Wat uit dwang begon werd liefde

deel 46

POV. Lina

het is stil in huis, semia die ligt eindelijk te snurken. ze stond stijf van de zenuwen. ik heb vanavond ongeveer 2394874 keer de naam amin gehoort. ze was een uur bezig met cremetjes en zalfjes, ze moet er morgen natuurlijk goed uitzien. en de jurken heeft ze 3 keer aan gehad en bekeken of er geen vlekjes op zaten. ik moest erom lachen, ze was echt gelukkig. ik kan mijn slaap maar niet vatten en draai me voor de 1000ste keer om. ik denk aan  Samir die 2 deuren verder op ligt, het liefst loopt ik nu naar zijn kamer toe en ga bij hem liggen, alleen jammer dat ik dat gewoon niet kan maken. precies op dat moment, alsof hij mijn gedachtes kon lezen, kreeg k een berichtje :

jammer dat je niet bij me bent.

liefs  Samir.

bij het lezen van dat berichtje, voelde ik me zo vreemd. ik moest lachen, ik vond het echt leuk dat hij me dit stuurde. ik stuurde ene berichtje terug:

ik weet wat je bedoeld

xxx  lina

ik haalde diep adem, en bleef naar mijn telefoon kijken. afwachtend op een berichtje bleef ik aandachtig naar mijn telefoon kijken. zo aandachtig dat ik schrok van mijn telefoon toen ie overging. snel nam ik op "ja" fluisterde, "aloe oui!" riep hij dat ik m gewoon hoorde zonder de telefoon "hahah ssttttt niet zo hard zo maak je ze wakker" zei ik lachend. "he kom naar beneden, ik zie je zo in de keuken" zei hij wat zachter nog voor ik kon protesteren had hij al neer gelegd. ik stond op pakte een trui van semia en liep naar beneden. heel voorzichtig ik wou niemand wakker maken. ik zag door een kiertje dat het licht aan stond,  Samir is er dus al. ik deed zachtjes de deur open en zacht  Samir  die met zijn rug naar me toe stond. "he"zei ik zachtjes. "hey" zei hij toen hij zicht omdraaide. ik ging naast m staan, ik sloeg mijn armen over elkaar heen het was zo koud in de keuken. "ben thee aan het maken moet je?" "ja lekker". ik liep door de keuken om warm te blijven.  Samir trok me naar zich toe en omhelsde me, hij had blijkbaar door dat ik het koud had. ik leun de mijn hoofd tegen zijn borst en luisterde naar zijn hartslag. ik werd er rustig van, zo rustig dat ik in bijna in slaap viel.  Samir gaf me een kus op mijn voorhoofd, ik maakte me los en ging op een stoel zitten.  Samir gaf me een kop thee aan "thank you" en pakte het gretig aan. ik nam een slok. en keek toen naar  Samir  die naar me aan het staren was, ik keek m vragend aan. hij moest lachen en keek weg. het was stil we zijden beide niks. "dus.." zei  Samir, we moesten allebij lachen. "heb ik je net wakker gemaakt?" vroeg Samir me, "nee, was nog wakker ik kon niet slapen" "ja ik ook niet" en keek me zo lief aan, ik glimlachte. "semia die viel meteen in slaap die praatte aan 1 stuk door over morgen", hij keek bedroeft. "wat is er?" ik haalde zijn schouders op "ik weet het niet, nee ik weet het eigenlijk heel goed. ik wil niet dat ze trouwt. ze moet mijn kleine semia blijven, ik had niet eens door dat ze volwassen werd en dat zij ook aan haar toekomst dacht. ik zie haar nog steeds als de kleine semia waar ik helemala gek op was die ik altijd overal mee naar toe nam. de kleine semia die altijd naar me toe kwam rennen als ik binnen kwam lopen, en me altijd vertelde over haar dag, over haar nieuwe schoenen die ze had gekregen van mijn moeder. die blik in aar ogen als ik haar wat gaf.die semia is er niet meer" bij die laatste zin keek hij op, ik las de pijn in zijn ogen. ik stond op en ging naast hem zitten. "ik begrijp best dat het moeilijk is, maar het is nu eenmaal zo ze houd van hem en hij van haar. ze is nog altijd jouw semia alleen is ze nu volwassen. probeer het te accepteren want je kan het niet veranderen" ik pakte zijn hand vast. "jij wilt toch ook dat ze gelukkig word?" "ja tuurlijk" en keek me recht aan in mijn ogen. "maar ik wil dat ze op een andere manier gelukkig word. ze kan toch ook tot haar 90ste bij mijn moeder blijven wonen mannen zijn rare wezens" ik moest erom lachen "haha als je dat lukt dan echt baz. maar probeer het te accepteren kijk naar haar, ze is zo gelukkig ze straalt". hij keek me aan met een glimlach. "thanks" zei hij zachtjes. ik stond op en zette de kopjes op het aan recht, en liep met Samir de keuken uit. ik sta bij de slaapkamer deur van semia, Samir die kwam voor me staan. hij stond zo dicht bij dat ik zijn adem voelde, we keken elkaar aan . snel keek ik naar links en rechts of er iemand stond. zonder erbij na te denken stond ik op mijn tenen en kuste hem. ik gleed met mijn hand over zijn wang. keek m nog ff snel aan en vluchte toen de slaapkamer binnen. ik deed de deur dicht, en ging toen met mijn rug tegen de deur staan. ging met mijn vingers over mijn lippen en moest toen lachen. snel sprong ik weer onder de dekens in de hoop dat ik nog een beetje slaap zou kunnen mee pikken.

Heeyyyyy people weer een deel masha allah haha😹 Hahaha watword het    #teamsamir offff #teammo???? Haha ben benieuwwddd ojaa en mensen vergeet vooral niet te stemmen want dat is heel erg belangrijk hoor!!! Neeee grapje okeey het is wel belangrijk maar ik NOT dwingen jullie oki 👍  Beslemaaaa❤️