Hani böyle nefes alamayacak gibi oluyorsunuz ya kelimeler boğazınızda düğümleniyor şu an öyleyim.
Hayatım boyunca hep bir şeyler olsun istedim,bir şeylere sahip olmak istedim,mutlu olmak,güvenmek ,gülmek,sevilmek,sevmek.Ama olmadı ben ne istediysem istediğim şey olmamak için çabaladı.Tamam dedim sonra olmuyorsa çabalamayacağım bıraktım her şeyi vazgeçtim,sadece dedim beni bırakın kendi halime ama o da olmadı ben ne kadar kaçtıysam beni o kadar kovaladı dertler.
Aşık olmak istedim ama bir o kadar da korktum aşık olmaktan,sevilmeyi çok istedim ,biri beni sahiplensin olmadı çıkmadı öyle biri,bekledim allah oldurmuyorsa güzelleştiriyordur benim için böylesi hayırlıymış dedim.Bir zaman sonra aşka olan inancımı yitirdim.
İnsanlar beni hep soğuk,taş kalpli,ruhsuz,egolu olarak tanımladı önemsemedim dış görünüşümle beni yargılayan karakter tespitimi yapan insanları umursamadım ciddiye almadım.
Ama şimdi bana baban yok baban başkası,belli değil sen tecavüz yüzünden olan birisin dediler ben bilmiyorum ki bu durumla nasıl başedilir,güçsüzüm bu acıyı nasıl kaldıracağım bilmiyorum içimdeki ateş gözümdeki gözyaşları nasıl dinecek.
Biliyorum acım geçmeyecek ama burdada kalmayacağım daha fazla gittiğim yerin bana hiçbir şeyi hatırlatmamlı sıfırdan başlamalıyım.
telefonumu elime alıp Eylül'ü aradım onun yanına gidebilirdim Fransa'ya
"alo"
"Eylül"
"kuzucuğum nasılsın Derin"
"iyi değilim"ona yalan söylemeyecektim ,zaten anlayacaktı bir şeylerimin olduğunu boşuna yalan söylemye gerek yoktu.
"ne oldu derin? sesin zaten kötü geliyor "
"Eylül yanına gelebilirmiyim?"
"tabi ki gelebilirsin bana buraya ulaştığın zaman mesaj at seni havaalanından alırım"
"tamam"
telefonu kapattıktan sonra valize eşyalarımı koydum ardından havaalanına gidip bilet aldım .
uçağın kalkmasına 10 dakika kontrollerden geçip uçağa gittim koltuk numarama bakıp koltuğuma oturduktan sonra telefonumu ve kulaklığımı çıkardım kulaklığı telefona takıp uçağın kalkmasını bekledim.gerekli anonslar yapıldıktan sonra uçak kalktı bende kulaklığımı takıp şarkıyı açtım bu şarkıyı çok seviyordum bana beni hatırlatıyordu.
Annem anlatırdı bu masalı
Bir kuğu hakkında ruhu yaralı
Hiç sesi çıkmamış yaşarken
Yalnızca bir şarkı söylemiş ölürken
O kuğu gibi ben de
Sükûneti bozuyorum
Sesim kısık bu yerde
Veda ediyorum
Ben gidiyorum
Gözümde yaşlarım kalbimde aşklarım
Şimdi ben gidiyorum
Bitmedi savaşlarım siler yeniden başlarım
Her şeyi
Şarkılar söylerdim küçükken
Hepsi ağıt oldu büyürken
Geçmiş cebimde ölü toprağı
Zihnim anılara ziyafet verirken
yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başlamıştı ve sonunda karanlık.
