Η καινούρια καθηγήτρια (girlxgirl)

Δεν μπορούμε να'μαστε μαζί...

Το τραγούδι ταιριάζει πάρα πολύ με το παρτ ακούστε το καθώς διαβάζετε!!!!

Μαίρης POV:

Πέρασε η πρώτη και η δεύτερη ώρα και τώρα θα συναντιόμουν με τον Γιώργο στον διάδρομο ώστε να εφαρμόσουμε το σχέδιο μας....

Τον είδα στον διάδρομο..αλλά είδα και την Δήμητρα όποτε χωρίς να το σκεφτώ πήγα τον αγκάλιασα και αρχίσαμε να μιλάμε και να γελάμε και να του τρίβομαι...

Μαίρη:"Για πες κοιτάει;;"
Γιώργος:"Ναι και πρέπει να έχει σκάσει από την ζήλια της"
Μαίρη:"Ωραία πάρε με αγκαλιά και φιλαμε στον λαιμό..."
Γιώργος:"Είσαι σίγουρη;"
Μαίρη:"Ναι κάντο"

Άρχισε να με φιλάει στον λαιμό και τότε ήρθε η Δήμητρα και σταμάτησε...
Δήμητρα:"Αυτά μπορείτε να τα κάνετε αλλού στο σχολείο απαγορεύεται...άντε μην σας πάω στον διευθυντή τώρα"
Γιώργος:"Συγγνώμη.."

Και μετά έφυγε...είχε σκάσει από την ζήλια της...αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό...αυτή με έδιωξε...αυτή λέει ότι δεν μπορούμε να'μαστε μαζί...εγω την θέλω όσο τίποτα άλλο και αυτή με διώχνει...

Δήμητρας POV:

Γιατί μου το κάνει αυτό...ξέρει ότι ζηλεύω...αλλά βέβαια εγώ φταίω που την άφησα...αλλά δεν γίνεται να είμαστε μαζί...δεν φταίω εγώ...αχ και να ξερε...εγώ το είχα αποδεχτεί ότι είμαι μεγαλύτερη της...ήξερα ότι θα υπάρχουν δυσκολίες αλλά δεν φταίω εγώ που δεν γίνεται να είμαστε μαζί...αναγκάστηκα....ακόμα όμως την θέλω...

Αργότερα την ίδια μέρα...

Την είδα να περπατάει στον διάδρομο και πήγα να της μιλήσω...
Δήμητρα:"Μπορώ να σου πω"
Μαίρη:"Δεν νομίζω πως έχουμε κάτι να πούμε"
Δήμητρα:"Σε παρακαλώ δεν είναι έτσι όπως νομίζεις...μπορείς μετά από το σχολείο να ρθεις σπίτι μου"
Μαίρη:"Νομίζω πως είπες ότι δεν πρέπει να ήμαστε μαζί..."
Δήμητρα:"Το είπα αλλά πρέπει να σου εξηγήσω.."
Μαίρη:"Τότε τι θες αφού το είπες...δν μπορώ να παίζεις μαζί μου ρε Δήμητρα"
Δήμητρα:"Δν παίζω...σε παρακαλώ έλα έστω για λίγο να σου εξηγήσω..."
Μαίρη:"Καλά θα ρθω...όμως για λίγο"
Δήμητρα:"Ωραία σε ευχαριστώ.."

Πέρασαν οι ώρες και επιτέλους σχόλασα πήγα σπίτι και περίμενα την Μαίρη να ρθει...μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι...

Μαίρη:"Καλησπέρα"
Δήμητρα:"Καλησπέρα,πέρνα μέσα.."
Καθίσαμε στον καναπέ και κοιτιόμασταν...
Μαίρη:"Ξεκινά..."
Δήμητρα:"Λοιπόν...ήθελα να σου πω να ξέρεις ότι δεν φταίω εγώ που δεν είμαστε μαζί..."
Μαίρη:"Και ποιος φταίει Δήμητρα...εγώ;;;Σου άνοιξα την καρδιά μου και εσύ χρησιμοποίησες..."είπε και άρχισε να κλαίει...
Δήμητρα:"Μην κλαις καρδιά μου δεν φταις εσύ...αλλά ούτε και εγώ...σε θέλω όσο δεν φαντάζεσαι αλλά δεν φταίω εγώ..."της είπα και την πήρα αγκαλιά...
Μαίρη:"Μην με αγγίζεις..."
Δήμητρα:"Καλά.."είπα λυπημένα
Μαίρη:"Έχεις σκοπό να μου πεις ποιος φταίει;;;"
Δήμητρα:"Ναι...δν ξέρω πως να στο πω...αλλά όταν έφυγα από το σπίτι σου τότε που ήρθα να σε βρω...καθώς γύρναγα σπίτι είδα την μαμά σου...με πλησίασε και μου είπε να μείνω μακριά σου επειδή δεν είμαι για σένα και επειδή είμαι μεγαλύτερη..."
Μαίρη:"Πλάκα κάνεις;;;"
Δήμητρα:"Όχι ειλικρινά την αλήθεια σου λέω..."
Μαίρη:"Ρε Δήμητρα πας να τα ρίξεις στην μάνα μου για να μην βγεις εσύ κακιά...."
Δήμητρα:"Δεν είναι έτσι η μαμά σου μου το είπε...εγώ το έχω το αποδεχτεί ότι έχουμε διάφορα ηλικίας και θα υπάρξουν δυσκολίες..."
Μαίρη:"Ως εδώ δεν ακούω αλλά...αντίο Δήμητρα.."
Δήμητρα:"Ρε Μαίρη..."δεν πρόλαβα να της εξηγήσω...άνοιξε την πόρτα και έφυγε...μα καλά γιατί δεν με πιστεύει....δεν αντέχω άλλο την θέλω πίσω....

