Hoofdstuk 12🙉

202 9 4
                                    

POV Calum
Luna en Anna zijn al de hele dag weg. Ik begin me een beetje zorgen te maken, want uiteindelijk ben ik degene die toch wel het meest voor haar moet zorgen. Toch? "Heyyy, we zijn weer thuis!" Roept Luna, ik spring van de bank en knuffel ze allebei. "Ik ben echt kapot, ik ga alvast naar bed oké." "Goodnight" zeg ik terwijl Anna naar boven loopt.

"Dus Luna, wat is er gebeurd nadat ik weg ging?" Vraag ik na een tijdje stilte. "Uhmm, ik weet niet ofdat buiten die muren mag komen. Misschien moet Anna het jullie zelf vertellen." Zegt ze. "Naja, gasten ik ga ook m'n bed in. Het is inmiddels al 1 uur en morgen moeten we vroeg op." Zegt Michael. "Waarom?" Vraagt Harvey. "Omdat we naar de studio moeten, we zijn wat nieuwe nummers aan het opnemen." Antwoord Luke "We willen graag een nieuw album uitbrengen, voordat we weer een keer op tour gaan." Legt Ashton verder uit. "Cool!" Roept Max.

Uiteindelijk lopen we met z'n negenen naar boven om te gaan slapen. Max en Harvey slapen op de logeerkamer, Luna bij Anna en Scott en Ethan pakken allebei een matras en gaan op de grond naast het logeerbed op de kamer van Max en Harvey liggen. "Calum, zag jij ook dat Anna niet helemaal zichzelf was?" Vraagt Ashton. Ik knik. "Maar ze heeft een Luna dus dat komt wel goed." Zeg ik met een glimlach, hij glimlacht terug en loopt naar zijn kamer.

Ik loop nog even langs Anna's kamer en zie haar samen met Luna op het bed zitten. Anna is helemaal aan het zweten en haar ogen gloeien, ze zijn puurrood. Haar handen zitten in die van Luna geklemd, er loopt bloed van Luna's armen en ook zij heeft tranen. Ik ren naar de badkamer en pak een handdoek. Snel loop ik naar binnen en Anna schrikt zo erg dat ze Luna los laat en onder de dekens gaat liggen. Ik leg de handdoek op Luna's armen. "Be-beda-ankt." Zegt ze stotterend, ze legt haar hoofd op m'n borst. Ik geef haar een kusje op haar haar en wieg d'r heen en weer.

Na 10 minuten is het gestopt met bloeden en haal ik wat verband. "Als Pannekoek hier achterkomt zijn jullie echt dood weet je." Ik lach even en zeg dan. "Rustig maar, dat word allemaal geregeld." Ze kijkt me niet begrijpend aan, als Anna onder de dekens vandaan komt. Ze zweet nog steeds alleen haar ogen gloeien niet meer en haar handen zijn weer normaal. Luna krijgt een pijnscheut door haar armen waardoor ze een pijnlijk gezicht trekt en mij bijna van het bed gooit.

POV Anna
"Sorry." Zeg ik bijna fluisterend. Ik veranderde bijna maar toen pakte Luna me vast en zong ze mijn moeders liedje, ik had mijn klauwen in haar arm gezet zonder dat ik het door had. Ik voel me zo slecht. "Het geeft niet, het is niet zo diep." Zegt ze. Ik glimlach en geeft haar een knuffel. Als ik zie dat ze pijn heeft pak ik haar hand vast. Als ik dat doe voel ik Luna's pijn mijn lichaam instromen. Ik trek een pijnlijk gezicht en daarna is het weer weg. "Het-het doet ge-een pijn meer." Zegt Luna verbaast. "Wat heb je gedaan?" Vraagt Calum. Ik merk nu pas op dat hij haar nog steeds vast heeft, alsof ze een stel zijn.

{ A/N 🤔😏😏😏😏😏😏😏😏 }

"Ik denk dat ik je pijn heb afgenomen, en ik heel wel dus dat is niet zo erg." Ze knikt en dan kijken we allebei naar Calum. "Anna, wat ben jij?" Vraagt hij uiteindelijk. "Nu je het ontdekt heb mag ik het vertellen, maar je mag het aan niemand echt NIEMAND vertellen." Hij knikt. "Ik ben een weerwolf." Zijn ogen worden groot. "Geloof je me?" Vraag ik angstig. "Ja-jawel, want ik zag net je ogen gloeien en je had klauwen in Luna's arm en-en-en-en..." "Rustig Cal, ze weet het wel." Zegt Luna lachend. "Bedankt Maantje." Ze lacht. "Maar het is inmiddels alweer 2 uur, dus ik moet maar weer is m'n bed in. We knikken en Calum loopt weg.

"Ster?" Vraagt Luna. "Ja, wat is er maan?" "Ik was bang, bang voor jou." Ik slik, en draai me om naar Luna. "Weet ik, ik kon het ruiken en zien. Het spijt me zo erg. Dit wilde ik helemaal niet.." ik krijg tranen in mijn ogen. "Shhh, rustig maar schat. Het is al goed. Het komt allemaal goed." Dan klimt ze bij mij in bed, Luna ligt namelijk op de grond. Ze pakt me vast en begint weer te zingen. Na een tijdje vallen we zo in slaap.

*volgende ochtend*

POV Ethan
Als ik wakker word zie ik dat Max, Harvey en Scottie nog liggen te slapen. Ik loop naar beneden om wat te eten te pakken. Als ik beneden kom zie ik Luke in de keuken staan. Shit! Wat nu? Oké blijf rustig Ethan, jij kan dit. Ik loop rustig naar beneden en de keuken in. "Goodmorning." Zegt Luke. "Goodmorning." Antwoord ik terug. Ik pak snel 2 witte bolletjes en beleg ze met hagelslag. Dan komt Luke naast me staan. Hij is een halve kop groter dan ik. "Ethan, val jij op meisjes?" Vraagt hij dan ineens. Ik kijk hem heel verbaasd en een beetje boos aan. Dan kijk ik weer naar mijn bord en mompel ik. "Nee." Ik voel dat ik rood word, Luke kijkt omhoog en zijn ogen stralen een beetje. "Jij?" Vraag ik dan. Hij schud zijn hoofd. "Nee, ik ook niet."

Ik loop de keuken uit en ga op de bank zitten, ik doe de tv aan en zap wat heen en weer tot ik bij een kinderserie kom. Luke gaat naast me zitten. "Ik zou je graag wat beter willen leren kennen." Zegt hij dan. "Ik jou ook." Ik word weer rood. "Zullen we vanmiddag een ijsje halen ofzo?" Vraagt hij dan. Ik knik. Dan kijkt hij me aan. Ik draai me naar hem om. Hij komt heel dichtbij en geeft me dan een kus op de mond...

Adopted by 5 Seconds of Summer { Dutch }Where stories live. Discover now