I'm Urs! Ur Mine ( UNDER EDITING )

EPILOGUE

Jash Reena's POV

Ngayong araw ay masaya sa akin dahil nakaalis na ako ng hospital. Makakabalik na din ako sa bahay. Sina Mama hindi na bumalik sa hospital dahil may surprise daw sa akin sa bahay kaya ang nagdala sa akin pauwi si Bryan. Isang week kami magkasama sa hospital. Kaming dalawa lang talaga magkasama. Medyo kinilig din ako kasi may time ako sa kanya. Hahahahahahaha!

" Bry.. Malapit na ba tayo?? " sabay pout ko sa kanya. Nakablind fold kasi ako simula ng inilabas ako sa hospital kainis yun kasi ang sinabi ni Mama eh. Hmp!

" Oo Babe! Malapit na tayo isang liko na lang nasa bahay na tayo.. " ani nya.

" Isang liko? Or Isang daang liko pa ang kailangan Bry! " narinig ko syang tumawa. " Sige tumawa ka lang sana mawalan ka ng hininga dyan! " bumalik na lang ako sa pagkakaupo ko at naghintay na lang.

---

Di ko na malayan na nakatulog pala ako. Kanina pa ako inaalog ni Bryan para gisingin buti na gising ako.

" Hoy! Tumigil ka na sa kakaalog sa akin! " ani ko tinanggal ko yung blindfold, sobrang sakit na kasi sa mata. Puro black lang nakikita ko eh.

" Babe! Wag mo tanggalin yung blindfold! Papagalitan ako ni Tita eh! " reklamo nya.

" Sus! Hindi yan! Pikit ko na lang mata ko para masaya! " ani ko.

Lumabas na ako ng sasakyan at napansin ko na sobrang tahimik ng bahay. Bumaba na rin si Bryan at lumapit sa akin. Binuksan nya yung gate at pumasok. Pinapasok nya rin ako kaso sinabi nya na ipikit ko yung mga mata ko sya na lang daw aalalay sa akin papasok.

" Bry! Alalayan mo ako kundi sasapakin kita! " ani ko sabay hampas ko sa kanya.

" Oo na! Aalayan ko ang Asawa kong buntis.. " hinampas ko sya ng malakas.

" Umayos ka Bryan sasapakin talaga kita! " ani ko. " Isa mo pang biro bubuksan ko tong mata ko. " dagdag ko pa.

" Joke lang Babe.. " hinawakan nya ako sa kamay at bumulong sa akin. " Buksan mo na mata mo Babe.. "

Sinunod ko ang sinabi nya at sinimula ko ng idinilat ang mga mata ko. Laking gulat ko na lahat ng mga relatives ko nandun pati na rin sina Tita at yung mga ate ni Bry .

" WELCOME BACK JASHHHHHHHH!!!! " ani nilang Lahat. Hindi ko maiwasang lumuha dahil hindi ko aakalain na sobrang tagal kong nakaconfine sa hospital. Niyakap ko si Bryan dahil sobrang napaiyak talaga ako.

" Tahan na Babe.. Tahan na.. " ani nito. Niyakap nya rin ako.

Napansin ko na napaluha din sina Mama at Daddy. Natutuwa ako dahil hindi ko aakalain na sobrang concern sila sa akin. Nagkamali ako. Sobrang nagkamali ako sa kanila. Alam kong sobrang dami kong nagawang kasalanan sa kanila pero kailangan kong bumawi sa kanila lalo na kay Daddy dahil hindi na ito bumalik ng papua new guinea. Sobrang nasaktan din ako dahil hindi sya bumalik dun pero natuwa din ako kasi simula nung naconfine ako nakasama ko sya.

" Daddy! THANK YOU SOO MUCHH SA PAGAALAGA SA AKIN! " ani ko at niyakap ko agad si Daddy.

" You're Welcome Anak ko! Syempre hindi ako, susuko para sayo. Ikaw lang ang prinsesa ko diba? " ani ni Daddy. Tumango na lang ako sa sinabi ni Dad.

Napansin ko na nakangiti si Bryan habang pinagmamasdan kami nagyayakapan ni Dad.

" Bryan! " ani ni Dad.

" Po? " sagot naman nito.

" Alagaan mo ng mabuti itong anak ko ha? " ani ni Dad. " Pinagkakatiwalaan kita! "

" Opo Tito. Promise ko po yun! " sagot naman agad ni Bryan.

Umalis na ako sa pagkakayakap kay Daddy at lumapit kay Bryan. " Bryan? " ani ko. Niyakap ko sya agad. " I Love you soo muchh.. " sabi ko ng pabulong..

" I Love you too my Baby Girl.. " ani nya.

Bryan Miguel Savana
My one and only Baby Boy..
You're My Everything! I LOVE YOU SO MUCH!

---

Sophia Alex's POV

Nandito ako ngayon sa bahay namin sa America. 3 months na lang at makakauwi na ako ng pilipinas. Woohhh!! Excited na ako.

" Sophia! " ani ni Mama. " Iniready mo na ba yung mga passport at papeles mo? "

" Opo Mother. " ani ko agad. " Nga pala ma? Sasama ba kayo? " tanong ko.

" Oo nak kasi bibisitahin ko yung kumare ko. "

" Ahhh Okay po. "

Bumalik ako sa kwarto ko at nahiga dun. Naiimagine ko na lang yung mangyayari kung dun ako titira at magaaral sa Pilipinas. Naiimagine ko may makikilala akong pogi na lalaki tapos magiging kami tapos puro na lang tapos eh. Hanggang pangarap lang talaga ako.

Haistt...

That's Life Sophia! Life is full of Imagination na lang. hmmmm...

---

Author's note

Sa wakas tapos ko na rin ito. 1 year na ang nakalipas bago ko ginawa toh. 1 year ba??? Hindi ko rin alam eh hahahahahahha. Kamsahamnida sa mga readers! Feel free to vote , comment & Share.. may book 2 pa po toh. Sana basahin nyo rin :)))))

- PatotatoGirl 💓💞