O BENİM ABIM

Zor günler

Bu aralar Uras ve Berfin yazmak istiyorum hadi biraz daha onlarla uğraşalım 😊😊❤️

Genç adam gözleri açar açmaz telefonuna uzandı karşılaştığı
"Günaydın" mesajıyla derin bir nefes alıp gülümsedi
"Günaydın güzelim" yazdıktan sonra banyoya gitti. Günlük işlerini hallettikten sonra titreyen telefonuna geri döndü
"Nasılsın ne yapıyorsun"
"İyiyim kahvaltı yapıcam şimdi. Sen ne yapıyorsun nasılsın"
"İyiyim bende okuldayım. Sen daha kahvaltı yapmadın mı? Hadi koş bir şeyler ye" cevabı gelince seslice gülmüştü genç adam hatta odasını paylaştığı arkadaşının uyanmasına vesile olmuş özür dileyerek odadan çıkmıştı. Ç
"Ne o yoksa benim için endişeleniyor musun?"
"Hayır canım ne alaka sadece iyiliğin için"
"Yani beni düşünüyorsun?"
"Uras ya"
"Tamam tamam beni seviyorsun yani"
"Gıcıksın ya"
"Senin gıcığın"
" gerçekten mi benim mi?"
"İstersen evet"
"Anlaştık o zaman"
"Tamam güzelim seninim" yazdıktan sonra gülümseyip. Aklındaki sorulara cevap bulmak için Büşra'yı aradı.
" Alo"
"Büşra benim Uras"
"Hayırdır beyefendi bu saatte arar mıydınız?"
"Bakıyorum birileri hala bana sinirli"
"Normal değil mi ama en son benim haberin oldu resmen ya bana neden söylemediğin geldiğini"
"Öyle olması gerekiyordu bitanem ama gönlünü alırım söz hem sana ihtiyacım var"
"Ne oldu iyi misin? Hasta mı oldun yoksa"
"Yok merak etme biraz konuşmak istiyorum seninle kahvaltı yapmadıysan dışarıda yapalım birlikte"
"Aslında yaptım. Demir'e söyleyeyim gelmeye çalışırım sana da konum atarım"
"Tamam canım görüşürüz"
"Görüşürüz" dedikten sonra telefonunu kapatıp eşyalarını hazırlamaya başladı. Sevgilisinden mesaj gelmeyince derse girdiğini anladı.