Μαίρης POV:

Γύρισα σπίτι και ανέβηκα στο δωμάτιο μου κλαίγοντας...δεν το περίμενα να πέσει τόσο χαμηλά και να μου πει ψέματα....πρέπει να την ξεχάσω για πάντα...ξαφνικά χτύπησε η πόρτα...

Μαμά Μαίρης:"Είσαι καλά αγάπη μου;"
Μαίρη:"Ναι μαμά μου"
Μαμά Μαίρης:"Είσαι σίγουρη γιατί κλαις;"
Μαίρη:"Άστο τίποτα"
Μαμά Μαίρης:"Πως τίποτα...μην μου πεις ότι σου έκανε κάτι η Δήμητρα...κοίτα εγώ δεν την συμπάθησα χθες που την είδα...αλλά είπα επιλογή σου είναι..."
Μαίρη:"Μόνο αυτό;"
Μαμά Μαίρης:"Τι εννοείς παιδί μου;"
Μαίρη:"Της είπες τίποτα άλλο;"
Μαμά Μαίρης:"Σαν τι μωρό μου;"
Μαίρη:"Να με χωρίσει.."
Ξαφνικά η μαμά μου ταράχτηκε όταν το άκουσε και τότε άρχισα να αγχώνομαι ότι ίσως είχε δίκιο η Δήμητρα...
Μαμά Μαίρης:"Πως σου ρθε αυτό;"
Μαίρη:"Μου ρθε...κάτι μου είπε η Δήμητρα για αυτό"
Μαμά Μαίρης:"Τι σου είπε...υποσχέθηκε ότι δεν θα μιλήσει...ότι θα το πάρει πάνω της..."
Μαίρη:"Πλάκα κάνεις...είχε δίκιο και εγώ η ηλίθια σε υπερασπίστηκα..."σηκώθηκα και άρχισα να ετοιμάζομαι να φύγω...
Μαμά Μαίρης:"Που πας παιδί μου;"
Μαίρη:"Κάπου μακριά από τα ψέματα σου..."

Έφυγα γρήγορα από το σπίτι και πήγα τρέχοντας στο σπίτι της Δήμητρας...χτύπησα το κουδούνι...και ήταν έκπληκτη όταν με αντίκρισε στην πόρτα της και μάλιστα αφού είχα κόκκινα μάτια από το κλάμα...δεν είπε τίποτα απλά με πήρε μια σφιχτή αγκαλιά...
Μαίρη:"Συγγνώμη...συγγνώμη που δεν σε πίστεψα...συγγνώμη..."
Δήμητρα:"Ηρέμησε δεν πειράζει...εγώ συγγνώμη που δεν στο είπα από την αρχή.."
Μαίρη:"Δεν φταις εσύ...εσύ μου το πες αλλά εγώ σε έβγαλα ψεύτρα..."
Δήμητρα:"Δεν έχει σημασία μωρό μου απλά ηρέμησε...δεν χρειάζεται να μου εξηγήσεις τίποτα...εγώ είμαι εδώ.."

Πήγαμε στο κρεβάτι της ξαπλώσαμε και με κράταγε αγκαλιά όλη την νύχτα για να ηρεμήσω...δεν ήθελα τίποτα άλλο μόνο την αγκαλιά της...μόνο αυτή με ηρεμούσε...

Γεια σας!!!!Ελπίζω να σας άρεσε το νεο παρτ!!!!Πατήστε αστεράκι ⭐ και σχολιάστε!!!Τα λέμε στο επόμενο!!!❤❤❤