Η καινούρια καθηγήτρια (girlxgirl)

Το χτύπημα...

Ακούστε το τραγούδι καθώς διαβάζετε είναι υπέροχο!!!!

Δήμητρας POV:

Είναι απόγευμα και κάθομαι να διορθώσω κάποια γραπτά μιας και πλέον δν έχω την Μαίρη μου να την κρατάω στην αγκαλιά μου...μου λείπει τόσο πολύ γαμοτο γιατί να γίνουν όλα αυτά μεταξύ μας...την θέλω δικιά μου...

Ξαφνικά άκουσα φωνές απ'έξω και βγήκα να δω τι συμβαίνει...

Όταν βγήκα είδα πολύ κόσμο μαζεμένο γύρω από ένα αμάξι και κάποιον που είχε χτυπήσει υποθέτω...πλησίασα και άρχισε να σφίγγεται η καρδιά μου με το θέαμα...δν μπορούσα να το πιστέψω...δάκρυα έκαναν την εμφάνιση τους από τα μάτια μου και η καρδιά μου ένιωθα ότι θα σταματήσει να χτυπάει...η κοπέλα ήταν η Μαίρη και είχε χτυπήσει σοβαρά...έτρεχαν αίματα....έτρεξα δίπλα της έκανα όλους τους άλλους στην άκρη και την πλησίασα να δω αν αναπνέει...πάλι καλά αν και αργή η αναπνοή της δεν είχε σταματήσει....κάλεσα το ασθενοφόρο και μέχρι να ρθει κόντεψα να σκοτωθώ με τον οδηγό του αυτοκινήτου...είναι με τα καλά του...δν βλέπει ότι προχωράει στον δρόμο η κοπέλα....πατάει γκάζι και όποιον πάρει ο χάρος...τι στο καλό....

Μετά από λίγο ήρθε το ασθενοφόρο και την μετέφεραν στο νοσοκομείο....

Περίμενα απ'έξω από το δωμάτιο της...δν το αντέχω που βρίσκομαι ξανά σε ένα νοσοκομείο να ανησυχώ για το αν θα γίνει καλά η Μαίρη....με αποτελειώνει η σκέψη ότι μπορώ να την χάσω κάθε φορά....μα καλά και αυτή στον κόσμο της ήταν δεν είδε το αμάξι....γιατί δεν προσέχει καθόλου...μετά από λίγο βγήκε ένας γιατρός...

Γιατρός:"Η κοπέλα έχει βγει εκτός κινδύνου και σταματήσαμε και την αιμορραγία"
Δήμητρα:"Μπορώ να την δω;"
Γιατρός:"Φυσικά απλά δεν έχει έρθει ακόμα σε επαφή με το περιβάλλον.."
Δήμητρα:"Οκ σας ευχαριστώ"

Μπήκα στο δωμάτιο της και την είδα με τους όρους...στεναχωριόμουν τόσο πολύ...τουλάχιστον όπως είπε ο γιατρός είναι εκτός κινδύνου...

Κάθησα σε μια καρέκλα δίπλα της και περίμενα...περίμενα υπομονετικά να ξυπνήσει...θα περίμενα όσο χρειαζόταν...

Δήμητρα:"Σ'αγαπάω και ας μην μπορώ να σε έχω..." της είπα κρατώντας το χέρι της ελπίζοντας ότι με ακούει και με νιώθει...

Την ίδια στιγμή το καρδιογράφημα έδειχνε να ανεβαίνουν οι παλμοί της και κατάλαβα ότι όντως με ακούει...και συνέχισα να της μιλάω...

Δήμητρα:"Σ αγαπάω όπως και να ναι τα πράγματα μεταξύ μας θα μαι πάντα δίπλα σου θα σε προσέχω θα σε αγαπάω δν θα σε αφήσω για αυτό να μην με αφήσεις ποτέ σε έχω ανάγκη..."οι παλμοί της εξακολουθούσαν να ναι γρήγοροι

Μαίρης POV:

Μετά από την στιγμή που με τύφλωσε κάτι και σκοτείνιασαν όλα...έκλεισα τα μάτια μου και παρόλο που άκουγα φωνές δν ήθελα να ανοίξω τα μάτια μμ αν και ένιωθα το σώμα μου μουδιασμένο και πονεμένο...παρόλα αυτά ένιωθα την ανάγκη να κρατήσω κλειστά τα μάτια μου...

