The Queen's Vengeance #WWC2018

Kabanata 4

Kabanata 4

Flowers and Candles

Iyak ng iyak si Saffira ng malaman niyang patay na ang kaniyang kapatid nang dahil sa death penalty. Sa isip ni Saffira, wala namang ginawang masama ang kaniyang kapatid. Wala namang pinatay ito. Malambot ang puso ng kaniyang nakababatang kapatid. Musmos pa lamang ito para patawan ng ganoong parusa.

Hindi ginambala ni Lucia si Saffira. Maging ang kaniyang mga magulang ay hindi na inusyoso ang pagkukulong sa kwarto ni Saffira. Noong na laman nila Lucian at Mercy ang nangyari ay pinaulanan nila ng sermon si Lucia dahil kung hindi daw nito sinama si Saffira ay hindi nito makikita ang litrato.

Sumapit na ang gabi, hindi pa rin lumalabas si Saffira. Nag-aalala na sina Lucia. Tinatawag nila ito para kumain pero sinasabi lamang nito na wala siyang gana.

Sa tuwing nakikita niya sa kaniyang isip ang litrato ng kaniyang kapatid na nakahandusay sa sahig at naliligo sa sarili niyang dugo. Napapahagulgol na lamang siya sa iyak. Sinisisi niya ang sarili niya sa pagkamatay ng kaniyang kapatid. Kung 'di niya lamang iniwan ang kapatid niya sa isang katulong sa palasyo ay hindi na sana nangyari ito sa kaniyang kapatid.

Mugtong mugto na ang kaniyang mata. Maging ang kaniyang ilong ay namumula na. Nang gigigil siyang tumingin sa kawalan. Nangakong pagbabayaran ng mga Lamberg ang ginawa nila sa buhay ni Saffira. Alam niyang si Beaflor ang nangunguna doon. Siguro'y kapag nakita ni Saffira ang mag-anak na Lamberg ay hindi na niya maiisip na kamag-anak niya ang mga ito. Dahil baka mapatay niya ito sa galit.

Narinig niyang may kumakatok sa pintuan ng kwarto pero hindi niya ito pinansin. Nang narinig na niya ang nagsalita ay kahagad siyang tumayo sa kama at inayos ang kaniyang sarili. Nakakahiya naman kung makita siyang patapon ang mukha. Patapon na nga ang buhay niya, patapon pa siya.

"Sulat po galing kay King Vincent II," wika ni Gilbert at patuloy na kumakatok, nagbabakasakaling buksan na ni Saffira ang pintuan. Hindi naman nabigo si Gilbert dahil binuksan na ito ni Saffira.

Binalutan ng awa ang puso ni Gilbert, nang makita si Saffira na mugto ang mata at halatang halata ang lungkot sa kaniyang mukha.

"Magandang gabi po, kamahalan." Tinanguan lamang siya ni Saffira. Wala siya sa sarili niya ngayon, hindi niya alam kung mayroon pang papasok na salita sa tenga niya dahil baka lumabas lamang ito sa kabila.

"Kamahalan, ayos lang po ba kayo?" tanong ni Gilbert kay Saffira.

"Maayos naman. Nasaan ang sulat?" pag-iiba niya ng usapan.

Nagtungo sila sa sala. Wala doon sina Lucia, Lucian at Mercy. Alam kasi nila na pribado ang pag-uusapan ni Gilbert at Saffira kaya binigyan nila muna sina Gilbert at Saffira ng oras.

Inabot ni Gilbert ang isang brown na sobre. Kinuha naman ito ni Saffira. Binuksan niya ang sobre na iyon at binasa.

Mahal kong pinsan,

Ako'y lubos na nagagalak sapagkat maayos ang iyong kalagayan. Nabalitaan ko ang pagkamatay ng iyong kapatid. Nang nalaman ko iyon ay kahagad ko siya pinagawa ng maayos na kabaong at maayos na lugar para doon siya'y ilibing, at doon ko nga siya nilagay sa tabi ng mga magulang mo, doon mo siya makikita. Nagpunta na ako doon at nag-alay na ako ng kandila't bulaklak. Hindi ako ang humatol ng kamatayan sa kaniya. Si Beaflor ang may hawak ng guwardiya sibil at ang kaniyang asawa. Kumbaga siya ang may hawak ng batas. Patawarin mo ako dahil wala akong nagawa.

Kamusta ka naman dyan? Nais kitang makita, mahal kong pinsan. Gusto kong malaman kung talagang maayos ang iyong kalagayan. Pumunta ka sa Plaza ng Eidenlor, Alas Tres ng Hapon. Hindi kasi ako pwede ng umaga sapagkat mayroon kaming pupuntahan ni Beaflor kasama ang kaniyang anak. Oo, mag-iingat ako dito. Hindi ako basta-basta magtitiwala. Maraming salamat dahil nagtitiwala ka sa aking kakayahan na mamuno sa ating lungsod. Mag-iingat ka dyan. Kung may kailangan ka sa akin ay magpadala ka ng sulat sa kaniya. Mabuti at nakakita ka ng isang mapagkakatiwalaang guwardiya. Aasahan ko ang iyong pagdating.