************
Büşra~Demir

Telefonumu kapattıktan sonra merdivenleri çıkıp odaya girdim. Etrafı Demir'in kokusu çoktan sarmıştı. Gözlerini kapatıp  kokuyu derince içime çektim. Aşık olduğum adam kokuyordu her yer. Belimde hissettiğim ellerle arkamı döndüğümde Demir ile burun burunaydık. Gülümseyip
"Kokun nefesim olmuş durumda"
"İstediğim oldu o zaman" deyip yanağıma bir öpücük kondurdu.
"İstediğini hep yapıyorsun zaten"
"Bunu anlaman ne güzel sevgilim" dediğinde gülümseyip beni biraz daha kendine çekti. Yavaşça kulağıma eğilip
"Peki ya baba olmayı istiyorum desem?" Dediği şey ile şaşırmıştım gerçekten istiyor muydu? Ne demem lazımdı acaba?
"Gerçekten istiyor musun?" Dediğimde sanki mümkünmüş gibi biraz daha bastırdı kendine
"Hemde her zerremle"
"Anne baba olma zamanımız geldi diyorsun yani"
"Aynen öyle diyorum"
"Rabbim nasip ederse bende isterim" dedikten sonra tutkuyla dudaklarıma yapıştı önce şaşırsamda karşılık verdim. Nefessiz kalınca kendimi geri çektim
"İşe gitmen gerek"
"Gitmesem de olur"
"Ama benim dışarı çıkmam gerek"
"O nereden çıktı şimdi"
"Uras aradı az önce buluşmak istedi"
"İzin vermezsem"
"Bana ihtiyacı varmış ama"
"Benim de sana ihtiyacım var" dediğinde omzuna vurup
"Terbiyesiz" dediğimde kahkaha atıp
"Gerçekler bunlar güzelim gerçekler" dediğinde ondan bir adım geri çekilip
"Yeri ve zamanı bekleyelim o zaman ne dersin"
"Bu sefer seni dinleyeceğim"
"Şöyle uslu çocuk olunca daha çok seviyorum seni" dediğimde gülüp
"Akşam kötü çocuk olucam gör sen" dediğinde bu sefer ben gülmeye başladım.
"Başımın belası" deyip dudağına küçük bir öpücük bıraktım.
"Beni bırakır mısın?"
"Benden başkası bırakamaz zaten" dediğinde gülüp
"Tamam bende hemen hazırlanıyorum" dedikten sonra dolaptan siyah kot ve üzerine kırmızı bir bluz çıkardıktan sonra banyoya girdim. Saçlarımı topuz yapıp üstümü giyindim. Banyodan çıktığımda Demir çoktan aşağıya inmişti. Bende çantamı alıp odadan çıktım. Annemlere haber edip arabaya doğru gittim. Demir çoktan arabaya geçmiş acele etmem için el işareti yapıyordu.
"Geldim geldim"
"Hadi güzelim işe geç kalıcam son dakika toplantı çıktı"
"Bi sıkıntı yok değil mi? İstersen ben taksiyle giderim."
"Yok ben bırakırım" dediğinde başımı sallamakla yetindim. 10-15 dakika süren yolculuk oldukça sessiz geçmişti bu beni rahatsız etmese belli etmedim. Arabadan indiğimde
"İşin bitince haber ver sevgilim"
"Tamam canım" dedikten sonra kafeye girdim. Uras çoktan gelmiş bir şeyler yiyordu. Bende bir kahve söyleyip yanına gittim.
"Yavaş ye boğulacaksın be"
"Hele şükür geldin kızım ne yapayım acıktım" dediğinde gülümseyip
"Hadi ye ye" dedikten sonra yemeğini bitirmesini bekledim. Kahvem geldiğim de bir yudum aldım ve
"Beni buraya kadar çağırdığın önemli konu ne bakalım"
"Şimdi oraya gelelim"
"Dinliyorum seni"
"Büşra beni biliyorsun..." diye başlayan cümlesiyle ne kadar ciddi olduğunu anladım bana ismimle çok nadir zamanlarda hitap ederdi. Konumumu dikleştirip dikkatle dinlemeye başladım.
"Buraya gelme nedenimi de biliyorsun. Ben bir şeyler yaşıyorum ve arkasında durmak istiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum. Alışık olduğum bi ortam değil. Karşımda incitmekten çok korktuğum biri var. Ben Aslı'dan sonra böyle şeyler hissetmem sanıyordum ama o çok farklı" dedikten sonra derin bir nefes aldı konuşmaktan yorulmuştu. Ki kendine göre gayet iyi de anlatmıştı derdini ama benim asıl takıldığım nokta "Aslı" olmuştu. Onun adını ağzına almayalı iki yıl olmuştu. Uras ile birbirimizin çok kez yarasını sarmıştık. O benden daha dirençliydi. Aslı'yı kanser yüzünden kaybetmiş ve ondan sonra kimseyle ciddi bir yola girmemişti. Şimdi Aslı'ya beslediği duyguları Berfin'e besliyordu. Belki daha fazlasını.
"Büşra bana yardım etmelisin Berfin bana bazı şeyler dedi ne yapmalıyım bilmiyorum"
"Ne dedi"
"Burada öyle rahat davranamazmışız elini tutamam gözlerine bakamam ona dokunup onu öpemez mişim? Neden? Seviyorum onu o da beni seviyor niye aramıza giriyorlar. Neden ben burada yapamam ki?" Dediğinde içinin yandığını bir kez daha anlamış ve acısına ortak olmuştum.
"Uras burası Mardin ben burada sevdiğime kavuşmak için neler çektim. Burada öyle kolay değil sevmek burası çok zorluyor insanları. Buranın töresi var kuralları var İstanbul değil burası! Namus kavramının buradaki anlamı can,sen elini tutarsın kirlenmiş kız derler ikinizi öldürürler. Bakarsın sana kötü derler öldürürler ona hayatı zindan eder geleceğini elinden alırlar" dediğinde
"Sen ne diyorsun Büşra bu nasıl bir canilik!" Diye sesini yükselttiğinde sakinleşip oturmasını söyledim
"Burası çok zor Uras sen benim canımsın sana zarar gelmesini istemem. Ama Berfin benim kardeşim oldu, ona zarar gelmesini hiç mi hiç istemem üstelik seni bu kadar masum ve temiz severken asla! Onu üzme ne olursa olsun. Ve bunun için buraya alışman lazım "
"Aklım almıyor  Büşra ben nasıl ondan ayrı durucam. Nasıl görmeden edicem nasıl yanına gitmicem"
"Zorlanacaksın ama alışacaksın. Bir iki ben ortam ayarlarım ama ne kadar böyle devam eder bilmiyorum. Adı olmayan bir şey yaşayamazsınız."
"Ne yani Berfin ile rahat bir şekilde görüşmem için illa nişanlanmam yada evlenmem mi lazım?" Dediğinde ne diyeceğimi bilemedim
"Uras bak nasıl yardımcı olucam bilmiyorum. Bir müddet daha böyle idare etmeye bakın. Zaten bırak kız sınavlarını iyi çalışsın emin ol senin yanına gelecek. Hatta sana bir tavsiye daha vereyim mi? Senin matematiğin iyi değil mi? Berfin'in dershanesinde hafta sonları ders ver"
"Ciddi misin? Böyle bir şey yapabilir miyim?" Dediğinde güldüm o kadar şey dedim ama o sadece sonuna takıldı
"Evet geçen gün Berfin Matematik hocasının ayrıldığını söyledi yerine biri aranıyor" dediğimde ayağa kalkıp
"Neresi orası hemen başvurmam lazım" dediğinde kahkahayı patlatmıştım.
"Sakin ol unutma Uras sakın hata yapıp kimseyi üzme"
"Bana güven Büşra onun yanında olmak istiyorum bu sefer farklı"
"Biliyorum o yüzden dikkatli ol ve hata yapma" dediğimde bana sarıldı. Benden dershanenin adresini aldıktan sonra koşar adım ayrıldı yanımdan. Bense olduğum duruma sadece güldüm. Telefonumu çıkarıp Demir'i aradım ama açmamıştı bir kez daha denedim yine aynı sonucu aldığımda
"Ben Zeyşan'ın yanına gitmeyi düşünüyorum haberin olsun" yazıp. Zeyşan'ı aradım
"Alo nasılsın bacım"
"Hahahah iyiyim güzelim sen nasılsın"
"Bende iyiyim evdeysen sana geleyim mi?"
"Gel bacım gel" dediğinde bu sefer ben kahkahayı patlattım.
"Tamam yarım saate oradayım" dedikten sonra bir taksiye atlayıp yola koyuldum.