Το μόνο που καταλάβαινα ήταν συναισθήματα...ένιωθα μεγάλη ένταση και πόνο...αναστάτωση βαβούρα...μέχρι που όλα αυτά σταματάνε...

Σταμάτησαν και ξαφνικά ένιωσα μια γαλήνη...ξαφνικά βρίσκομαι σε μια παραλία με ηλιοβασίλεμα και δίπλα μου έχω την Δήμητρα να μου κρατάει το χέρι...την κοιτάω στα μάτια και χάνομαι...τότε αρχίζει να μου μιλάει...

Δήμητρα:"Σ'αγαπάω και ας μην μπορώ να σε έχω..." της χαμογέλασα δν μπορούσα να πω κουβέντα μόνο που με κράταγε και μου έλεγε αυτά τα λόγια η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει γρήγορα...

Δήμητρα:"Σ αγαπάω όπως και να ναι τα πράγματα μεταξύ μας θα μαι πάντα δίπλα σου θα σε προσέχω θα σε αγαπάω δν θα σε αφήσω για αυτό να μην με αφήσεις ποτέ σε έχω ανάγκη..."

Της κράτησα πιο σφιχτά το χέρι και αυτή μετά από λίγο άφησε το χέρι μου και τότε χάθηκαν όλα και η παραλία και το ηλιοβασίλεμα...όλα σκοτεινά και πάλι...έτσι πήρα την απόφαση να ανοίξω τα μάτια μου ο πόνος ήταν πολύ έντονος σε όλο μου το σώμα...

Δήμητρας POV:

Άφησα το χέρι της και μετά από λίγα λεπτά την είδα να ανοίγει τα μάτια της και ήμουν τόσο χαρούμενη...

Δήμητρα:"Δόξα το Θεό ξύπνησες με έχεις τρελάνει σήμερα"
Μαίρη:"Τι συνέβη;"
Δήμητρα:"Σε χτύπησε ένα αμάξι απ'έξω από το σπίτι μου"
Μαίρη:"Τιιι;;;;Πως;;;Τι δουλειά είχα εγώ έξω από το σπίτι σου;"
Δήμητρα:"Που να ξέρω δεν είχαμε μιλήσει δν ήξερα ότι θα ρθεις"
Μαίρη:"Όπα κάτσε κάτι δν μου κολλάει...εγώ τελευταία φορά με θυμάμαι δίπλα στην μαμά μου να μου λέει κάτι σημαντικό...αλλά κάτσε τι ήταν αυτό...μου πε κάτι το οποίο με τάραξε αλλά δεν θυμάμαι τι είναι αυτό"
Δήμητρα:"Τι σημαντικό μπορεί να σου έλεγε η μάνα σου πριν πεθάνει και μετά να ρθες τρέχοντας σπίτι μου"
Μαίρη:"Δεν θυμάμαι...δεν θυμάμαι καν γιατί έτρεχα να ρθω τελευταία στιγμή θυμάμαι την μαμά μου να μου λέει κατι σημαντικό...ήθελε να μαι ευτυχισμένη μόνο αυτό θυμάμαι...πρέπει να θυμηθώ είχε πει ότι είναι σημαντικό"
Δήμητρα:"Ηρέμησε όλα θα γίνουν προφανώς από το χτύπημα το έχεις ξεχάσει ηρέμησε και προσπάθησε να θυμηθείς πάλεψε το και θα γίνει...απλά θέλει ηρεμία..."
Μαίρη:"Σε ευχαριστώ να σε ρωτήσω κάτι;"
Δήμητρα:"Φυσικά"
Μαίρη:"Μπορείς να μείνεις εδώ μαζί μου;"
Δήμητρα:"Εννοείται σιγά μην σε άφηνα μόνη σου στο νοσοκομείο μην τα ρωτάς καν αυτά σε αγαπάω υπερβολικά πολύ για να σε παρατήσω μόνη..." με την τελευταία μου κουβέντα άρχισε να χτυπάει η καρδιά μου πολύ γρήγορα και η Μαίρη κοκκίνησε..
Μαίρη:"Σε ευχαριστώ...σε λατρεύω...και ας μην μπορώ να σε έχω.."
Δήμητρα:"Και εγώ..."

Γεια σας!!!!!Σορρυ που καθυστέρησα να ανεβάσω δεν προλάβαινα και δεν είχα και πολύ έμπνευση.Τέλος πάντων ελπίζω να σας άρεσε το νέο παρτ!!!!!Πατήστε αστεράκι και σχολιάστε!!!!Τα λέμε στο επόμενο!!!!❤❤❤❤