeyi.. Sonuçta Azra'nın annesiydi. Allahım bir de elalem ne der, derdi çıkmıştı başıma iyi mi.? Kim bu elalem arkadaşım.! Bana ne hakla karışabiliyor bunlar..!

Söylene söylene merdivenleri çıkabilmiştim nihayet. Ah güzel odamın güzel kapısı.! Sanki açılmak için beni bekler gibiydi. Bir kaç adımda odama ulaşmıştım. İçeriye girip kapıyı ardımdan kilitledim. Sanırım bugün bir tek bu odada nefes alabilecektim.

Kapıya sırtımı yaslayıp, odamı kısa bir göz taramasından geçirdim. Ah işte orada..! Biricik telefonum.! Yatağımın üzerine yayılmış beni yanına çağırıyordu resmen.! Bir kaç küçük adımla çoktan yanına ulaşmıştım. 

Sanırım aklımı kaybetmek üzereydim.! Resmen insan dışı varlıklarla iletişim kuruyordum yahu.!

Beni kendime getirecek tek bir kişi vardı.! Gülümseyerek, başımı yastığın üzerine bırakıp, rahat bir şekilde yatağa yayıldım.! Telefonu biraz havaya kaldırıp tuş kilidi açtım. Rehberden müstakbel kocamın isminin üzerine geldiğimde hızla aradım.İlk çalışta açıp, benden önce konuşmaya başlamıştı bile..

''Sevgili karıcığım..'' Bu adam kesinlikle beni nasıl mutlu edeceğini biliyordu. Yüzümdeki koca gülümsemeyi bastırıp, hemen bir düzeltme yaptım. ''Müstakbel olacaktı. Sevgilim..'' dediğimde, kısa bir kahkaha sundu, eşsiz sesiyle bana..

''Nasılsın Deniz'im.?'' Beklediğim soru hemen gelmişti, yeşil gözlümden.. Hızla yanıtladım onu, ''Kurtar beni.! Lütfen..''  İsyankar çıkan sesimi, yine o muhteşem kahkahasıyla karşıladı. Hemen ardından kendini toparladığında, konuşmak için boğazını temizledi. Tabi tekrar gülmemek için kendini zor tuttuğu, telefondan bile anlaşılıyordu..