Kısa süren yolculuğun ardından sırdaşım, kardeşim olan görümcemin yanına gelmiştim. Kapıyı çalıp içeri girdiğimde koltukta oturuyordu. Beni görünce ayağa kalkıp sıkıca sarıldı. Karnı belirmeye başlamıştı. Elimi karnına koyup
"Yengeniz geldi ufaklıklar"
"Hoşgeldin yengeleri" diye karşılık veren Zeyşan'a gülüp bir daha sarıldım.
"Karnın iyice belirgin oldu"
"Değil mi? Artık daha çok hissediyorum onları"
"Çok güzel"
"İnşallah dizinde olur hala olmak istiyorum"
"İnşallah canım" dedikten sonra avluya geçip oturduk. Yanımıza birer Türk kahvesi de aldıktan sonra dedikodu zamanın gelmişti.
"Zeyşan sana bir şey diyeceğim"
"Söyle canım"
"Bugün Uras ile buluştum"
"Eeee"
"Bir sus anlatıcam"
"Tamam sustum"
"Uras ile buluştum işte ve bana Berfin ile ilgili bir şeyler dedi"
"Ne Dedi"
"Onu sevdiğini ama kafası çok karışık ne yapacağını bilmiyor"
"Nasıl yani?"
"Berfin ile konuşmuşlar. Ona buranın kurallarının farklı olduğunu söylemiş. İstanbul'da ki gibi sevgili olaylarının olmadığını, töreyi..."
"Bunlar gerçekler"
"Ama Uras bu gerçeklere yabancı ne yapacağını bilmiyor onun bünyesine ters zorlamalar. Senle konuşmuştuk hatırlasana dediklerimi"
"Hatırlıyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum. Zamana ihtiyaçları var. Uras buraya alışacak ve ne yapmak istediğine kendi karar verecek"
"Haklısın galiba zamana ihtiyaç var"
"Aynen öyle güzelim üzülme sen"
"Tamam canım" dedikten sonra günlük muhabbetlerden başlamıştık. Konaktakileri sormuş, bebeklerini anlatmış, yaptığı alışverişleri göstermişti. Onunla sohbet ederken aklım hep Demir'deydi. Kaç saat geçmiş aramamıştı. Sabahta bi garip davranıyordu hayrolsun inşallah. Zeyşan kendine aldığı bi kaç elbiseyi gösterdiği sırada telefonum çaldı. Hele şükür aramıştı diye telefonu açtığımda
"İyi günler Demir beyin yakını mısınız?"
"Evet karısıyım"
"Beyefendiyi hastaneye götürüyoruz ağır yaralı bilginiz olsun" duyduğum şey ile telefon ellerimin arasından kaymış ve ağzımdan tek bir kelime dökülmüştü
"Demir!"

Ve yine bir bölümün sonuna geldik hayırlı uğurlu olsun. Biraz karışık oldu kusura bakmayın herkesi bir araya katıp bir çok aşkı bir arada görelim diye düşündüm. Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum 😇😇😘😘