Hoofdstuk 20

553 24 4
                                    

*POV Harry

Ik kijk toe terwijl Céline in de scanner gaat. Het is allemaal mijn schuld! Waarom moest ik haar alleen laten? Ik kon toch ook op die stomme knop gedrukt hebben, maar neen, ik moest weer zonodig zelf gaan. Waarom had ik ook alweer aan Lola moeten zeggen wat ik voor Céline voel? Als ik dat niet gedaan had, dan waren we vroeger terug geweest en dan... dan was Céline misschien niet gevallen. Waarom moest ik weer zonodig voorlezen, ik wist wel dat ze het niet zou horen terwijl ze in coma lag...maar ze vindt het wel heel lief en ze wil dat ik verder lees. Natuurlijk wil ik opnieuw beginnen, ik zou alles voor ze doen! Ik schrik op uit mijn gedachten als ik mijn gsm voel trillen in mijn broekzak. De specialist kijkt me kwaad aan en ik verontschuldig me terwijl ik de gang op loop. Ik kijk naar het scherm en zie dat het Niall is. " Hi Niall". " Eum hi Harry. Het is Kim. Ik bel met Nialls gsm omdat die van mij kapot is." "Kapot, hoe kan dat nu Kim, je had toch een onbreekbare Nokia", grinnik ik. "Ha ha ha, heel grappig", komt sarcastisch uit haar mond. "Hé, Harry, Lola belde net. Wat is er gebeurd, ze klonk geschrokken, maar ze had geen tijd om iets te zeggen want er was een nieuwe patiënt." Ik zucht, ik was nu welgeteld één minuut vrolijk en nu krijg ik weer een hele hoop schuldgevoelens over me heen. " Het is allemaal mijn schuld Lola. Als ik de kamer niet uitgeweest was, dan... dan was ze niet gevallen." "Harry, ik ben er zeker van dat het niet jouw schuld is." "Jawel Kim! Céline had veel pijn en ik was een dokter gaan halen, maar ik vond er geen en toen vond ik Lola en we raakten aan de praat waardoor we later terug waren en... en ... en toen lag ze op de grond." Het beeld van Céline op de grond doet me nog steeds zoveel pijn, ik kon het verholpen hebben, ik kon het, maar ik was te laat! "Wat heeft ze Harry? Waar is ze nu?", klinkt bezorgd aan de andere kant van de lijn. " In de scanner, ze kan een nieuwe hersenbloeding hebben", probeer ik uit te brengen, maar het komt er meer uit als een gepiep. "Oh Harry , mogen we naar je toekomen?" " Wie is we?", vraag ik schor. Ik heb wel de behoefte aan de jongens, maar niet allemaal tegelijkertijd, dat is te druk nu. Dat is niet goed voor Céline. "Liam , Amber , Niall en ik." " Ja, haar kamer is 312." " Oké , we zijn er binnen een half uurtje." " Dankje Kim!" "Harry?" "Ja." "Je houdt van haar hé!" "Hoe? Wat?? Ja Kim." "Ik wist het, ik kan het horen aan je stem." Ze zegt gedag en drukt af. Hoe kan iedereen toch weten dat ik verliefd ben op Céline? Ik denk hierover na terwijl ik weer naar binnen wandel. "Meneer Styles?" "Ja." " We hebben de uitslag."

Heej, sorry sorry sorry! Ik weet het , ik heb beloofd dat ik een stukje zou plaatsen en ik plaats nu enkel zo'n klein stukje! Het spijt me echt waar! Maar ik heb een geldige reden! Ik heb een cv moeten maken voor een vakantiejob en ik ga de job normaal krijgen! :) + het zijn bijna examens en ik heb niet veel tijd om te schrijven! Sorry sorry sorry, maar MORGEN HEB IK VEEL TIJD ! yeah! Ik zweer op mijn communiezieltje dat ik morgen weer een update plaats. Wel eerst Before I die. Maar er komt een update!

Liefs Céline x

Can I tell ?( 1D fanfiction)Where stories live. Discover now