The Forbidden Love (One Sick Love Story)

STAGE 2

Dahan-dahan ang lakad ko paroon sa kinalalagyan nila.

Habang papalapit ako sa kinaroroonan ng mga magulang ko ay 'di ko maiwasang kabahan at mag-isip ng mga bagay-bagay na mas lalong nagpapabagabag sa 'kin.

May sakit ako. Oo. Pero… may nabubuo ng sagot sa bawat tanong ko—may sakit pa ba ‘ko? Anong sakit?—sagot na sa bawat kasuluksulukan ng utak ko’y ayaw i-absorb.

Napayuko ako ng marating ko ang kinaroroonan nila. Pinaupo ako ni Papa sa katapat nilang inuupuan kasabay ng pagbaba ng reading glass at diyaryong binabasa.

Nasa ganoon kaming sitwasyon ng biglang pumintig ang isang sintido ko.

Napapikit na lang ako dahil baka mahalata nila.

“M-ma, P-pa…” mas lalong dumiin ang pagkakapikit sa mga mata ko.

I-i can't take it… a-aaahhh!

Napahawak na 'ko sa ulo ko.

Napatayo naman sila Mama.

“A-anak, w-what’s wrong?”

Aaahhh!

“Anak, a-ano ang m-masakit?”

“Ateng, pakiabutan nga kami ng isang basong tubig.”

‘Di ko na kaya.

Napasubunot na 'ko sa buhok ko.

“AAAHHH! ANG SAKIT!”

“Oh, god! Honey, no!”

“Ma!…”

“Jusko, Javier, ang sasakyan kunin mo dali. Dalhin na natin s’ya sa hospital.”

Wala na kong oras pag-aksayahan na pakinggan sila pero mas lalong sumasakit ang ulo ko dahil sa ingay.

“AAAHHH!” naipukpok ko na lang ang dalawang kamay sa ulo ko.

“Surmayosep!” ani Ateng pagkakita sa sitwasyon ko.

Pinapainom nila ako kahit natatapon na sa damit ko ang tubig. Kaya naman naitabig ko ito.

Napagapang ako papalapit sa may pader. “ANG SAKIIIT! ‘DI KO NA KAYAAA!…” at pinagpupukpok ko ang likod ng ulo ko dito habang sa noo ko naman ang dalawang kamay ko.