King of the End | Sehun ✓

Tanıtım

   Sonun Kralı

   Yedi yaşında tüm kardeşlerini öldürüp tahta çıkmış 'Lanetli Kral'. Tüm Korus'un hükümdarı. On iki yaşında zamanın en büyük krallığı olan Rukus'u yerle bir etmiş 'Zalim Kral'. Tahta oturduğu günden beri toprakları büyütmüş ve zenginliği tüm halkına getirmiş kişi ... Bunca şeye rağmen sevilmeyen tek Kral. Tüm halka verdiği refaha rağmen herkesin kaçındığı tek kişi ... Korus'un Hükümdarı Sehun.

❇

  ' Her adımımda kısılan, Dünya... Sonunda kurtuldun benden. '

Hayatımın sonuna ulaştığımda beyaz ışık yerine derin bir karanlığa düşmüştüm. Öyle bir karanlıktı ki fısıltılar nefes seslerine karışıp kabusa dönüşüyordu. Gözlerimi kapamadan önce gördüğüm o acı görüntü bir türlü gözümün önünden gitmiyordu , annem ve babam baş ucumda ağlamaya devam ediyordu sanki. Onsuz nefes alamadığım oksijen cihazının varlığını dahi hissedebiliyordum. Öldüğümü biliyordum , bu karanlığın başka bir açıklaması olmadığını ve artık nefes alamayacağımı biliyordum. 

Ama bedenim bunu kabul etmemiş gibiydi. 

    İçine düştüğüm karanlık bir girdap gibi beni sürükleyip duruyordu. Yorgundum , annemin karşısında asla dökemediğim tüm göz yaşlarım karanlıktan yararlanmış ve benim iznim olmadan dökülmeye başlamışlardı.

 Ağlamanın bu kadar yorucu , karanlığın bu kadar soğuk olduğunu hiç hayal etmemiştim. 

Annem öldüğüm gün beni bir meleğin kucaklayacağını ve işlediğim tüm iyiliklerin bana sıcak bir kucak olacağını söylemişti. Bu kadar soğuk olması... Yoksa yeterince iyilik yapmamış mıydım? Gideceğim yer gökyüzü değilde yerin dibi miydi? O yüzden mi bu kadar soğuktu burası?

"Kraliçe ait olduğu yere döner, sahte ruh ise bunca yıl çaldığı hayata veda eder."

  Bu ses annemin bahsettiği meleğin sesi mi? Niye bu kadar soğuk ve acımasız bir sesi var?

"Kraliçe halkı kurtardın, Kral yerine bedeli hayatınla ödedin şimdi kendini kurtarmalısın."

Bedeli hayatımla ödedim... O an kapanan gözlerim yüzünden bunu asla düşünememiştim. 

"Genç Hanımım. Bayan Ah Ro..." peki bu tanıdık isim neden içimde ki tüm korkuyu götürmüştü. Sanki bu isim anne ve babamın bana koyduğu isimden... EUN Jİ'den daha çok benim gibi hissettirmişti.

"..." Ah Ro kim diye sormak istedim. Ama sesim çıkmadı.

"Bu şekilde davransanız bile hiçbir şey değişmeyecek. Hemen kalkın genç hanım..." benimle konuşuyor gibiydi. "Bayan Ah Ro!" bu kız... Bana sesleniyorum. Ama bu isim ne kadar tanıdık olsa da benim değildi.

#

Umarım severek okuyacağınız bir hikaye olur :)Yorumlarınızı bekliyorum ♥

Sevgi ve saygılarımla ilee
Deli Yume
🐇

Not: Hikayede bulunan tüm şiirler ve özlü sözler bana aittir✔
İzin alındığı sürece şiir ve sözler kullanılabilir❤

Korus hayali bir devlettir , Kurduğum bir Ütopya ve bu Ütopya'nın tarihinin bahsi geçmektedir 🌹