King of the End | Sehun ✓

2. Kimin ben?

     Şaşkınca etrafa bakındı genç kız , tarihi dramalarda gördüğü birçok şey tam karşısında duruyordu. Bazı şeyler o kadar çok yabancıydı ki adını bırakın bir kez bile görmemişti. Onu korku dolu gözlerle izleyen kızı boşvermiş bir şekilde bakınıyordu etrafa. 

Hayal ya da gerçek.

Henüz neyin içinde olduğunu kestiremiyordu , öldüğünün farkındaydı. Ölmeden önce başında ağlayan annesini hatırlıyordu , babasının kaskatı kesilmiş yüzünü ve herzaman saçma konuşmaları ile onu bunaltan Kiru'un bembeyaz kesilmiş yüzünü hatırlıyordu. En çok da ilaçlar yüzünden şişmiş yüzünü ve simsiyah bir halka ile kaplanmış gözlerini hatırlıyordu. Aynada gördüğü yüzün tam zıttını hatırlıyordu işte...

Öldüğünü ve ölürken Eunji olduğunu hatırlıyordu.

Ama şuan kim olduğunu bilmiyordu.

Kimdi o?

   Küçük bir tahta masa vardı , üzerinde ise birçok takı. Zengin bir insan ... Zengin olduğunu anlamıştı. Üzerinde ipekten beyaz bir elbise vardı. Tarihi dramalarda bir iki kez bu kıyafetin gecelik olduğunu görmüştü. Karşısındaki kıza baktı , normal ve yırtık kıyafetleri vardı.
Konuşabilse ona kim olduğunu sorabilirdi ama konuşamıyordu.

Konuşabilmeye her çalıştığında tek söyleyebildiği 'HEE' olmuştu.

*
Aynadaki kadının tanıdıklığı ile çığlık atmayı denemiş ama sonuç olarak boğazından gelen hırıltı sesi dışında hiç ses gelmemişti. Birden çok kez yaptığı denemelerdede aynı sonucu almıştı. Tüm bunların ardından konuşamadığını kabullenmişti.

*

   Oturduğu yerden dik dik bakınmaya devam etti , kızı rahatsız ettiğinin farkındaydı. Kızın konuşmasını istiyordu , kız konuşmalıydı ki bir şeyler anlayabilsin. Ama kızda ona dikkatle bakmaya devam ediyordu. Gözleri dolmuş ve sürekli burnunu çekiyordu , fakir görünüşlü kız. Daha da garip hissetmişti Ah Ro.

Rüyada olsa konuşabilir , uçabilirdi değil mi?

  Hem karşısındaki kız çok gerçekciydi , tarihi bir dramada oynayan oyunculardan birini hayal ediyor olamazdı hem. Bu kadar güzel bir oyuncu olsa 'Korus Güzeli' olarak manşetlere çıkardı , Eunj'de kesin adını bilirdi bu durumda.  Yüzünde makyaj olmamasına rağmen ve kötü kıyafetlerine rağmen güzelliği dikkat çekiciydi.

"Zavallı , Küçük Hanım." genç kız bir anda ağlamaya başladığında Eunji , kaskatı kesilmişti.

   Kızı yatıştırmak için bir şeyler söylemeyi düşündü ama konuşamadığını hatırlamış ve öylece bakınmıştı.

Ne yapmalıydı?

   Bu devirde sarılmak nasıl karşılanır diye merak ediyordu , bir yandan kızın sürekli ağlamasına dayanamıyordu.

"Babanız size nasıl kıydı?" kızın dediklerini anlayamıyordu , Eunji. Ama çok içli ağladığını anlıyordu. "Daha on altı yaşında sizi nasıl saraya gönderir?" kızın ağlaması daha sesli bir hal almıştı artık.

Daha fazla dayanamamış ve kollarını sıkıca kıza sarmıştı. Annesi ağlarken işe yarıyordu bu yüzden şimdide işe yaramasını umdu , Eunji.

"Canınıza bile kıymayı denediniz , nasıl dayansın bu yüreğim." kız sıkıca kollarını Eunji'ye sarmış onun kulağının dibinde bağırıyordu.

"Daha on altı yaşındasınız..." Eunji'nin tüm bu karmaşadan anladığı bir şey varsa ; Şuan ki bedeninin intihar ettiği idi.

Tabi bu bedenin neden intihar ettiğini bilmiyordu , Eunji. Aynı zamanda sinirlenmişti. Hayatın değerini bilmeyen bir çocuğun bedeninde olmak sinir bozucuydu. Yıllarca zayıf bedeni ile bir gün daha yaşamak için çırpınıp durmuştu oysa ki...