Can I tell ?( 1D fanfiction)

Hoofdstuk 32

*POV Céline

09.48 . Nog twaalf minuten en dan komt de politie. Harry heeft gisterenavond nog gebeld en toen was het antwoord dat ze onmiddellijk gingen komen. Enkele minuten later kwam een verpleegster ons zeggen dat de agenten pas morgen ( vandaag dus) zouden komen, want ze moeten komen binnen de bezoekuren tenzij het dringend is. Harry is toen uitgevlogen. Hij was zo beschermend. Hij begon te schreeuwen dat het wel dringend was en het duurde tijden voordat ik hem heb kunnen kalmeren. Het was zo erg om hem zo over zijn toeren te zien (A/N Ik weet niet of dit dialect is, maar als het zo is, dan weten jullie wel wat ik bedoel hé ;) ), en ik voel me echt slecht als ik er nu aan terugdenk, maar aan de andere kant vond ik het wel leuk. Je mag me niet verkeerd begrijpen , ik bedoel gewoon... ergens moet ik toegeven dat het leuk was om erbij te zijn wanneer iemand het zo hard voor me opneemt. Ik kijk weer op de klok 09.51. Serieus, ik dacht dat er al meer dan tien minuten weg. Harry neemt mijn hand en knijpt er zachtjes in. " Kalm Céline, je nu zitten opjagen zal niet helpen." Ik kijk hem aan en zie onmiddellijk dat hij ook zenuwachtig is, maar dat hij het probeert te verbergen. Voor mij. "Mag ik bij je blijven?", vraagt Harry. Ik bijt op mijn lip. Ik heb Harry niet alles verteld. Hij weet niet wat papa allemaal gedaan heeft. Het staat in mijn dagboek, maar hij zit nog lang niet aan dat stuk. Dat weet ik, hij zei onlangs dat hij aan mijn 13de verjaardag zat. Papa deed toen nog niets, het starte toen ik 15 was. 1 jaar geleden, 3 weken na mama's dood. "Céline?", vraagt Harry nog eens omdat ik niet geantwoord heb op zijn vraag. " Mag dat wel van de agenten?", vraag ik dan maar. Ergens hoop ik van niet, ik wil niet dat Harry erachter komt. Maar aan de andere kant... hij moet alles van mij weten, pas dan kan hij mijn volledig vertrouwen en ik wil dat hij mij volledig vertrouwd, net zoals ik hem volledig vertrouw. "Ik denk het wel, als we het vragen." Ik knik voorzichtig. "Céline, wil je wel dat ik blijf?" Ik bijt op mijn lip en wend mijn blik af. "Misschien is het beter dat je niet blijft." "Vertrouw je me niet misschien?", hij klinkt gekwetst en ik kijk hem weer aan. "Nee, ik vertrouw je wel, maar...maar... je weet nog niet alles en ik weet niet of ik er wel klaar voor ben om je alles te vertellen, daarom heb ik je mijn dagboeken gegeven, dan kun je alles lezen en dat is gemakkelijker." Harry kijkt diep in mijn ogen."Wat is er gebeurd Céline?"

*POV Harry

Er klopt iemand op de deur en ik kijk op mijn horloge 10.00. Ze zijn er. Céline knijpt in mijn hand terwijl ze 'Binnen', zegt met een krachtige stem. Ik weet dat ze binnenin aan het sterven is, maar ze houdt zich sterk en ik weet dat ze er alles aan zal doen om dat zo te houden. Er komen twee agenten binnen, een man van ongeveer 50 denk ik en een wat jongere vrouw van midden de dertig. Als ik goed ben in leeftijden gokken tenminste. "Hallo Céline, wij komen je verklaring afnemen. Ben je er klaar voor?" Céline knikt en de agenten kijken me aan. "Blijft u erbij meneer...?" "Styles, Harry Styles" (A/N Sorry ik moest dit gewoon doen ;) ) Ik weet niet hoe ik de vraag moet beantwoorden want ik weet niet of Céline wel wil of ik blijf. "Mag hij erbij blijven?", hoor ik Céline vragen. " Ja, als het voor jou oké is", vertelt de vrouwelijke agente haar. " Dan zou ik graag hebben dat Harry blijft", zegt Céline terwijl ze me aankijkt. Ze neemt mijn hand terug en ik begin zachtjes cirkeltjes te maken omdat ik weet dat ze dat graag heeft. "Oké dan, begin maar aan je verklaring Céline, wij gaan alles noteren." Céline knikt en start.

(A/N ik weet niet hoe een verklaring enzo in elkaar zit, ik kijk niet zo vaak politieseries en ik heb ook nog nooit een verklaring moeten afnemen ofzo dus omdat het sowieso volledig fout zou zijn, ga ik gewoon haar verhaal neerschrijven :s Sorry daarvoor x)

*POV Céline

"Vroeger al waren papa en ik niet zo close, hij was altijd een workaholic en hij was er nooit als ik hem nodig had. Maar ik heb hem nooit echt gehaat denk ik. Ik hield gewoon niet van hem, maar hij is en blijft mijn vader. Ik ben altijd blijven wachten op hem, tot hij zich als een echte vader zou gaan gedragen. Ik ben gestopt met wachten toen ik een jaar of 12 was. Ik startte aan de middelbare school , kreeg een nieuwe beste vriendin en ging door met mijn dagboeken. Mama werd ziek, ze vertelde me nooit precies hoe erg het was, maar ik wist dat het heel ernstig was. Ik zag ze achteruitgaan en nog steeds kwam papa niet naar huis. Mama stierf...." Ik stop even en kijk ze aan, tot nu toe hebben ze nog niets aan mijn verklaring en dat weet ik want ik heb nog niets over het slaan etc verteld. "Mama stierf en toen begon alles. Papa dronk vooraf al , maar nu werd alles erger. Hij kwam steeds vaker en vaker dronken thuis en als hij dronken is dan is hij heel agressief. Drie weken na mama's dood begon alles..." Ik haal diep adem en voel dat Harry zachtjes in mijn hand knijpt. "De eerste keer sloeg hij me, ik dacht dat het eenmalig was, ik was enorm geschrokken, maar ik dacht niet dat hij het opnieuw zou doen. Hij deed het steeds vaker en de laatste drie maanden doet hij het bijna elke dag. Hij slaat me en schopt me, hij heeft me al enkele keren buiten bewustzijn geslagen en hij heeft me al enkele keren van de trap geduwd." Ik stop even en bijt op mijn lip. De agente ziet dat er nog iets is en vraagt het dan ook. "Je zegt niet alles hé, je moet ons alles vertellen Céline." Harry kijkt me raar aan want hij kent het verhaal maar tot hier, niemand weet meer . Ik knik lichtjes en wend mijn blik af van Harry. "Eum, hij doet dingen die andere vaders niet doen... sinds 8 maanden misbruikt hij me.", fluister ik voorzichtig terwijl ik naar mijn bed staar. Naast me voel ik Harry verstijven.

Heej dit is mijn nieuwe stukje, jullie hebben lang moeten wachten. I know, maar ik ga nog eens updaten in de volgende dagen want ik heb een verlengd weekend! Yeahhhh.  Anyway, dankje voor het lezen! I love every single one of you! Liefs Céline x