Chapter 28

24 10 0
                                    


Jash Reena's POV (Ang Point of View na toh ay May pagkaSpg pero hindi naman sobra at Cry asf :(( Lol hindi naman )

Nandito ako ngayon sa hospital sa manila. Kasama si Bryan. Sina Mama naman pumunta sa may Ayala Mall na malapit sa hospital. Di ako masaya ngayon dahil nagising na ako. Akala ko nga mamatay na talaga ako, pero nagkakamali ako. I hate my life now! Really.

Pinagmasdan ko na lang yun mga building sa labas. Alam kong polluted yung mga nakikita ko pero di naman halata ngayon dahil malapit na magsunset. Wala na akong oxygen ngayon dahil okay na yung paghinga ko. Ang prinoproblema ko na lang yung chemotherapy ko. Sana hindi matuloy dahil ako magganun! Kaso sabi ni Mama yun lang daw yung mas madali pag hindi naman ako nagchemo, ooperahan ako like mas gusto ko yun pero both naman yata gagawin sa akin eh. Sana hindi na lang ako gumaling para tumahimik na yung buhay ko para mas okay na yun.

" Babe? " ani ni Bryan. " Okay ka lang ba?? "

Di ko sya pinansin at pinikit ang mga mata ko. Napansin ko na lumapit ito sa akin at tumabi sa kama.

" Baby Girl... " sabay halik nya sa labi ko na hindi nagsasabi. Tinulak ko sya palayo sa akin.

" Bryan tigilan mo ako. Wala ako sa mood ... " ani ko. Ngumiti na lang toh at umupo sa tabi ko.

" Si Babyy eh! May topak na naman.. Meron ka ba ngayon?? " ani nya. Napaisip naman ako. Kailan ba yung huling menstruation ko, ani ko sa isip ko.

" Di ko alam.. Ikaw! Umalis ka nga sa tabi ko at masikip na dito eh! " reklamo ko. " At bat ka nga pala sumama dito ha? " dagdag ko.

" Bawal ba? Atsaka Si Tita pa nga nagsabi na sumama ako para alagaan ka! " sabi nya na parang galit.

" Galit ka na nyan?! " Humiga na lang ako at humarap sa kabila para di ko sya makita. NakakaBadtrip naman itong lalaking toh putek.

" Babyy.. " Lambing nito sa akin. " Wag ka naman ganyan oh.. Kung ayaw mo naman akong nandito, osige sasabihin ko kay Tito na iuwi na ako bukas. "

" Ha? Uuwi ka na bukas? " sabay lingon ko sa kanya.

" Akala ko ba ayaw mo ako na nandito Babe? " ngumiti ito sa akin.

" Di ka pwede umalis! Akala ko ba aalagaan mo si Baby Girl??? " sagot ko agad. Tumawa lang sya ng tumawa.

" Nako si Baby Girl eh. Tinotopak na naman. Anohin kita dyan eh! " sagot nito. Anohin? Naggm na naman itong lalaking toh!

" Anohin mo mukha mo! Putulin ko yang ano mo eh! "

" Grabe si Babe! Di tayo magkakababy nyan. " sabay tawa nya.

" Tayo magkakababy? Jusko! Ayoko nga sayo eh! " ani ko. Di ko na sya pinansin nun at humarap na lang sa may window.

" Gusto mo magano Baby?? " sabay lapit nito sa akin.

" Sapak you want??? "

" Joke lang hahahahahhaha Matagal pa naman mangyayari yun hahahahhaha " tumawa lang toh ng tumawa. Pangasar din kasi ito minsan eh. " Ano ba gusto mo Babe? Hardcore? " hinampas ko agad yung unan sa kanya ng malakas.

" Manahimik ka nga dyan! " bumalik na ako pagkakahiga ko and natulog na lang. Napansin ko na humiga rin sya sa tabi ko. Naramdaman ko yung haplos nya at pagsuklay ng buhok ko. Nagulat ako na bigla syang kumanta sya.

You with the sad eyes
Don't be discouraged, oh I realize
It's hard to take courage
In a world full of people
You can lose sight of it all
The darkness inside you
Can make you feel so small

Niyakap nya ako ng mahigpit at hinalikan sa likod. Di ko alam kung ano gagawin ko. Namiss ko ma rin sya kumanta dahil minsan lang sya kumanta eh hahahaha katulad nung hinarana nya ako nun tapos nung nasa hospital ako nung sa Sta. Rosa kinantahan nya ako. Nakakakilig nga eh kahit na boses na hindi mo maintindihan hahahah peace pero nakakakilig.

Show me a smile then
Don't be unhappy
Can't remember when
I last saw you laughing
This world makes you crazy
And you've taken all you can bear
Just, call me up
'Cause I will always be there

And I see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I love you

Humarap na ako sa kanya at sinabayan ko sya sa pagkanta. Parang Princess Poppy lang at Branch sa trolls diba? Hahahahhaa

So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful
I see your true colors
Shining through (true colors)
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful
Like a rainbow
Ooh ooh ooh like a rainbow
Ooh...

Niyakap ko sya ng mahigpit at umiyak ng saglit. Namiss ko na kasi yung mga moments namin magkasama. Yung lambingan namin. Yung kulitan namin. Lahat lahat na miss ko na. I Miss Everything! Kahit na nasaktan ako nung past pero ngayon masaya na ako dahil naging akin ka na. Di na kita papakawalan pa, ani ko sa isip ko.

" I Love you soo muchh Baby Girl ko. " sabay halik sa akin sa noo.

" I Love you too Hubby ko na makulet at malambing. " ngumiti ito at hinawakan ako sa may chin ko at simula inilapit ang mukha ko sa mukha nya hanggang sa hinalikan nya ako.

Namiss ko na yung kiss nya sa akin. Sa Tagal ko ba namang tulog eh kulang umabot na ng 2 months. Magtatapos na rin ang summer at malapit na ang pasukan. Haist! Sakit sa ulo na naman. Same section kami ni Bryan na naman ngayong school year. Jusko sana wala na naman epal sa school. Lalo na nangyari sa amin ni Bryan. Jusko, mambubugbog na ako ng Tao. Grabe naman eh noh sama ko talaga. Wahahahahha Joke!

Dahan dahan nya akong inilayo at niyakap ulit.

" Baby Girl... " ani nito habang lumuluha " Wag mo akong iiwang Baby Girl ha? Promise mo sa akin na kahit gagaano man kahirap ang challenge sa buhay natin tayo parin hanggang dulo ha. "

" Hubby? Hanggang dulo talaga ? " ani ko.

" Bakit naman Babe? Akala ko ba tayo hanggang dulo? " sabi nya habang pinupunas ang luha nya.

" Hubby ko, walang ending itong pagmamahalan natin diba? " ani ko tapos hinawakan ko sya sa pisngi nya . " Kaya hindi hanggang dulo kundi forever. Kahit wala naman talagang forever hahahahha "

" Nako si Baby eh. " ngumiti ito.

" I love you soo muchhh My Baby Boy! "

I'm Urs! Ur Mine ( UNDER EDITING )Where stories live. Discover now